Έξοδος τώρα από την διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς, την αντιπροσωπευτική ψευτο"Δημοκρατία" και την ΕΕ που εκφράζουν το σύστημα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης! Χτίζουμε τώρα τις βάσεις μιας αυτοδύναμης οικονομίας και Πολιτείας, μια αποκεντρωμένη και αυτεξούσια κοινωνία με στόχο τη συνομόσπονδη Περιεκτική Δημοκρατία των λαών!

Κυριακή, Δεκεμβρίου 25, 2011

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΔ - Ο βρώμικος πόλεμος εναντίον της ΠΔ και η αντίδραση στη συντεταγμένη λάσπη

ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ ΠΔ
Ο βρώμικος πόλεμος εναντίον της ΠΔ και η αντίδραση στη συντεταγμένη λάσπη

Τις τελευταίες μέρες ενορχηστρώθηκε μια βρώμικη ιντερνετική επίθεση (στο Αθηναϊκό Ιντυμίντια (ο διάλογος στο Ιντιμίντια λόγω της πληθώρας λογοκριμένων παρεμβάσεων έχει μεταφερθεί στο σάιτ μας ολόκληρος) και στο μπλογκ "Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα" εδώ και εδώ), κατά του δικτύου ΠΔ και του Τάκη Φωτοπούλου προσωπικά, πρωτόγνωρη και για την ένταση και τη δυσωδία της, ακόμα και για τα Ελληνικά ιντερνετικά μέτρα.
Βρώμικη, γιατί κατά κανόνα διεξάγεται από ανώνυμους κουκουλοφόρους που εκμεταλλεύονται την ανωνυμία, η οποία ιστορικά προστάτευε τους επαναστάτες από την εξουσία και τους καταδιωκτικούς μηχανισμούς της, και σήμερα υποτίθεται προστατεύει τα δήθεν εναλλακτικά μέσα πληροφόρησης από τους ίδιους μηχανισμούς εξουσίας για τις αποκαλύψεις που κάνουν, τις κινητοποιήσεις που ανακοινώνουν όταν τα ΜΜΕ σιωπούν κ.λπ.
Είπαμε «κατά κανόνα» γατί δεν λείπουν βέβαια και οι άθλιες επώνυμες εξαιρέσεις όπως του Νίκου Μάλλιαρη, του «εγκέφαλου» της «Ομάδας για το Πρόταγμα της Αυτονομίας», που δεν δίστασε ν’ αποκαλεί τον Τ.Φ. «πράκτορα Του Φου» ενώ παράλληλα διαμαρτυρόταν για τη δήθεν πρακτορολογία της ΠΔ, η οποία όμως δεν ήταν ποτέ τέτοια, αλλά αφορούσε την αντικειμενική  λειτουργία κάποιων σαν συστημικών πρακτόρων και ήταν πάντα δευτερογενής. (βλ. σχετική ανακοίνωση μας)Η δεύτερη περίπτωση ήταν ενός τ. μέλους της ΠΔ, του Θωμά Λέκκα, που «ξεχνώντας» τι έγραφε για την ΠΔ και τον Τ.Φ. πριν λίγα χρόνια, τώρα αποκαλεί την  Περιεκτική δημοκρατία «μια φαντασίωση ενός παρανοϊκού που λέγεται Τάκης Φωτόπουλος», και χαρακτηρίζει τα μέλη της ΠΔ «ζώα» (προφανώς επειδή δεν είχε βρει κανένα υποστηρικτή του ανάμεσα τους και τώρα έχει καταφύγει στον ...Νιτσεϊσμό!).
Όμως, στην περίπτωση αυτή ούτε η εξουσία και οι μηχανισμοί της είναι ο στόχος, ούτε βέβαια κινδύνευαν οι υβριστές ακόμα και από νομική δίωξη γιατίξέρουν ότι οι υβριζόμενοι δεν θα κατέφευγαν ποτέ στην αστική δικαιοσύνη. Και αυτό, γιατί ο μεν στόχος ήταν γνωστοί αντισυστημικοί αγωνιστές, ενώ δεν υπήρχε περίπτωση δίωξης, διότι στη μεν περίπτωση που οι άθλιοι υβριστές ήταν απλώς οι δήθεν «αναρχικοί» (μεταμοντέρνοι, λάιφ στάιλ αναρχικοί, Καστοριαδικοί κ.λπ.), οι οποίοι έτσι καταλαβαίνουν την ελευθεριακή θεωρία και πράξη και έχουν οδηγήσει αυτό το ιστορικό κίνημα στην αποσύνθεση και τον εξευτελισμό του σαν αντισυστημικό κίνημα, τη στιγμή που έπρεπε να ηγεμονεύει την Αριστερά μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, γιαλόγους αρχής δεν θα χρησιμοποιούσαμε εναντίον τους την αστική δικαιοσύνη (εκτός βέβαια αν κινδυνεύει ακόμη και η σωματική μας ακεραιότητα, πράγμα που θα υποδήλωνε και κρυφή ανάμιξη παρακρατικών υπηρεσιών). Στη δε περίπτωση που οι υβριστές ανήκαν στις υπηρεσίες, δεν έχει βέβαια νόημα η προσφυγή στην αστική δικαιοσύνη, αφού τότε η αστική δικαιοσύνη δεν θα τηρούσε καν τα προσχήματα.
Ιντερνετική επίθεση, γιατί δεν θα μπορούσε ποτέ να γίνει από έντυπα (περιοδικά, εφημερίδες κ.λπ.) που τηρούν κάποιους δεοντολογικούς κανόνες, εφόσον εκδίδονται από ταυτοποιήσιμα πρόσωπα, των οποίων οποιαδήποτε στιγμή μπορεί να πιστοποιηθεί η ταυτότητα τους και να έχουν τις ανάλογες πειθαρχικές συνέπειες σε περίπτωση που παραβαίνουν τους κανόνες αυτούς. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι στο Ιντιμίντια, ακριβώς επειδή είναι ιντερνετικό μέσο, η Συντακτική Ομάδα (ΣΟ) μπορεί και γράφει στα παλιά της τα παπούτσια ακόμα και τους ίδιους τους δεοντολογικούς κανόνες της, όταν όχι μόνο επιτρέπει σχόλια σαφώς συκοφαντικά, λασπολογικά, με χυδαίες ύβρεις , όπως κατά του Τ.Φ., αλλά και κρύβει σχόλια που τον υπερασπίζονται στις επιθέσεις αυτές, όπως δείξαμε αλλού (εδώ η πρώτη απάντηση στην επίθεση και εδώ η δεύτερη συνεχόμενη).
Σε παρόμοια γκεμπελική τακτική κατέφυγε μόλις χτες και το δήθεν «πολυσυλλεκτικό» μπλογκ «Σχολιαστές Χωρίς Σύνορα», στο οποίο ανάρτησε αρχικά ποστ ο πιο άθλιος κουκουλοφόρος, ο black pantherπου αφού δημοσίευσε τον λασπολογικό οχετό του στα Ιντιμίντια, τον μετέφερε λίγο πριν το κρύψει η ΣΟ του Ιντιμίντια σε δικό του μπλογκ στους «Σχολιαστές», ξέροντας ότι ακόμα και το Ιντιμίντια θα αναγκαζόταν να κρύψει το λιβελογράφημα για να τηρεί κάποια προσχήματα, τα όποια το τρισάθλιο αυτό «συλλογικό» μπλογκ που προφανώς δεν δεσμεύεται από κανένα δεοντολογικό κανόνα, το δημοσίευσε χωρίς δισταγμό. Και όχι μόνο αυτό.

Στο ίδιο αυτό μπλογκ των «Σχολιαστών» επιβλήθηκε χτες απαγόρευση δημοσίευσης αναρτήσεων από φίλους και μέλη της ΠΔ που είχαν συμμετάσχει στον διάλογο που γινόταν με αφορμή τη λασπολογική ανάρτηση, ενώ την ίδια στιγμή επιτρεπόταν η άνετη και συνεχιζόμενη ανάρτηση σε ρυθμό «πολυβόλου», των άκρως λασπολογικών και διαστρεβλωτικών σχολίων από ιντερνετικούς φίλους του black panther, όπως του δήθεν «αντικειμενικού» "Omadeon", ενάντια στην ΠΔ και τον Τ.Φ. προσωπικάΦίλοι και μέλη της ΠΔ αποκλείστηκαν (προφανώς μεban) γκεμπελικά από το πρωί του Σαββάτου με «συνοπτικές διαδικασίες» από το «πολυσυλλεκτικό» μπλογκ αυτό και τους διαχειριστές του (που περιλαμβάνουν τον Black panther), οι οποίοι όπως φαίνεται αποφασίζουν κατά το δοκούν και χωρίς καμία δεοντολογία πίσω από «κλειστές πόρτες» τις μονομερείς και λασπολογικές «απόψεις» που θέλουν να περνούν, λογοκρίνοντας εκ των προτέρων τις πιθανές «ενοχλητικές» απαντήσεις και την αντίσταση σε λασπολογικές επιθέσεις, που αποτελεί αναφαίρετο δικαίωμα των λασπολογούμενων, είτε ατόμων είτε οργανώσεων. Είναι χαρακτηριστικό ότι αυτά συμβαίνουν στο δήθεν «ανοιχτό» και «ελεύθερο» μπλογκ αυτό, όταν οι φίλοι του black panther κατηγορούσαν το Δίκτυο μας ότι δεν έχει ανοιχτό φόρουμ με σχόλια κ.λπ. (και ενώ απαντήσαμε ότι αυτό δεν γίνεται αυτή τη στιγμή λόγω τεχνικής δυσκολίας για να ελέγχονται τα σχόλια επί 24ώρου βάσης, αλλά και επειδή το site μας είναι πολιτικό μέσο προώθησης ενός προτάγματος και όχι ανώδυνο κλαμπ κατά βάση λάιφ-στάιλ συζητήσεων επί παντός επιστητού όπως οι «Σχολιαστές»). Από αυτό και μόνο γίνεται εμφανές ότι οι παρεμβάσεις των φίλων και μελών του δικτύου «ενοχλούσαν» ιδιαίτερα την γκεμπελική εκστρατεία συκοφάντησης τους ενάντια στον Τ.Φ. και την ΠΔ.

Όμως γιατί στοχοποιούνται, και με αυτόν τον χυδαίο τρόπο η ΠΔ και ο ΤΦ;
Τρεις είναι οι λόγοι που δόθηκαν από τους υβριστές μας:
Α) Για την κριτική μας στα Ιντιμίντια, όπου τεκμηριωμένα δείξαμε τι ρόλο παίζει πραγματικά το δήθεν εναλλακτικό αυτό μέσον ή, όπως το παρουσιάζει το θέμα ο Black panther«Ο Τάκης Φωτόπουλος, ο ψευτοδιανοούμενος της περιεκτικής δημοκρατίας “ξαναχτύπησε” στοχοποιώντας το Ιντιμίντια σαν προπαγανδιστικό μηχανισμό της Χούντας χαρακτηρίζοντας το τρισάθλιο και ύποπτο».
Μόνο από τις πρώτες γραμμές αυτού του άθλιου κειμένου, που είναι όλες ψέματα όπως μπορεί να διαπιστώσει ο αναγνώστης αν διαβάσει το λινκ μας για τα Ιντιμίντια, είναι φανερό τι επακολουθεί. Πρώτο ψέμα, η κριτική του Ιντιμίντια ήταν συλλογική του δικτύου και όχι ατομική του Τ.Φ.. Δεύτερο ψέμα, δεν γράψαμε πουθενά ότι είναι προπαγανδιστικός μηχανισμός της Χούντας. Αυτό που είπαμε είναι εντελώς διαφορετικό και μόνο ένας Γκεμπελίσκος ή ένας κρετίνος δεν καταλαβαίνει:
«Το Αθηναϊκό Ιντιμίντια, από τη στιγμή που ιδρύθηκε, όπως κατήγγειλε από τότε ο Τάκης Φωτόπουλος, παρά τις συμπτωματικές χρησιμότητες στο κίνημα, (βλ.  Δεκέμβρης του ’08), ήταν ένα όργανο για να περνά η συστημική προπαγάνδα της ρεφορμιστικής ”Αριστεράς”»
Β) Για τη θέση μας σε σχέση με τα γεγονότα της 20 Οκτώβρη, όταν κουκουλοφόροι επιτέθηκαν με τσιμεντόπλακες και μολότοφ κατά αόπλων διαδηλωτών, γιατί όπως γράφει άλλος ιντερνετικός κουκουλοφόρος, ο Τ.Φ. «τάχτηκε και ταυτίστηκε με το ΚΚΕ και τους τραμπούκους του όταν αυτοί υπεράσπιζαν την βουλή στις 2Ο Οκτώβρη, αποκαλώντας τους διαδηλωτές που αντέδρασαν σε αυτή την περιφρούρηση κουκουλοφόρους».
Όμως ούτε ο Τ.Φ. (βλ. άρθρο εδώ), ούτε το Δίκτυο (βλ. ανακοίνωση δικτύου) έκαναν ποτέ κάτι τέτοιο. Απλώς υποστήριξαν την αυτονόητη θέση ότι σε τέτοια κρίση και στη μέση της μάχης δεν επιτίθεσαι κατά των συμμαχητών σου, όποιες διαφωνίες και αν έχεις με αυτούς, αλλά κατά των εκπρόσωπων της εξουσίας. Πράγμα που δεν έκαναν οι κουκουλοφόροι στις 20 Οκτώβρη, όπως υποστηρίζουν οι φίλοι τους ιντερνετικοί κουκουλοφόροι, οι οποίοιΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ βέβαια λειτουργούν σαν όργανα του συστήματος, που όπως έκανε (το σύστημα) χθες στη Λιβύη, και σήμερα στη Συρία, διχάζει τους λαούς και τα λαϊκά κινήματα εναντίον του, ώστε να κάνει τη δουλειά του ανενόχλητο.
Γ) Για την κριτική μας, ιδιαίτερα της εκφυλισμένης Αριστεράς που υποστήριξε αναφανδόν τους «επαναστάτες» της Βεγγάζης, αλλά υποκριτικότατα διαχώριζε τη θέση της από τη Νατοϊκή επέμβαση, σαν να μην ήταν οι ίδιοι «εξεγερμένοι» και το Εθνικό Συμβούλιο τους που προσκάλεσε το ΝΑΤΟ, και ενώ δεν βγήκε ποτέ κανένας από αυτούς τους εξεγερμένους που έγραφε συνθήματα στους τοίχους της Βεγγάζης «Όχι σε κάθε ξένη επέμβαση στη Λιβύη» να καταγγείλει το Εθνικό Συμβούλιο, αλλά, αντίθετα, δεν έκαναν βήμα στις «μάχες τους» αν προηγουμένως δεν είχε ισοπεδώσει η φονική ΝΑΤΟϊκή αεροπορία οτιδήποτε στον διάβα τους!
Γραφεί ο λασπολόγος black panther «Ο Φωτόπουλος ανάμεσα σε άλλα αρνείται με κλασικό σταλινικό ύφος ότι ΚΑΙ στην Λιβύη ΚΑΙ βέβαια στην Συρία η σφαγή έχει συντελεστεί πριν οποιαδήποτε δύση ανακατευτεί…)»
Στην πραγματικότητα, και αυτό δείχνει το μέγεθος τους γκεμπελισμού τους, ούτε ακόμα και το δικαστήριο-καγκουρό της Χάγης που έχει στήσει η υπερεθνική ελίτ για να καταδικάζει τους ηγέτες μη πελατειακών κρατών που πέφτουν  στα χέρια της (και να τρομοκρατεί τους υπόλοιπους!) δεν υποστηρίζει κάτι τέτοιο. Και φυσικά, τώρα ακόμα και τα συστημικά ΜΜΕ παραδέχονται ότι οι νεκροί απo τους Νατοϊκούς βομβαρδισμούς και τις συνακόλουθες σφαγές των επαναστατών που συνεχίζονται, κατά πολύ υπερτερούν από τα θύματα του καθεστώτος, τα οποία πάντα ήταν κατά κανόνα συνδεδεμένα με απόπειρες πραξικοπήματος εναντίον του, που υποστήριζαν μυστικές υπηρεσίες της υπερεθνικής ελίτ, όπως έχουν τεκμηριωθεί όλα αυτά από μεγάλο άρθρο του Τ.Φ. (στα αγγλικά μόνο προς το παρόν), που θα περιληφθεί και στο υπό έκδοση βιβλίο του στα αγγλικά, όπου αναλύονται οι πραγματικές αίτιες και συνέπειες της Νατοϊκής σφαγής:
THE 'REVOLUTIONIN LIBYA AND THE NEW NATO ATTACK  

-Ποιοι ήταν λοιπόν οι πραγματικοί λόγοι της βρώμικης επίθεσης κατά του Δικτύου ΠΔ και του Τ.Φ. προσωπικά;
Αρχικά θα πρέπει να διακρίνουμε μεταξύ αυτών στον δήθεν «αναρχικό» χώρο που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα αλλά και διεθνώς (και έκανε τον σημαντικότερο θεωρητικό αναρχικό του τέλους του 20ου αιώνα, τον Μάρεϊ Μπούκτσιν να απαρνηθεί τον αναρχισμό!) που καλοπροαίρετα (αλλά κάποτε με ψυχωτική μανία που υποδηλώνει άλλα προβλήματα) επιτίθενται με αυτή τη λύσσα εναντίον ενός αντισυστημικού προτάγματος, και αφετέρου κάποιων που «κινούν τα νήματα» από πίσω τους για τους δικούς τους λόγους που συνήθως εκφράζουν «επενδυμένα» συμφέροντα για τη στάση τους αυτή...
Οι πρώτοι, έχοντας «καλλιεργηθεί» σε ένα μεταμοντέρνο περιβάλλον, συνήθως μετά την κατάρρευση του κρατικοσοσιαλιστικού προτάγματος, δεν έχουν καμία σύνδεση με τους αντισυστημικούς αγώνες των προηγουμένων γενιών, και μάλιστα δηλώνουν και βλακωδώς περήφανοι γι' αυτό, καταδικάζοντας τον Τ.Φ. ότι έχει μείνει στη δεκαετία και τους αγώνες του ’60! Στην πραγματικότητα δεν έχουν ιδέα τι σημαίνει αντισυστημικό πρόταγμα, σαν αυτό της ΠΔ, η αυτό του διαλεκτικού νατουραλισμού του Μπούκτσιν (όσον αφορά τον ελευθεριακό χώρο) ή, τέλος, το μαρξιστικό (όσον αφορά τον κρατικοσοσιαλιστικόχώρο). Και αντισυστημικό πρόταγμα σημαίνει την αξιωματική επιλογή μεταξύ των δυο ιστορικών παραδόσεων, της αυτονομίας/αμεσοδημοκρατίας, και της ετερονομίας. Με βάση την επιλογή αυτή συνάγονται οι παράμετροι (ή «νόμοι») για την ερμηνεία της Ιστορίας, η ανάλυση του παρόντος, η περιγραφή των βασικών θεμελίων μιας απελευθερωτικής κοινωνίας και, τέλος, η στρατηγική για τη μετάβαση από την παρούσα στη μελλοντική κοινωνία. Για όλους αυτούς, ελευθεριακό κίνημα σημαίνει κάποιες γενικές αρχές (αλληλεγγύη, αυτo-οργάνωση, αντι-ιεραρχία κ.λπ.) και η συνακόλουθη δραστηριότητα (συνήθως άμεση δράση) —βλ. κριτική μας). Όλα αυτά βέβαια δεν συνιστούν αντισυστημικό πρόταγμα, αλλά αντίθετα ανώδυνη και απόλυτα συμβατή με το σύστημα πνευματική και πρακτική δραστηριότητα. Γι' αυτό και το ίδιο την καλλιεργεί όπως τους διαφόρους θεσμούς κοινωνικής οικονομίας, ώστε να συγκαλύπτει την αποδιάρθρωση του κοινωνικού κράτους, που μεθοδικά επιχειρεί το σύστημα, ενώ συγχρόνως εκτονώνει κάθε αντίσταση σε ανώδυνες γι' αυτό ενέργειες (όπως άλλωστε το ίδιο συνέβαινε και με το «αμεσοδημοκρατικό» κίνημα των πλατειών).
Δεν είναι λοιπόν καθόλου περίεργο πως  όλοι αυτοί οι οποίοι νομίζουν ότι μάχονται για μια άλλη απελευθερωτική κοινωνία, με παρόμοια θεωρητικά εργαλεία και πρακτική δραστηριότητα, «εξεγείρονται» όταν βλέπουν τη μοναδική ίσως απόπειρα σε διεθνές επίπεδο για τη διατύπωση ενός ελευθεριακού αντισυστημικού προτάγματος σήμερα, όπως η ΠΔ. Δηλαδή ενός προτάγματος που προσπαθεί να εξηγήσει την  Ιστορία όχι σε όρους ιστορικό-κοινωνικών η αντίστοιχων «φυσικών» νόμων αλλά σε όρους ιεραρχικών σχέσεων και δομών, σαν αποτέλεσμα της Κοινωνικής Πάλης, που έχει οδηγήσει στην ιστορική επικράτηση της ετερόνομης κοινωνίας και τη συγκέντρωση εξουσίας σε όλα τα επίπεδα, καθώς και τη συνακόλουθη ανάγκη για την επικράτηση ενός αντισυστημικού κινήματος για μια αυτόνομη κοινωνία. Ο βασικός εχθρός ενός παρόμοιου κινήματος και κοινωνίας δεν είναι βέβαια ο Άσσαντ ή ο Αχμαντινετζάντ, όπως κάποιοι εσκεμμένα μέσα στο ελευθεριακό κίνημα αποπροσανατολίζουν το κίνημα, αλλά ο κύριος εκφραστής της συγκέντρωσης εξουσίας/δύναμης στη σημερινή διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς: η υπερεθνική ελίτ, όπως την έχουμε ορίσει αλλού.
Αυτό σημαίνει ότι στην Ελλάδα π.χ. μάχεσαι κατά της Τρόικας που την εκπροσωπεί, γιατί αν δεν απαλλαγούμε από αυτή και τις δεσμεύσεις μας στην ΕΕ κ.λπ. κανένας δρόμος δεν μπορεί να ανοίξει για μια απελευθερωτική κοινωνία σαν αυτή που ονειρευόμαστε. Αντίστοιχα, στη Συρία ή το Ιράν θα παλέψεις μαζί με το λαϊκό κίνημα που είναι ενάντια στην υπερεθνική ελίτ, ώστε να μην καταστρέψει τη χώρα σου και τον λαό σου (όπως στη Λιβύη, το Ιράκ κ.λπ.), και όταν εξασφαλίσεις την αυτοδυναμία σου σε σχέση με την υπερεθνική ελίτ θα στραφείς κατά της ντόπιας Ισλαμικής ήάλλης ελίτ. Όλα αυτά ήταν αυτονόητες αρχές στο αναρχικό κίνημα ιστορικά (π.χ. ο Μπακούνιν υποστήριζε τους Πολωνούς εθνικιστές κατά της Ρώσικης ελίτ που τότε ήταν τμήμα της διεθνούς ελίτ και δεν έλεγε, όπως οι σημερινοί «αναρχικοί» ότι ο εχθρός είναι απλά η ντόπια ελίτ!).
Εδώ όμως ερχόμαστε στους δεύτερους. Αυτοί συχνά έχουν διάφορες διασυνδέσεις με συστημικά κέντρα, από τις ηπιότερες, (π.χ. ερευνητικά κονδύλια της ΕΕ αν είναι Πανεπιστημιακοί κ.λπ.) μέχρι κονδύλια μυστικών υπηρεσιών. Έχει τεκμηριωθεί π.χ. ότι η υπερεθνική και η Σιωνιστική ελίτ δαπανούν ετησίως δις. δολάρια για να περνά, άμεσα ή έμμεσα η γραμμή της (και το ιντερνέτ είναι ένας από τους κύριους έμμεσους παράγοντες στη διαδικασία αυτή). Όλοι αυτοί έχουν ιδιαίτερο στόχο ένα αντισυστημικό ελευθεριακό πρόταγμα όπως η ΠΔ, ξέροντας πολύ καλά την απογοήτευση διεθνώς από το κρατικοσοσιαλιστικό πρόταγμα και επομένως την αδυναμία των κομουνιστογενών κινημάτων να απειλήσουν πραγματικά το σύστημα σήμερα, παρά το γεγονός ότι η συστημική κρίση καθημερινά γιγαντώνεται.
Είναι προφανές λοιπόν ότι οι πρώτοι και οι δεύτεροι έχουν σύμπτωση στόχων, φυσικά για διαφορετικούς λόγουςενάντια σε ένα αντισυστημικό ελευθεριακό πρόταγμα όπως η ΠΔ, το οποίο θέλουν να εξαφανίσουν από προσώπου γης. Γι' αυτό και η λύσσα τους εναντίον των υποστηρικτών του και του Τ.Φ.. Ιδιαίτερα όταν βλέπουν την αυξανόμενη απήχηση του προτάγματος αυτού σε διεθνές επίπεδο...

Το Δίκτυο ΠΔ και ο Τάκης Φωτόπουλος ευχαριστούν θερμά τους φίλους και συναγωνιστές για τη στήριξη τους, που ήδη εκφράζεται και από μεμονωμένους χρήστες  και μπλογκς στο διαδίκτυο, μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή για την ένταση και τον συντονισμό της, βρώμικη επίθεση που δεχόμαστε. 


25 ΔΕΚΕΜΒΡΗ 2011


[ΔΙΚΤΥΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ] 

 Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία: www.inclusivedemocracy.org/pd
Eπικοινωνία: peridimok@gmail.com

Τετάρτη, Δεκεμβρίου 07, 2011

Τα μιντιακά "εξαγνιστήρια" της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης


Έβλεπα πριν λίγο την εκπομπή "Ράδιο Αρβύλα" στον ΑΝΤ1 (μια από τις μηδαμινές εκπομπές που παρακολουθώ μια φορά τόσο γιατί τη βλέπουν φίλοι - γνωστοί κτλ. και γενικά ασκεί επιρροή, ειδικά σε νέους) και δεν μπορώ παρά να χαρακτηρίσω την όποια πολιτική τους "κριτική" και αντίληψη ως ελεεινή και τρισάθλια, όπως η όλη βασικά πολιτική - κοινωνική παρουσία των εν λόγω διασκεδαστών. Παρότι πού και πού, όταν συμπλέει ο μανιχαϊκός τους οίστρος (αντίστοιχος με τον λαϊκισμό του Λαζόπουλου) ενάντια στους "κακούς πολιτικούς" που κυβερνούν (σε αντίθεση με τους καλούς που είναι φρέσκοι και δεν έχουν δοκιμαστεί ή  με τα...καλά κινήματα της "κοινωνίας των πολιτών"), βγάζουν κάτι ψευτο-αστεία βιντεάκια ενάντια στα "λαμόγια" που μας τυραννούν, για να εκφράζουμε και εμείς το κοινό μας...γέλιο με τους φίλους και συγγενείς (και δυστυχώς εκεί έχουμε καταντήσει, να περιμένουμε να γελάσουμε από ρεφόρμες του ελέους όπως είναι οι διασκεδαστές της Αρβύλας), η κεντρική τους πολιτική τους αντίληψη είναι πραγματικά πρωτόγονα αφελής, αν όχι εντελώς σκόπιμα συστημική, με υψηλές δόσεις κρετινισμού.

Σταχυολογώ από τη σημερινή εκπομπή 2 μόνο περιστάσεις που δείχνουν την εμετική τους κοινωνικό-πολιτική αντίληψη:

1) Το άγριο προμοτάρισμα του κόμματος Κουβέλη, του πιο συστημικού "αριστερού" πολιτικού μορφώματος στη Βουλή και ενός αριβίστα της "εναλλακτικής" νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, στη θέση των "πουλημένων" "παραδοσιακών πολιτικών" των κομμάτων εξουσίας που έχουν δοκιμαστεί και "αποτύχει". Και αυτό σε αντίθεση με τη μονολιθικότητα της άλλης "Αριστεράς" (που τσουβαλιάζεται μάλιστα, από την άθλια συστημική τύπου ΣΥΡΙΖΑ, με την προβληματική αλλά τουλάχιστον αντισυστημική τύπου ΚΚΕ), που, λόγω "μονολιθικότητας", δεν κάνει κυβερνήσεις συνεργασίας και δεν "ελίσσεται" αρκούντως (όπως δηλαδή ο αριβίστας Κουβέλης και σία!), ώστε να σχηματίσει την "εξουσία της Αριστεράς", που είναι το μεγάλο πολιτικό όνειρο των τυχάρπαστων "διασκεδαστών".

2) Το γεγονός ότι ενώ τόσα χρόνια στο γυαλί δεν έχουν ξεστραβωθεί ποτέ να προβληματιστούν για τον ορισμό της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και του σιωνισμού από αντι-συστημική και δημοκρατική πλευρά, προβάλλουν σχεδόν κάθε τι που αναφέρεται στην παγκοσμιοποίηση και τον σιωνισμό, ως τις αποκλειστικές ασχολίες κάτι γελοίων γραφικών τηλεοπτικών εθνικιστών, ανορθολογιστών και όχι ως κοινωνικο-οικονομικές πραγματικότητες για τις οποίες έχει γίνει εκτενής διάλογος και διαπάλη μέσα στο αντισυστημικό κίνημα, και που τέτοιοι γραφικοί απλά εκμεταλλεύονται. Προφανώς τα φυντάνια της Ράδιο-αρβύλας δεν έχουν καν πάρει χαμπάρι (ως όφειλαν αν ήθελαν να προσφέρουν και κάποια στοιχεία γνώσης και να μην καταντούν παρλαπίπες του εύπεπτου) το τι αγώνες γίνονταν ενάντια στην παγκοσμιοποίηση τα τελευταία 10 και πλέον χρόνια, μέσα στην αντισυστημική πάλη, ή ακόμα και έστω με την εντελώς αφελή και ρεφορμιστική γραμμή επιπέδου Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ, που βέβαια συνέβαλε στην εξάλειψη του κινήματος αυτού, όπως είχαν προβλέψει αναλύσεις σαν αυτές της ΠΔ.

Έτσι κάθε τι που προβάλλεται στην εκπομπή αυτή και έχει την παραμικρή σχέση με αναφορά στην παγκοσμιοποίηση και τον εγκληματικό φασιστικό σιωνισμό, προβάλλεται αποκλειστικά ως μονομανής απασχόληση κάποιων γραφικών συνωμοσιολόγων και ανορθολογιστών που μιλούν για σκοτεινές μυστικές κλίκες, τους "σοφούς της Σιών" κτλ., και άλλες αντιδραστικές ηλιθιότητες, και λοιδωρούνται έτσι συλλήβδην ως πολιτικές/οικονομικές έννοιες και ως προβληματικές που θα μπορούσαν να τεθούν μέσα στον δημόσιο διάλογο ακόμα και από απλό κόσμο, μήπως τυχόν έτσι κάποτε γίνει ευρέως αντιληπτή η πραγματική τους έννοια και οι δραματικές επιπτώσεις στην πολύ πραγματική μας καθημερινότητα.

Και στη συνέχεια, κάτι τέτοια μονοδιάστατα και λοβοτομημένα "αστεία" που προορίζονται για ομαδική εκγύμναση της σιαγόνας, συνοδεύονται και από μπόλικα, φουλ στην υποκρισία και στο στημένο "τράβηγμα" τους (ώστε να εκδηλωθούν "σε πλήρες τηλεοπτικό πλάνο"), γέλια και χαμόγελα, αναμεταξύ τους, που φανερώνουν εν τέλει την παιδαριώδη κοινωνική ανησυχία των εν λόγω διασκεδαστών - μιντιακών υποκειμένων. Μιντιακών υποκειμένων μιας ακόμα παραπλανητικής αρπαχτής του επίπλαστου γέλιου κάποιων "κολλητών" που έτυχε να έχουν απλά "μια καλή ιδέα" (και μάλλον μπάρμπα στην Κορώνη), και μιας ανώδυνης αυτιστικής "κριτικής" σε πρόσωπα και συμπτωματικές καταστάσεις, η οποία έχει γενικευτεί και καταντήσει εδώ και καιρό οργανικό πολιτιστικό επικερδές προϊόν του συστήματος, καθώς και όχημα γενικής ημιμάθειας, η οποία, δυστυχώς, κάθε άλλο παρά μόνο στους εν λόγω διασκεδαστές εξαντλείται.

Φυσικά, σε αυτά δεν θα προσθέσουμε τις αθλιότητες που επαναλαμβάνει η εκπομπή για τον προβληματικό δημόσιο τομέα και τους (δραματικά λιγότερους από το αναγκαίο) δημόσιους υπαλλήλους που είναι λίγο-πολύ η αιτία της κρίσης, αλλά και τον διάχυτο σεξισμό της, που πλασάρεται με προοδευτική σάλτσα δήθεν "απενοχοποιημένων". Τα υποκριτικά και τραβηγμένα απ΄ τα μαλλιά γέλια και χαμόγελα άλλωστε που ανέφερα, μόνο αυτό δεν δείχνουν...

Πέμπτη, Δεκεμβρίου 01, 2011

Oι συστημικοί κουκουλοφόροι του Indymedia έδρασαν πάλι

ΔΙΚΤΥΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ | 30 ΝΟΕΜΒΡΗ 2011

Oι συστημικοί κουκουλοφόροι του Indymedia έδρασαν πάλι

Το Αθηναϊκό Ιντιμίντια, από τη στιγμή που ιδρύθηκε, όπως κατήγγειλε από τότε ο Τάκης Φωτόπουλος, παρά τις συμπτωματικές χρησιμότητες στο κίνημα, (βλ.  Δεκέμβρης του ’08), ήταν ένα όργανο για να περνά η συστημική προπαγάνδα της ρεφορμιστικής «Αριστεράς» μαζί με αυτή κάποιων λάιφ-στάιλ «αναρχικών», που στην πραγματικότητα συνέπλεαν απόλυτα με τους πρώτους, στην παρουσίαση της συστημικής προπαγάνδας με «προοδευτικό» μανδύα  [ «Ιντιμίντια: Μύθοι και πραγματικότητα», ΠΡΙΝ (Κυριακή 2 Ιουνίου 2002), «Το Αθηναϊκό Ιντιμίντια και η ρεφορμιστική Αριστερά», ΠΡΙΝ (Κυριακή 16 Ιουνίου 2002), «Ιντιμίντια: Άντρα ρεφορμισμού και ανώνυμης λασπολογίας» Κυριακάτικος Ριζοσπάστης (28/07/2002)]).
Η μεθόδευση γι’ αυτό δεν έγινε μόνο μέσα από τη δημιουργία «κλίκας» γύρω από το μέσο, που υποστήριζε τις θέσεις τους και έβριζε κάθε αντιφρονούντα, αλλά, το κυριότερο, μέσα απο τον άθλιο ρόλο της ΣΟ που διαχειρίζεται το μέσο, η οποία, σε κατάφωρη παραβίαση ακόμη και των κανόνων δεοντολογίας της, έκρυβε, μαζικά, τα σχόλια πραγματικά αντιτιθέμενων στη γραμμή τους, ενώ άφηνε κάθε λασπολογικό σχόλιο, ακόμη και εναντίον επωνύμων, από κάθε χαφιέ που κρυβόταν κάτω απο τη κουκούλα της ανωνυμίας [βλ. και Ανακοίνωση: «Λασπολογική Επίθεση του AthensIndymedia κατά της Περιεκτικής Δημοκρατίας» (9 Γενάρη 2009)]. Η ανωνυμία βέβαια είχε υποτίθεται εισαχθεί για άλλο λόγο: για να προστατεύσει δήθεν αυτούς που αποκαλύπταν βρωμιές της εξουσίας από τη μήνιν της.
Όμως, η κουκούλα χρησιμοποιήθηκε στο Αθηναϊκό Ιντιμίντια κυρίως κατά πραγματικών αντισυστημικών αγωνιστών, ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που οι κουκουλοφόροι στο Σύνταγμα, φίλοι των κουκουλοφόρων του Ιντιμίντια, επιτέθηκαν πριν ένα μήνα ενάντια σε άλλους διαδηλωτές, διασπώντας το λαϊκό κίνημα! Φυσικά σε αυτό δεν πρωτοτυπούν οι κουκουλοφόροι του Ιντιμίντια, που έχουν καταντήσει καιρό τώρα τα πνευματικά εγγόνια (και κάποιοι όχι μόνο «πνευματικά») των Κατοχικών κουκουλοφόρων. Οι τότε κουκουλοφόροι είχαν βέβαια την προστασία της Κατοχικής εξουσίας στο βρώμικο ρόλο τους, όπως και τα εγγόνια τους σήμερα απολαύουν παρόμοιας προστασίας από τη σημερινή εξουσία που εκφράζει τις ντόπιες και ξένες ελίτ, μέσω της ανοχής που δείχνουν στη λειτουργία του μέσου, καθώς έχουν καταλάβει πολύ καλά ότι δεν απειλούνται πραγματικά από το δήθεν «εναλλακτικό» Ιντιμίντια, αλλά αντίθετα κάνει τη δουλειά του συστήματος διακινώντας στον ελευθεριακό χώρο και στις αδιαμόρφωτες νεαρές ηλικίες, που κυρίως αποτελούν αυτόν τον χώρο, την ιδεολογία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης για τα  ατομικά δικαιώματα, για τον αυτοσκοπό των «πολλών κινημάτων» κ.λπ., και παίζοντας φαλαγγίτικο ρόλο στην ανάπτυξη ενός πραγματικά αντισυστημικού κινήματος. Γιατί είναι ευνόητο ότι η Χούντα που κατακρεουργεί κάθε λαϊκό δικαίωμα χωρίς ενδοιασμό, δεν θα δίσταζε να κλείσει το ιντιμίντια σε 24 ώρες αφού ως γνωστό στεγάζεται στο...Πολυτεχνείο, με την άδεια του Πρύτανη, αν ένιωθε κάποια απειλή, ιδιαίτερα τώρα που το σύστημα, το οποίο δήθεν αντιπαλεύεται το Ιντιμίντια, έχει καταργήσει ακόμη και το Πανεπιστημιακό άσυλο!.
Σήμερα, σαν πρώτο δείγμα της δουλειάς των κουκουλοφόρων στο Αθηναϊκό Ιντιμίντια, παρουσιάζουμε τα βρώμικα μέσα που χρησιμοποίησε αυτές τις μέρες η ΣΟ του Ιντιμίντια για να κρύψει κάθε επίκριση των κουκουλοφόρων της και να τους αφήσει ασύδοτους να βρίζουν και συκοφαντούν την ΠΔ, αλλά και να λασπώνουν προσωπικά τον Τάκη Φωτόπουλο, κάτω από τη βρομερή κουκούλα της ανωνυμίας τους. Σύντομα όμως θα έχουμε μεγάλο αναλυτικό άρθρο των δραστηριοτήτων τους, στηριγμένο σε ατράνταχτα στοιχεία, για να  μάθουν όλοι τον πραγματικό  ρόλο αυτού του τρισάθλιου, αλλά και ύποπτου, (όπως απέδειξε η στάση τους απέναντι στη ΝΑΤΟϊκή σφαγή του Λιβυκού λαού και την προετοιμαζόμενη αντίστοιχη σφαγή του Συριακού) «εναλλακτικού» μέσου.
Παραθέτουμε παρακάτω ολόκληρο το θρεντ και σημειώνουμε και ποια σχόλια λογοκρίθηκαν από τους σύγχρονους Γκεμπελίσκους, για να βγάλουν οι αναγνώστες μας τα συμπεράσματα τους: