Συζήτηση-Ομιλία: "Η ανάγκη για ένα λαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής - Εθνικής Απελευθέρωσης"

Συζήτηση/ομιλία με τον Τάκη Φωτόπουλο,

στην Πλατεία Παλιού Δημαρχείου Γλυκών Νερών (Λεωφόρος Λαυρίου),

την Κυριακή 2 Ιουνίου στις 19:30

 

ΘΕΜΑ:

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ

 

 

Για την αποτίναξη της Οικονομικής Κατοχής και τη μόνιμη διέξοδο απο την καταστροφική κρίση

ΜΕ ΑΜΕΣΗ ΜΟΝΟΜΕΡΗ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ

Ε Υ Ρ Ω Π Α Ϊ Κ Η Ε Ν Ω Σ Η

Και την οικονομική και πολιτική μας κυριαρχία ως λαού, μέσα απο την

ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Στόχος η σταδιακή πλήρης αποδέσμευση μας από την διεθνοποιημένη οικονομία της αγορά και την ψευτο-Δημοκρατία των ελίτ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ), και έναν νέο πραγματικό διεθνισμό που θεμελιώνεται στην αλληλεγγύη.

Έτσι μόνο ο λαός μας, έχοντας ορθοποδήσει από την σημερινή λαίλαπα , θα μπορούσε να προχωρήσει στη συστημική αλλαγή που θα επιλέξει, η όποια θα μπορούσε να είναι και μια πραγματική (Περιεκτική) Δημοκρατία που θα εξασφάλιζε την ίση κατανομή πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής δύναμης μεταξύ όλων των πολιτών.

- Πρωτοβουλία Λαϊκού Μετώπου για την Κοινωνική και Εθνική Απελευθέρωση (ΜΕ.Κ.Ε.Α.) www.mekea.org

Tweet

ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΩΡΑ; - Τάκης Φωτόπουλος : Όχι στον ψευτοδιεθνισμό της Παγκοσμιοποίησης - Έξω απ' την ΕΕ! - Γιατί και Πώς Αυτοδύναμη Οικονομία - Η ανάγκη για Παλλαϊκό Μέτωπο

Τι κάνουμε τώρα; (7) — Όχι στον ψευτοδιεθνισμό 

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (19 Μαΐου 2013)

---

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grE/gre2013/2013_05_19.html

Η «αριστερή» δικαιολογία που επικαλείται o ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τμήματα της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, για να δικαιολογήσουν την απαράδεκτη στάση τους να επιμένουν στην παραμονή μας στην ΕΕ, παρά την οικονομική  καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων, είναι ότι αυτή είναι μια γνήσια διεθνικιστική στάση. Και αυτό, σε αντίθεση με την «εθνικιστική» στάση, όπως πολλοί από αυτούς χαρακτηρίζουν τη θέση ότι μόνο η άμεση μονομερής και ταυτόχρονη έξοδος από την ΕΕ και την Ευρωζώνη, σε συνδυασμό με σειρά άλλων ριζοσπαστικών μέτρων που ανέφερα στο προηγούμενο άρθρο, θα μπορούσε να σταματήσει την συντελούμενη καταστροφή. Δεν θα σταθώ εδώ σε «επιχειρήματα» του τύπου ότι παρόμοια στάση είναι εθνικιστική διότι την υποστηρίζουν σήμερα και διογκούμενα «εθνικιστικά» λαϊκά ρεύματα σε ολόκληρη την Ευρώπη, διότι τότε θα έπρεπε να μην μετείχαμε ιστορικά σε εθνικοαπελευθερωτικούς αγώνες, ούτε να στηρίζουμε σήμερα ανάλογους αγώνες στη Λιβύη ή τη Συρία γιατί τους στηρίζουν και εθνικιστές! Όμως, ο αγώνας κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης (όχι κατά του νεοφιλελευθερισμού, όπως παραπλανητικά υποστηρίζουν οι ίδιοι «αριστεροί») σήμερα είναι εθνικοαπελευθερωτικός.

Θα σταθώ, αντίθετα, στα δήθεν «αριστερά» θεωρητικά επιχειρήματα που χρησιμοποιούνται για να στηρίξουν την στάση αυτή  η οποία, κατά τη γνώμη μου, όχι μόνο έχει οδηγήσει στην ουσιαστική εξαφάνιση της Αριστεράς στην Ευρώπη, αλλά και στην μαζική άνοδο εθνικιστικών κομμάτων, τα οποία σήμερα παίζουν τον ρόλο που θα έπρεπε να παίζει η αριστερά. Όμως, η στάση αυτή όχι μόνο δεν είναι αριστερή, εφόσον δεν μπορεί να κάνει το παραμικρό για να ανατρέψει την οικονομική καταστροφή των λαϊκών στρωμάτων που επιβάλλουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ, αλλά και δεν έχει σχέση με έναν πραγματικό διεθνισμό σήμερα.  Και αυτό, διότι το πρόβλημα δεν είναι πώς θα ξεπεράσουμε κάποιον ανύπαρκτο εθνικιστικό, ή ακόμη χειρότερα, φασιστικό κίνδυνο σήμερα, όπως διαδίδει αποπροσανατολιστικά η προπαγάνδα της υπερεθνικής και της Σιωνιστικής ελίτ, μέσω των διεθνών ΜΜΕ που ελέγχει. Αποπροσανατολιστικά, γιατί θέλει να στρέψει την λαϊκή οργή  από τον πραγματικό κίνδυνο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που οδηγεί στην παγκόσμια «κινεζοποίηση» της εργασίας και την καταστροφή κάθε κοινωνικής κατάκτησης των τελευταίων 100 χρόνων, σε φανταστικούς κινδύνους από καρικατούρες «νεοναζιστικών» κομμάτων στην Ευρώπη (σε αντίθεση με γνήσια εθνικιστικά κινήματα όπως το Κόμμα της Ανεξαρτησίας στη Βρετανία που σήμερα βρίσκεται στη τρίτη εκλογική θέση) ή «φασιστικών» όπως η Χρυσή Αυγή στα παρ’ ημίν.

Και είναι φανταστικοί οι κίνδυνοι αυτοί γιατί ο πραγματικός εθνικοσοσιαλισμός και ο φασισμός αναπτύχθηκαν σε εντελώς διαφορετικές ιστορικές συνθήκες προπολεμικά, που ευνοούσαν την ανάδυσή τους. Οι συνθήκες όμως αυτές, και κυρίως η ύπαρξη ισχυρών κρατών-εθνών στη Γερμανία και την Ιταλία αντίστοιχα —που σήμαινε κατ’ αρχήν οικονομική, και κατ’ επέκταση εθνική, κυριαρχία— είναι ανύπαρκτες σήμερα. Η οικονομική κυριαρχία υπονομεύεται σήμερα αποφασιστικά σε παγκόσμιο επίπεδο, μέσω των διεθνών θεσμών (ΔΝΤ, Παγκόσμια Τράπεζα, Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου κ.λπ.) που υποχρεώνουν τα κράτη στο άνοιγμα και στην απελευθέρωση των αγορών τους, δηλαδή, στην ουσιαστική κατάργηση κοινωνικών ελέγχων πάνω στην κίνηση κεφαλαίου και εμπορευμάτων —πράγμα αδιανόητο τη δεκαετία του 1930. Αλλά, ακόμη και η ίδια η εθνική κυριαρχία υπονομεύεται αποφασιστικά στο πλαίσιο οικονομικών ενώσεων όπως η ΕΕ, όπως συμβαίνει σήμερα στην Ελλάδα που όχι μόνο δεν έχει τον παραμικρό έλεγχο επάνω στην οικονομία της, αλλά, άμεσα ή έμμεσα, και στην εξωτερική και εσωτερική πολιτική της. Όμως, οι Κεϋνσιανές πολιτικές που πρώτοι εφάρμοσαν προπολεμικά οι εθνικοσοσιαλιστές, και μεταπολεμικά οι σοσιαλδημοκράτες, ήταν εφικτές, ακριβώς λόγω της ύπαρξης εθνών-κρατών και εθνικής και οικονομικής κυριαρχίας, ενώ για τον αντίθετο λόγο είναι αδύνατες σήμερα. Ο σημερινός, επομένως, πραγματικός «εθνικισμός» στην Ευρώπη δεν είναι επιθετικός, όπως στον μεσοπόλεμο, αλλά αμυντικός απέναντι στην ισοπέδωση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που δεν είναι μόνο οικονομική και πολιτική, αλλά επίσης πολιτιστική.

Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, ο αγώνας κατά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης παίρνει σήμερα εθνικοαπελευθερωτικό χαρακτήρα. Οι λαοί που αντιστέκονται στην παγκοσμιοποιητική διαδικασία σήμερα, ουσιαστικά, αμύνονται ενάντια στον πόλεμο που έχουν εξαπολύσει οι ελίτ, για να προστατεύσουν το δικαίωμά τους για αυτοδιάθεση, αλλά και την ίδια την κουλτούρα τους που ισοπεδώνεται στην διαδικασία αυτή. Ο πόλεμος αυτός στις περιφερειακές χώρες της ΕΕ είναι οικονομικός, διότι με οικονομικά μέσα καταλύεται η οικονομική και εθνική κυριαρχία τους, που προφανώς οι προαναφερθέντες «αριστεροί», (συμπεριλαμβανομένων  και «αντιεξουσιαστών» της συμφοράς που μιλούν για άμεση δημοκρατία και «αυτοδιαχείριση» σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης!) θεωρούν περιττή. Στην γειτονιά μας, ο πόλεμος αυτός σημαίνει, επίσης, κτηνώδεις σφαγές λαών που διεκδικούν το δικαίωμά τους για αυτοδιάθεση από την υπερεθνική και τη Σιωνιστική ελίτ, χθες στη Λιβύη, και σήμερα στη Συρία. Όμως, ο πραγματικός διεθνισμός μπορεί να ξεκινήσει μόνο «από κάτω», από λαούς που έχουν επιτύχει την αυτοδιεύθυνσή τους, ενώ ο «διεθνισμός» που επιβάλλεται σήμερα από τις ελίτ, με σφαγές και οικονομικούς πολέμους, δεν είναι παρά ψευτοδιεθνισμός. Αλλά θα επανέλθω.

Τι κάνουμε τώρα; (6) ― Έξω από την ΕΕ!

Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία (12 Μαΐου 2013)

* Μια πιο σύντομη εκδοχή του άρθρου αυτού, λόγω των περιορισμών χώρου της στήλης, δημοσιεύθηκε στην Kυριακάτικη Ελευθεροτυπία

---

Ενώ το ρεύμα κατά της Ευρωχούντας των Βρυξελλών θεριεύει σε ολόκληρη την Ευρώπη, με τη μεγάλη πλειοψηφία των λαών τη Ευρωζώνης, σύμφωνα με το τελευταίο Ευρωβαρόμετρο, να μην εμπιστεύεται πια την ΕΕ, στην Ελλάδα που έχει ίσως υποστεί τις μεγαλύτερες καταστροφές εξαιτίας της ένταξής της, τόσο στο παρελθόν[1] όσο και σήμερα, η Αριστερά μας δεν τολμά να θέσει όχι θέμα εξόδου από  την ΕΕ αλλά ούτε καν από το Ευρώ! Το μεγαλύτερο κόμμα της Αριστεράς έφθασε να γίνει και αξιωματική αντιπολίτευση κάνοντας υποσχέσεις  για ακύρωση των μνημονίων μέσα στην Ευρωζώνη, τη στιγμή που δεν υπήρχε σοβαρός οικονομολόγος στον κόσμο να πιστεύει ότι αυτό ήταν δυνατό. Αυτό άλλωστε αποδείχθηκε αργότερα με την Κύπρο, όπου άρκεσε να κλείσει η Ευρωχούντα για μερικές μέρες τη στρόφιγγα της ρευστότητας και να τελειώσουν οι ηρωισμοί. Όμως, οι οικονομικοί «εγκέφαλοι» του ΣΥΡΙΖΑ δεν το έβλεπαν αυτό,  ενώ ο υποψήφιος «τσάρος της οικονομίας» του κόμματος, από τη πρώτη μέρα της κρίσης μέχρι σήμερα, συναγωνιζόταν τους τοποτηρητές της Χούντας στην Ελλάδα στην κατατρομοκράτηση του Ελληνικού λαού για τη καταστροφή... του Νώε που θα ακολουθούσε την έξοδο από το Ευρώ. Και αυτό, τη στιγμή που έγκυροι, ακόμη και ορθόδοξοι, οικονομολόγοι στο εξωτερικό υποστήριζαν ότι η έξοδος από το Ευρώ ήταν το ελάχιστο για να αποφευχθεί η καταστροφή —άποψη με την οποία δεν συμφωνώ, εάν η έξοδος από την ευρωζώνη δεν συνοδεύεται και με ταυτόχρονη έξοδο από την ΕΕ. Και έρχεται σήμερα ο Πρόεδρος του Ινστιτούτου Οικονομικών Ερευνών Ifo του Μονάχου (ίσως το εγκυρότερο Γερμανικό οικονομικό Ινστιτούτο)  να δηλώνει ότι «η Ελλάδα θα είχε σήμερα ξεπεράσει την κρίση, αν την άνοιξη του 2010 είχε χρεοκοπήσει και αποχωρήσει από την Ευρωζώνη»—πρόταση που είχαμε κάνει από το χειμώνα του ίδιου έτους (Ε, 28/2/2010).

Tweet

Εργατική Πρωτομαγιά 2013: ΣΠΑΜΕ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ

ΑΝΑΤΡΕΠΟΥΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ ΜΕ
ΜΟΝΟΜΕΡΗ  ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΕΕ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ

Το Μέτωπο για την Κοινωνική και Εθνική απελευθέρωση (ΜΕΚΕΑ) αγωνίζεται για την απελευθέρωση της χώρας από τα δεσμά της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, που στην Ελλάδα επιβάλλονται μέσω των  μηχανισμών της ΕΕ, ΔΝΤ, ΕΚΤ κ.λπ. Η ΕΕ δεσμεύει τα κράτη μέλη της στις γνωστές «4 ελευθερίες» που αποτελούν και τα 4 θεμέλια της Παγκοσμιοποίησης – ελευθερία κίνησης κεφαλαίων,προϊόντων, υπηρεσιών και εργασίας - οι οποίες με τη σειρά τους καθορίζουν: α) τις σχέσεις εξάρτησης μεταξύ ισχυρών και αδύναμων οικονομιών, και β) τις σχέσεις αλληλεξάρτησης μεταξύ των ισχυρών κέντρων που διαχειρίζονται την παγκοσμιοποίηση. 

Στο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, δηλαδή τις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές που δεν υπόκεινται σε κανένα κοινωνικό έλεγχο,  το μόνο που έχει σημασία είναι η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των οικονομικών μπλοκ και των πολυεθνικών εταιρειών που εδράζονται σε αυτές. Αυτό επιτυγχάνεται με το πετσόκομμα σε μισθούς και κοινωνικές παροχές κ.α..

Με την ενσωμάτωση μιας αδύναμης περιφερειακής οικονομίας όπως η Ελληνική στις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές των «4 ελευθεριών», (συνθήκη Μάαστριχτ, Λισαβόνας κ.λπ.), το αποτέλεσμα δεν είναι βέβαια οι πιο ανταγωνιστικές τιμές των ελληνικών προϊόντων. Αντιθέτως η αύξηση της εξάρτησης της ελληνικής οικονομίας από τα Μητροπολιτικά οικονομικά κέντρα της ΕΕ και της Παγκοσμιοποίησης που βασίζεται στα δάνεια  από τους υπερεθνικούς  θεσμούς, τη λεγόμενη ΤΡΟΪΚΑ, που ελέγχουν τη ροή χρήματος,. Η ενσωμάτωση της Ελλάδας στην ΕΕ/ΟΝΕ και γενικότερα την Παγκοσμιοποίηση έχει ως συνέπειες την κινεζοποίηση της εργασίας, τη βουλγαροποίηση των μισθών και το πλήρες ξεχαρβάλωμα του «κράτους πρόνοιας» (δηλ. τη καταστροφή του δημόσιου χαρακτήρα της υγείας, της παιδείας κ.λπ.), την εκποίηση των δημόσιων αγαθών όπως το ρεύμα, το νερό κ.λπ. και το ξεπούλημα του εθνικού πλούτου (λιμάνια, αεροδρόμια, ακτές κ.λπ.)..  Τα Μνημόνια απλά επικυρώνουν τα αποτελέσματα της ένταξής μας στις δυνάμεις της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας. Τα «αποτελέσματα» που βιώνουμε ως λαός συμπυκνώνονται στην πρόταση:«Η Ελλάδα ως Προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ».

Είναι λοιπόν ξεκάθαρο, ότι πολιτικοί σχηματισμοί που δεν βάζουν ως πρωταρχικό αίτημα (που να συνοδεύεται από πρόγραμμα εξόδου και ανασυγκρότησης στα πλαίσια μιας οικονομικής αυτοδυναμίας), τη μονομερή έξοδο από την ΕΕ εδώ και τώρα χωρίς βέβαια να προϋποθέτουν την «αντικαπιταλιστική επανάσταση», αυτόματα μπαίνουν στο περιθώριο από την αυξανόμενη οργή της κοινωνίας κατά της ΕΕ και ουσιαστικά αρνούνται να υποστηρίξουν τα λαϊκά συμφέροντα. Το ίδιο ισχύει και για αποπροσανατολιστικές απατεωνίστικες τακτικές που βάζουν ως πρωταρχικό αίτημά τους την έξοδο από το ευρώ.. αλλά όχι από την ίδια την ΕΕ. Και εδώ κολλάει γάντι το λαϊκό ρητό: «το σκυλί γαβγίζει εκεί που το ταΐζουν».

ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΣΗΜΕΡΙΝΟΣ ΦΑΣΙΣΜΟΣ

Η ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ,

Η Ε.Ε. ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΙΣΤΕΡΟ-ΔΕΞΙΑ ΥΠΟΣΤΗΛΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ

 

AΜΕΣΟΙ ΣΤΟΧΟΙ

ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΔΙΑΓΡΑΦΗ ΧΡΕΟΥΣ ΚΑΙ ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΗ ΤΩΝ ΛΗΣΤΕΥΘΕΝΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝ ΑΓΑΘΩΝ

[1] Άμεση μονομερής έξοδός μας από την ΕΕ (και όχι μόνο από την Ευρωζώνη), η οποία αποτελεί την αναγκαία συνθήκη για την ανάκτηση της απαραίτητης οικονομικής κυριαρχίας.

[2] Ακύρωση όλων των δανειακών συμβάσεων, Μνημονίων και σχετικών Νόμων που υπέγραψαν η μονοκομματική και η σημερινή διακομματική Χούντα με παράλληλη ολοκληρωτική στάση πληρωμών των τοκοχρεολυσίων (που σημαίνει μονομερή διαγραφή του χρέους), εφόσον πρωταρχικός στόχος σήμερα είναι να σταματήσουμε το ξεπούλημα του κοινωνικού μας πλούτου, με αφορμή το Χρέος (που δεν αναγνωρίζουμε, φυσικά, αφού δεν ρωτήθηκε ποτέ γι’ αυτό ο Λαός), στους ξένους τοκογλύφους, πράγμα που θα έκανε αδύνατη κάθε ιδέα οικονομικής αυτοδυναμίας στο ορατό μέλλον.

[3] Αναγκαστική απαλλοτρίωση χωρίς αποζημίωση κάθε κοινού αγαθού που έχει περιέλθει, μέσα από τη διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων, στην ιδιοκτησία των ξένων και ντόπιων ελίτ.

 [4] Επανεισαγωγή της δραχμής και μερική υποτίμησή της με παράλληλη μετατροπή των καταθέσεων σε δραχμές, και μέτρα ώστε να μην πληγούν τα λαϊκά εισοδήματα και οι μικροκαταθέτες (π.χ. επιδοτήσεις των λαϊκών στρωμάτων χρηματοδοτούμενες από τα έσοδα ενός σημαντικού φόρου στη μεγάλη περιουσία ― κινητή και ακίνητη ― καθώς και τα έσοδα από ένα βαρύ φόρο στα είδη πολυτελείας).

[5] Αυστηροί κοινωνικοί έλεγχοι στην κίνηση αγαθών, κεφαλαίων και υπηρεσιών (τελωνειακοί έλεγχοι, συναλλαγματικοί έλεγχοι, ποσοστώσεις κλ.π.) ώστε να θωρακιστεί η οικονομική αυτοδυναμία της χώρας.

[6] Επαναφορά μισθών και συντάξεων στα προ Μνημονίων επίπεδα με παράλληλη επαναπρόσληψη των απολυμένων στον δημόσιο τομέα, που θα αναδιοργανωθεί ορθολογικά, στο πλαίσιο της γενικότερης αναδιάρθρωσης της οικονομίας με βάση την αρχή της αυτοδυναμίας.

[7] Κοινωνικοποίηση των Τραπεζών και των στρατηγικών κλάδων παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων όλων των κλάδων που καλύπτουν βασικές ανάγκες, στο πλαίσιο του προτεινόμενου παρακάτω μίγματος μορφών ιδιοκτησίας και μεθόδων κατανομής των οικονομικών πόρων.

[8] Γενική καταγραφή κινητής και ακίνητης περιουσίας, συμπεριλαμβανομένων των καταθέσεων στο εξωτερικό και επιβολή δραστικού «προοδευτικού» φόρου μεγάλης περιουσίας (φόρος δηλαδή ανάλογος με το μέγεθος της περιουσίας που μπορεί να φθάνει και στο 100% της περιουσίας για τις πολύ μεγάλες περιουσίες κ.λπ.), με στόχο τη δραστική ανακατανομή του εισοδήματος και του πλούτου.

[9] Δημιουργία ενός πραγματικά λαϊκού συστήματος Υγείας, Εκπαίδευσης και Κοινωνικών Υπηρεσιώνπου θα καλύπτει τις λαϊκές ανάγκες και θα ελέγχεται από τα λαϊκά στρώματα.

ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΚΑΙ ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΟΣ ΣΤΟΧΟΣ

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΗΣ ΜΑΣ ΔΟΜΗΣ ΚΑΙ ΧΤΙΣΙΜΟ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΥ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟΥ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

Μόλις βγούμε από την ΕΕ και παρθούν όλα τα αναγκαία μέτρα κατάργησης των «4 ελευθεριών» της Παγκοσμιοποίησης, στόχος της Κυβέρνησης Λαϊκής Ενότητας που θα εξοβελίσει τη σημερινή εγκληματική κοινοβουλευτική Χούντα που μας «κυβερνά» και τα υπερεθνικά αφεντικά της, είναι το χτίσιμο μιας Αυτοδύναμης Οικονομίας. Δηλαδή ο Ελληνικός λαός και οι Λαοί στην περιφέρεια και τον Νότο που μαστίζονται ιδιαίτερα από την κρίση και μοιράζονται παρόμοια επίπεδα Ανάπτυξης, να βασίζονται καταρχήν στις ΔΙΚΕΣ τους δυνάμεις και σπάνιους πόρους, ανθρώπινους και υλικούς, και μέσω διμερών ανταλλαγών πλεονασμάτων να καλύπτουν όλες τις υπόλοιπες βασικές και μη βασικές ανάγκες τους, έξω από τη διεθνοποιημένη Οικονομία!

Μόνο έτσι θα μπουν τα θεμέλια ενός νέου πραγματικού Διεθνισμού αλληλεγγύης των λαών, και όχι …μέσα στην Παγκοσμιοποίηση όπως εξαπατούν τον λαό εν ψυχρώ οι συστημικοί λακέδες και οι πολυπληθείς Αριστερο-Δεξιές ουρές τους. Μόνο έτσι θα ορθοποδήσει ο λαός μας, ώστε στη συνέχεια με αξιοπρέπεια και με πραγματικά δημοκρατικές διαδικασίες να αποφασίσει σε τι είδους σύστημα και σε τι κοινωνία θέλει να ζήσει, μακριά από τη σημερινή μαζική κτηνωδία της Παγκοσμιοποίησης και τις Χούντες των αδίστακτων ντόπιων εκτελεστών της υπερεθνικής ελίτ.

ΕΜΠΡΟΣ ΟΛΟΙ-ΟΛΕΣ

ΓΙΑ ΕΝΑ ΛΑΪΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ (ΜΕ.Κ.Ε.Α.)

-        ΕΞΟΔΟΣ ΑΠΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΤΩΡΑ

-        ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΗ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ

-        ΣΤΟΧΟΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ ΜΑΣ ΩΣ ΛΑΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ ΣΤΗΡΙΓΜΕΝΟΣ ΣΕ ΣΥΝΟΜΟΣΠΟΝΔΙΕΣ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΩΝ

Πρωτομαγιά 2013

ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ - ΜΕ.Κ.Ε.Α.

email: mekea@mekea.org | ME.K.E.A. | web: www.mekea.org

Δίκτυο για την Περιεκτική Δημοκρατία

www.periektikidimokratia.org

Tweet