eutopia vs pragma: Η "Ανάπτυξη" του Ελληνικού Καπιταλισμού και ο "Ιμπεριαλισμός" της Ελλάδας

http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbooks_gordios_EE_2010/grbooks_gordios_EE_2010.htm Η μεταπολεμική μετατροπή της Ελλάδας σε οικονομικό και πολιτικό προτεκτοράτο έφτασε στο απόγειο της με το άνοιγμα και την απελευθέρωση των αγορών ιδίως με την ένταξη στην ΕΟΚ/ΕΕ και στην καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση...

Με αφορμή μια ανάρτηση του Μαρξιστικού ιστολογίου ΠΡΑΞΙΣ και ιδίως το πρώτο σχόλιο -με καίρια ερωτήματα- του "Αντάρτη" κάτω από την ανάρτηση, ξεκίνησε ένας ενδιαφέρων διάλογος στον οποίο συμμετείχε και ο υποφαινόμενος, για τον υποτιθέμενο "αναπτυγμένο" Ελληνικό Καπιταλισμό και την "Ιμπεριαλιστική" Ελλάδα, που υιοθετούν τόσο οι ΠΡΑΞΙΣ όσο και (ακόμη περισσότερο αν κρίνει κανείς τη συνεχή προσπάθεια τους να δείξουν ότι είναι ιμπεριαλιστικός ο ελληνικός καπιταλισμός επειδή... κάνει επενδύσεις στη Βουλγαρία και σε άλλες χώρες, ή επειδή συμμετέχει ως καρπαζοεισπράκτορας στο ΝΑΤΟ, όπως κάνουν δεκάδες χώρες της περιφέρειας!) ιστολόγια όπως το Lenin Reloaded...

http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbooksexartimeni/grbooksexartimeni.htm
Ήδη από τα τέλη του 1970 ο Τάκης Φωτόπουλος είχε δημοσιεύσει μελέτες για τη δομική εξάρτηση της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας αλλά και την πολιτική εξάρτηση της ελληνικής οικονομικής και πολιτικής ελίτ, μέσα από μια διαδικασία εξαρτημένης ανάπτυξης όταν γίνεται από ροές από "εξωτερική" αγορά και τεχνολογία.

Και βέβαια το ίδιο κάνει συστηματικά τελευταία και το ΚΚΕ, το οποίο, έχοντας απορρίψει τη σαφή πρόταση της ΠΔ, έχει θέσει το θέμα "Ιμπεριαλιστική Ελλάδα" και "ανισότιμη αλληλεξάρτηση" ως προμετωπίδα των Θέσεων για το ερχόμενο συνέδριο του. Βολικό καθώς ταιριάζει πολύ στην "πάλη για λαϊκή εξουσία" (δηλαδή τη σοσιαλιστική επανάσταση!) που πρέπει κατά το ΚΚΕ (και τον Λένιν, σε Συνθήκες προ 100 ετών!), να γίνει ταυτόχρονα με την έξοδο από την ΕΕ, σε αντίθεση με την πρόταση του Μετώπου ΜΕΚΕΑ της ΠΔ, που διαχωρίζει την απεξάρτηση από την Καπιταλιστική Παγκοσμιοποίηση/ΕΕ και από τη σημερινή Οικονομική Κατοχή, ως άμεσο μεταβατικό στόχο, από τη συστημική αλλαγή που θα πρέπει να γίνει στο επόμενο βήμα, αφού ο λαός θα έχει ορθοποδήσει από τη σημερινή καταστροφή...

Ο διάλογος είναι ενδιαφέρων τόσο για την παρανόηση της φύσης της κομπραδόρικης και εξαρτημένης, μέσα στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, από την υπερεθνική ελίτ, ελληνικής αστικής τάξης, όσο και για τον εν πολλοίς "αντικειμενικά" σεχταριστικό και ελιτίστικο χαρακτήρα της σημερινής ελληνικής (και όχι μόνο) Μαρξιστικής διανόησης, που παρά την έφεση της σε συνεχείς θεωρητικολογίες, διανοουμενισμούς και δημοσιεύσεις (που εντείνουν τον ελιτίστικο και ακαδημαϊκίστικο χαρακτήρα των Μαρξιστών), δεν έχει εδώ και 10-15 χρόνια ούτε καν τολμήσει να προσεγγίσει θεωρητικά σημαντικά Μαρξιστικά παραδείγματα από το εξωτερικό, που παρά τις αδυναμίες τους ειδικά στα συμπεράσματα τους, έχουν ανασυνθέσει τον Μαρξισμό με την εποχή της Καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης και της παντοδυναμίας των Πολυεθνικών επιχειρήσεων, ξεπερνώντας τους "Ιμπεριαλισμούς" (που βασίζονταν σε ισχυρά έθνη-κράτη και όχι στην υπερεθνική ελίτ όπως σήμερα!) και εισάγοντας έννοιες όπως η Υπερεθνική Καπιταλιστική Τάξη (σημαντικότερη συμβολή αυτή του Λέσλι Σκλαιρ αλλά και -εν μέρει- οι μελέτες των Ρόμπινσον-Χάρις κ.α.).

αντάρτης είπε...: Φίλοι της ΠΡΑΞΙΣ, πώς κρίνετε, πολύ δυσκολότερους στόχους από τον τυχάρπαστο θεωρητικά και λαϊκιστή Παπανδρέου, όπως το κείμενο αυτό του Εργατικού Αγώνα (http://ergatikosagwnas.gr/EA/index.php/2012-02-04-20-06-29/103--qq-);

(με τον οποίο παρόλα αυτά διαφωνώ σε θέματα εξουσίας -που δεν έχει πρόταση- και φιλοσοφικά).

Συγχωρέστε με αν έχετε κάνει κριτική επί των συμπερασμάτων του για τον χαρακτήρα της σημερινής "ελληνικής αστικής τάξης" (και όχι απλά στην ανάλυση του Λένιν) αλλά δεν την έχω δει.

Θα ήθελα μόνο να αποφύγετε την κριτική επί των "πολύλογων" θέσεων του ΕΑ για το τι είπε ο Λένιν πριν... 100 χρόνια, και να κάνετε κριτική στην ανάλυση του κειμένου, σε σχέση με το αν συμφωνούν τα συμπεράσματα του ΕΑ με τις εμπειρικές καταστάσεις και τα δεδομένα της αστικής τάξης στην Ελλάδα όπως έχουν εμφανιστεί τα τελευταία 20-30 χρόνια.

Τονίζω ένα κομμάτι του κειμένου αυτού για τον Μηλιό ο οποίος παρά τις διακηρύξεις περί του αντιθέτου, φοβάμαι ότι έχει επηρεάσει πολύ ευρύτερα μαρξιστικά σχήματα στην Ελλάδα από τον ΣΥΡΙΖΑ και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ...- ακόμα και το ΚΚΕ!:

"Ο Μηλιός δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να αναπαράγει το θεωρητικό σχήμα του Πουλαντζά σύμφωνα με το οποίο «το κράτος πρέπει να θεωρείται ως μια σχέση και για την ακρίβεια ως η υλική συμπύκνωση ενός συσχετισμού δυνάμεων ανάμεσα σε τάξεις (!!!)».[21]Ο ευρωκομμουνισμός πέθανε, ζήτω ο ευρωκομμουνισμός! Όταν ο Μηλιός καλείται να καταθέσει την πολιτική του πρόταση ενόψει της σοβαρής σημερινής καπιταλιστικής κρίσης, τότε αναμασά τις συνταγές της κεϋνσιανής σοσιαλδημοκρατίας. Τι σημαίνει κοινωνικό κράτος άραγε, τι σημαίνει αναζωογόνηση της οικονομίας εντός του καπιταλιστικού πλαισίου και πόσο προοδευτική και ρηξικέλευθη είναι η πρόταση για δανεισμό από την ΕΚΤ; Η κεϋνσιανή σοσιαλδημοκρατία πέθανε, ζήτω η νεοκεϋνσιανή σοσιαλδημοκρατία!"

Επίσης θα ενδιέφερε νομίζω ιδιαίτερα η άποψη σας για τις θέσεις που είχε διατυπώσει από τα τέλη του 70 και το 80 ο Τάκης Φωτόπουλος επάνω στην Εξαρτημένη Ανάπτυξη της Ελληνικής Οικονομίας, με τεκμηριωμένες θέσεις για όλο το φάσμα μιας κομπραδόρικης και εξαρτημένης καπιταλιστικής παραγωγικής δομής της Ελλαδας.

Εξαρτημένη καθώς είναι θέμα παραγωγικών δομών και συνακόλουθα δομών εξωτερικού εμπορίου κλπ μιας εξαρτημένης χώρας σε σχέση με μια του κέντρου, δομών που οφείλονται αντίστοιχα στην ιστορική διαδικασία ανάπτυξης των μεν (του κέντρου) και των δε (εξαρτημένων).

Πρόκειται για θέσεις που επαναλήφθησαν και επιβεβαιώθηκαν σε σημαντικό βαθμό στο τελευταίο βιβλίο του "Η Ελλάδα ως Προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ" (στο οποίο όμως τονίζεται ότι η εξάρτηση πλέον δεν είναι απλά "κέντρου"-"περιφέρειας" αλλά χωρών υπερεθνικής ελίτ - περιφέρειας λόγω της καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης)

Πάλι συγχωρήστε με αν έχετε κάνει παλιότερα σχετική κριτική.

Βλ. βιβλίο "Εξαρτημένη Ανάπτυξη":

http://www.scribd.com/doc/17012018/%CE%A4%CE%AC%CE%BA%CE%B7%CF%82-%CE%A6%CF%89%CF%84%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CE%95%CE%BE%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B7-%CE%91%CE%BD%CE%AC%CF%80%CF%84%CF%85%CE%BE%CE%B7-%CE%97-%CE%95%CE%BB%CE%BB%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE-%CE%A0%CE%B5%CF%81%CE%AF%CF%80%CF%84%CF%89%CF%83%CE%B7; 12 Μαρτίου 2013 - 2:08 μ.μ.
Praxis red είπε...: Καλησπέρα και ευχαριστούμε για το σχόλιο:

Για τον Ανδρέα Παπανδρέου, θα είμασταν πιο πιο συγκεκριμένοι στην κριτική που κάνουμε.

Και αυτό γιατί υπήρξε μια εποχή που η αριστερά νόμιζε ότι μπορούσε να ξεμπερδέψει με αυτά τα ιδεολογήματα, διαδίδοντας τον μύθο του "λαικιστή" κλπ.

Έτσι, ανεξάρτητα απο προθέσεις, πέρασε σε δεύτερη μοίρα η πολιτική-θεωρητική κριτική και αποδόθηκαν και υπερφυσικές δυνάμεις στον πρόσωπο του Α.Π, που υποτίθεται ότι κατάφερε και "εξαπάτησε" έναν ολόκληρο λαό.

Για εμάς δεν υπάρχει καμία εξαπάτηση. Η ιδεολογία του ΠΑΣΟΚ ήταν πολιτική ιδεολογία, έκφραση ταξικών συμφερόντων, στην οποία κυριαρχούσε ο μικροαστικός ριζοσπαστισμός της μεταπολίτευσης, με μπόλικο αριστερό "περιτύλιγμα".

Για αυτό εξάλλου μπόρεσε να ενσωματώσει και όλη τη θεωρία της "υπανάπτυξης" που ήταν κομμένη και ραμμένη στα μέτρα μιας τέτοιας λογικής. Καταγγελία στους Αμερικάνους, "εθνικός" καπιταλισμός, "παραγωγική" ανάπτυξη, κλπ.

Θα θέλαμε λοιπόν να σε ρωτήσουμε: διαφωνείς με το άρθρο του Α.Π; Σε ποιά σημεία και γιατί;

Το άρθρο του εργατικού αγώνα (με την υπογραφή Β.Λ) που παραθέτεις έχει πολλές σημαντικές πλευρές. Η δική μας οπτική είναι τελείως διαφορετική γιατί:

α) Οι αναφορές στον Μηλιό στερούνται νοήματος στην ενδοκομμουνιστική συζήτηση για τον ιμπεριαλισμό, γιατί, όπως ουσιαστικά λέει και το άρθρο, ο Μηλιός δεν κάνει απλά κριτική στις θεωρίες της εξάρτησης αλλά συνολικά στην έννοια και τη θεωρία του ιμπεριαλισμού.

Απορρίπτει την περιοδόλογηση, απορρίπτει τον όρο, απορρίπτει και όλη την κλασική μαρξιστική συζήτηση που έγινε για τον ιμπεριαλισμό μετά τον μάρξ.

Η κριτική στην εξάρτηση είναι, σε αυτές τις θεωρίες, βήμα για την συνολική απόρριψη του ιμπεριαλισμού. Είναι λοιπόν ένα άλλο ρεύμα που δεν έχει σχέση με την λενινιστική θεωρία.

Δυστυχώς όμως το άρθρο προσπαθεί να στριμώξει όσους διαφωνούμε με τις θεωρίες της εξάρτησης με τον Μηλιό. Αυτό είναι τόσο έγκυρο όσο και η ταύτιση των κομμουνιστικών ρεύματων που χρησιμοποιούν την έννοια της εξάρτησης με το ρεύμα μητρόπολης-περιφέρειας (ταύτιση την οποία το κείμενο κριτικάρει).

Για τους λόγους που περιγράψαμε, αυτό γίνεται για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων ώστε να παρουσιαστεί η σημερινή Μαρξιστική τοποθέτηση του ΚΚΕ-η οποιουδήποτε έχει παρόμοιες θέσεις- με τους δαίμονες του "τροτσκισμού" και των "Θέσεων" και να διεγείρει τα αντίστοιχα ακροατήρια. Για αυτό και όλη αυτή η συζήτηση συνοδεύεται πάντα απο την διαστρέβλωση των θέσων του λένιν για τον ιμπεριαλισμό, ώστε να "δένει" το επιχείρημα.; 12 Μαρτίου 2013 - 8:38 μ.μ.
Praxis red είπε...: β) Το κριτήριο που υιοθετεί το κέιμενο για την μελέτη του Ελληνικού καπιταλισμού είναι η επανάληψη του αυτονόητου. ΟΚ, οι ιμπεριαλιστικές χώρες στην κορυφή του ιμπεριαλιστικού συστήματος έχουν το μεγαλύτερο "μερίδιο".

Προφανώς ισχύει, αλλά αν υιοθετούμε το νόμο της ανισόμετρης ανάπτυξης είναι σαν να επιχειρηματολογούμε ότι ο ήλιος βγαίνει απο την ανατολή.

Το ζήτημα όμως είναι ότι το κείμενο δεν λέει τίποτα για το πιο σημαντικό. Καλή και η κριτική στον Μηλιό, αλλά το ερώτημα είναι:

Είναι καπιταλιστική χώρα η Ελλάδα;

Βρίσκεται στο στάδιο του μονοπωλιακού καπιταλισμού που ξεκίνησε στην Ευρώπη 120-130 χρόνια πρίν;

Αν δεν βρίσκεται σε αυτό, τότε είναι καπιταλιστική χώρα του "ελέυθερου ανταγωνισμού", δηλαδή του 18ου αιώνα;

Αν βρίσκεται στο στάδιο του μονοπωλιακού καπιταλισμού, σύμφωνα με την λενινιστική θεωρία, είναι ιμπεριαλιστική;

γ) Η ανάλυση του Φωτόπουλου έχει πολλά σωστά σημεία και μια θεωρητική και πολιτική συνέπεια ποου έχει μεγάλη σημασία, ιδιαίτερα για το ζήτημα της εξόδου απο την Ε.Ε.

Όμως ποτέ δεν διεκδίκησε-σε αντίθεση με άλλες "ερμηνείες"- τον Μάρξ, ούτε τον Λένιν. Σε αυτό λοιπόν είναι πιο καθαρή.

Το ιστολόγιο Praxis, υποστηρίζει ξεκάθαρα την Μαρξιστική τοποθέτηση και για αυτό δεν υιοθετεί ούτε την έννοια της "εξαρτημένης ανάπτυξης", παρόλο που αυτή περιγράφει πολλές πλευρές της πραγματικότητας. Ούτε πολύ περισσότερο έννοιες τύπου "κομπραδόρικη" η "αεριτζίδικη" αστική τάξη. Και αυτό όχι απο θεωρητική εμμονή, αλλά για κρίσιμους πολιτικούς λόγους.

Το ιστολόγιο υποστηρίζει την Μαρξιστική τοποθέτηση της ιμπεριαλιστικής αλυσίδας (η όπως αλλιώς την περιγράψει κάποιος), η οποία συνδέει τις ιμπεριαλιστικές χώρες με σχέσεις αλληλεξάρτησης.

Στα πλαίσια αυτή της αλυσίδας, λειτουργεί ο νόμος της ανισόμετρης ανάπτυξης που αναπαράγει διαρκώς τις ανισότητες μεταξύ των ιμπεριαλιστικών χωρών.

Αυτές οι ανισότητες όμως δεν σημαίνουν ότι κάποιες αναπτύσονται "εξαρτημένα" και κάποιες "ανεξάρτητα" αλλά διαφρετικό επίπεδο ανάπτυξης των παραγωγικών δυνάμεων, επέκτασης των καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, της συγκέντρωσης κεφαλαίου σε μια συγκεκριμένη βαθμίδα (μονοπώλια, χρηματιστικό κεφάλαιο κλπ), ρόλου του αστικού κράτους, γεωστρατηγικής θέσης κλ.

Με βάση όλα τα παραπάνω, η Ελλάδα είναι ιμπεριαλιστική χώρα, στη μεσαία βαθμίδα του ιμπεριαλιστικού συστήματος, όπως είναι και η τουρκία, οι ευρωπαικές χώρες του νότου, με όλες τις διαφορές μεταξύ τους.

Σε μεγάλη απόσταση απο την κορυφή (ΗΠΑ, Γερμανία, Ιαπωνία κλπ) αλλά σε μεγάλη απόσταση και απο χώρες της υποσαχάριας Αφρικής η της Ασίας, στις οποίες οι καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής έχουν μικρή ιστορία και οι παραγωγικές δυνάμεις παραμένουν σε χαμηλά επίπεδα.

Για αυτό και η Μαρξιστική θέση δεν προτείνει, για την Ελλάδα "εθνικό" μέτωπο (που θα σπάσει τα δεσμά της "εξαρτημένης ανάπτυξης") αλλά λαικό-εργατικό μέτωπο για την εργατική εξουσία.; 12 Μαρτίου 2013 - 8:53 μ.μ.
Praxis red είπε...: για τους λόγους που περιγράψαμε, αυτό γίνεται για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων= για τους λόγους που περιγράψαμε, αυτό δεν έχει βάση αλλά γίνεται για λόγους πολιτικών σκοπιμοτήτων; 12 Μαρτίου 2013 - 8:58 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: 1) και η Περιεκτική Δημοκρατία βασίζει τη δημιουργία σχέσεων κυριαρχίας/εξαρτησης η αντίστοιχα αλληλεξάρτησης (με πολλές διαβαθμίσεις μεταξύ τους βέβαια) στην ανισόμετρη καπιταλιστική ανάπτυξη

2) όμως για εμάς, εκτός από το κλειστό κλαμπ των χωρών της G7 που δημιουργήθηκε το 18ο-19ο αιώνα , (ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΟΙ ΚΥΡΙΕΣ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΕΣ ΕΧΟΥΝ ΓΙΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΒΑΣΗ ΤΙΣ ΙΔΙΕΣ ΧΩΡΕΣ που βρίσκονται σε διαφορετικούς βαθμούς αλληλεξάρτησης μεταξύ τους), όλες οι άλλες χώρες βρίσκονται σε ποικίλους βαθμούς εξάρτησης από αυτές ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΧΩΡΕΣ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΤΟ ΚΛΕΙΣΤΟ ΑΥΤΟ ΚΛΑΜΠ σε επίπεδο ΣΥΝΔΥΑΣΜΟΥ οικονομικής και τεχνολογικής/πολιτκοστρατιωτικης δύναμης γατί το τεράστιο ιστορικό άνοιγμα που δημιούργησε η ανισόμετρη ανάπτυξη δεν μπορεί να ξεπεραστεί, ιδιαίτερα αφού η "ανάπτυξη" των υπόλοιπων είναι απόρροια βασικά των ροών παραγωγικού κεφαλαίου και τεχνολογίας (στην οποία βέβαια όσον αφορά τις τεχνολογίες αιχμής έχουν μονοπώλιο οι πολυεθνικές του κέντρου) ΑΠΕΞΩ

3) η μόνη περίπτωση χωράς που κατάφερε έξω από το κλαμπ αυτό να επιτύχει σημαντική πραγματική ανάπτυξη ήταν η ΕΣΣΔ, ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΠΕΙΔΗ Η ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗ ΤΗΣ ΔΘΑΔΙΚΑΣΙΑ ΕΙΧΕ ΑΠΟΚΟΠΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ ΤΗΣ ΑΓΘΡΑΣ. Όλες οι άλλες (Κίνα κλπ) μπορεί να καταρρεύσουν μέσα σε πολύ λίγο χρόνο, αρκεί οι πολυεθνικές να μετακομίσουν σε άλλους παραδείσους γιατί όλη η "ανάπτυξη" τους βασικά θεμελιώνεται στη ξένη αγορά (το βασικό στοιχείο της εξάρτησης)

4) είναι ανέκδοτο ότι η Ελλάδα είναι ...ιμπεριαλιστική χώρα ή αντίστοιχα η Τουρκία κλπ. Η παραγωγική δομή και τεχνογνωσία/τεχνολογικη ανάπτυξη της Ελλάδας είναι αστεία και το ίδιο για την Τουρκική και αν για οποιοδήποτε λόγο αποφασίσουν οι πολυεθνικές στη Τουρκία (χάρη στην οποία έχει κάποια "ανάπτυξη" τώρα) να μετακομίσουν αλλού τότε θα δούμε τι "ιμπεριαλιστική" δύναμη είναι η Τουρκία...; 17 Μαρτίου 2013 - 12:13 μ.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Κάποια ιστορικά στοιχεία και παραπομπές για "το κλειστό κλαμπ των χωρών της G7 που δημιουργήθηκε το 18ο-19ο αιώνα" έχουμε;
Με ενδιαφέρει το συγκεκριμένο θέμα, ιδίως το σκέλος "δημιουργήθηκε το 18ο-19ο αιώνα".; 17 Μαρτίου 2013 - 4:33 μ.μ.
ikonikos είπε...: Μπορείς να διαβάσεις σχετικά με το πότε έγιναν οι πρώτες βιομηχανικές επαναστάσεις.

Αυτές έγιναν μέσα σε έναν άγριο προστατευτισμό, και αυτό όχι μόνο στην Αμερική, Γερμανία κλπ., αλλά ακόμα και στην Αγγλία, οπότε και αυτές οι χώρες μπόρεσαν να χτίσουν την ισχυρή παραγωγική τους δομή. Στη συνέχεια επέβαλαν τις ανοιχτές αγορές και ελεύθερο εμπόριο στις υπόλοιπες, οπότε το "πουλάκι" είχε ήδη πετάξει βέβαια γι' αυτές...; 18 Μαρτίου 2013 - 6:36 μ.μ.
ikonikos είπε...: Μπορείς να διαβάσεις σχετικά με το πότε έγιναν οι πρώτες βιομηχανικές επαναστάσεις.

Αυτές έγιναν μέσα σε έναν άγριο προστατευτισμό, και αυτό όχι μόνο στην Αμερική, Γερμανία κλπ., αλλά ακόμα και στην Αγγλία, οπότε και αυτές οι χώρες μπόρεσαν να χτίσουν την ισχυρή παραγωγική τους δομή. Στη συνέχεια επέβαλαν τις ανοιχτές αγορές και ελεύθερο εμπόριο στις υπόλοιπες, οπότε το "πουλάκι" είχε ήδη πετάξει βέβαια γι' αυτές...; 18 Μαρτίου 2013 - 6:39 μ.μ.
Praxis red είπε...: Σε ότι αφορά τους συναγωνιστές της Περιεκτικής Δημοκρατίας, απλά να προσθέσουμε ότι εμείς δεν αμφισβητήσαμε ότι χρησιμοποιούν τις ανισότητες μεταξύ των χωρών. Δίνουμε όμως ένα διαφορετικό περιεχόμενο στον όρο "παραγωγικό κεφάλαιο και τεχνολογία" αλλά και στον όρο "ιμπεριαλισμός". Οπότε είναι διαφορετική η αφετηρία.

Εμείς είμαστε Μαρξιστές, οπότε ο όρος ιμπεριαλισμός για εμάς σημαίνει μονοπωλιακός καπιταλισμός, καπιταλισμός σε ένα ορισμένο στάδιο ανάπτυξης και όχι απλά "οι μεγάλοι" κλπ.

Φυσικά κάποιος μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν έχουμε μονοπωλιακό καπιταλισμό στην Ελλάδα. Δικαίωμα του. Ας φέρει και στοιχεία για τα μονοπώλια στην Ελλάδα και ας το αποδείξει. Αν υπάρχουν, εμείς θα τα δημοσιεύσουμε σε ξεχωριστή ανάρτηση.

Αλλιώς δεν έχει νόημα να γράφουμε περί "ανέκδοτων" χωρίς επιχειρήματα.; 19 Μαρτίου 2013 - 12:03 π.μ.
ikonikos είπε...: Όταν μια χώρα βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά παραγωγικά σε πολυεθνικές επιχειρήσεις και θυγατρικές τους στα σύνορα όπως η Ελλάδα (και τεχνολογικά και παραγωγικά ουσιαστικά είναι πλήρως ελεγχόμενες από δυτικές πολυεθνικές) τότε είναι ανεπτυγμένη καπιταλιστική χώρα επειδή έχει "μονοπώλια" (αν και είναι συνεπώς ολιγοπώλια στην πραγματικότητα);

Με την ίδια λογική και την αποικιοκρατική Ινδία (αναλογικά με την εποχή και το στοιχείο εξάρτησης φυσικά - τότε δεν υπήρχε υπερεθνική ελίτ/παγκοσμιοποίηση) θα την ανήγαγαν οι μαρξιστές σε καπιταλιστικό κράτος, ενώ ελεγχόταν απόλυτα σχεδόν η βιομηχανία της από τους Άγγλους καπιταλιστές...; 20 Μαρτίου 2013 - 4:20 π.μ.
Μάο-Μάο είπε...: Για τον αλτουσεριανό τομολόγο δες http://www.scribd.com/doc/69354874/mariolis-sxetika-me-ton-milio.; 20 Μαρτίου 2013 - 7:57 π.μ.
Praxis red είπε...: α) Στην Μαρξιστική θεωρία το "μονοπώλιο" δεν είναι απλά στατιτιστική επιχειρήσεων αλλά κοινωνική/ταξική σχέση στην παραγωγή που αφορά την συγκέντρωση και των ανταγωνισμό του κεφαλαίου. Και επηρεάζει, προσδιορίζει το σύνολο της παραγωγής και το μοντέλο οργάνωσης της εργασίας,της κυκλοφορίας κλπ.

Το ερώτημα δηλαδή δεν είναι κυρίως η "εθνικότητα" των μονοπωλίων αλλά το κατά πόσο έχουν μετασχηματίσει συνολικά την καπιταλιστική οικονομία της χώρας, η αν βρίσκονται σαν "νησίδα" μέσα σε έναν καπιταλιστικό περίγυρο με ανύπαρκτες η πολύ αδύναμες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, όπως π.χ μια επιχείρηση στην υποσαχάρια αφρική η στο αφγανιστάν.

Και φυσικά όλα αυτά προυποθέτουν την συκρότηση της αστικής τάξης εθνικά, δηλαδή την συγκρότηση της σε εθνικό αστικό κράτος, γιατί αλλιώς δεν μπορούμε να μιλάμε όχι μόνο για ιμπεριαλισμό αλλά ούτε για καπιταλισμό γενικά σε εθνικό επίπεδο, ανεξάρτητα σε ποιά θέση βρίσκεται.

Είναι λοιπόν δεδομένο ότι καμία αποικία δεν θα μπορούσε να είναι ιμπεριαλιστική. Φυσικά μιλάμε για αποικία με την πραγματική έννοια του όρου και όχι π.χ με κριτήριο το πρόγραμμα του ΔΝΤ (αν ήταν έτσι και η Αγγλία το 1976 θα ήταν αποικία).

Για αυτό γράψαμε ότι η Μαρξιστική θέση είναι ότι ο ιμπεριαλισμός είναι καπιταλισμός σε ένα ιστορικό στάδιο ανάπτυξης. Δηλαδή έχουμε ήδη εθνικό καπιταλισμό (και άρα αστικό κράτος) που περνάει σε νέα ιστορική φάση.

β) Τα σύγχρονα μονοπώλια είναι πολυεθνικά-πολυκλαδικά στα οποία συνυπάρχουν-ανισότιμα- κεφάλαια και αστικές τάξεις απο διαφορετικές χώρες. Μέσα σε αυτές υπάρχει και η Ελληνική, με το μερίδιο που της αναλογεί, με βάση την θέση στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Πέρα απο τα Ελληνικά μονοπώλια βέβαια.

Και όλοι μαζί απο κοινού εκμεταλλεύονται τους εργάτες και τους μετανάστες στην Ελλάδα.

γ) Ούτε και το κλάμπ που γράφετε είναι τόσο στατικό. Οι ΗΠΑ π.χ δεν υπήρχαν σαν την δύναμη που είναι σήμερα ούτε τον 18ο ούτε τον 19ο αιώνα.

Είναι αλήθεια ότι στην κορυφή υπάρχουν διαχρονικά οι χώρες που έχουν ιστορικό πλεονέκτημα στην Καπιταλιστική ανάπτυξη αλλά οι συχετισμός μεταξύ τους και ο ρόλος τους έχει αλλάξει κατά περιόδους.

Το ίδιο ισχύει και για τις άλλες βαθμίδες του ιμπεριαλισμού. Και μάλλον σε μεγαλύτερο βαθμό γιατί εκεί η κινητικότητα είναι μεγαλύτερη.; 20 Μαρτίου 2013 - 9:21 μ.μ.
Praxis red είπε...: Το κείμενο του Θ.Μαριόλη για την κριτική σε Μηλιό-Οικονομάκη-Λαπατσιώρα το βρήκαμε σχετικά πρόσφατα. Όμως δεν είχαμε αυτό το link, οπότε ευχαριστούμε για την αποστολή.; 20 Μαρτίου 2013 - 9:23 μ.μ.
ikonikos είπε...: Γράφετε:

"Στην Μαρξιστική θεωρία το "μονοπώλιο" δεν είναι απλά στατιτιστική επιχειρήσεων αλλά κοινωνική/ταξική σχέση στην παραγωγή που αφορά την συγκέντρωση και των ανταγωνισμό του κεφαλαίου. Και επηρεάζει, προσδιορίζει το σύνολο της παραγωγής και το μοντέλο οργάνωσης της εργασίας,της κυκλοφορίας κλπ."

Ναι συμφωνώ, και σε αυτό απάντησα κι εγώ και κυρίως ο σύντροφος παραπάνω. Η σχέση εξάρτησης/υποτέλειας μεταξύ υπερεθνικής ελίτ και αστικών τάξεων στην περιφέρεια βασίζεται σε ταξικές σχέσεις και την ιεραρχική οργάνωση του κεφαλαίου μέσα στο διεθνοποιημένο σύστημα και το διεθνή καταμερισμό εργασίας που έχει δημιουργηθεί με βάση το ποιος ελέγχει πρώτιστα τις ροές τεχνολογίας, εμπορίου, κεφαλαίου κτλ. στο παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα που επιβλήθηκε με το άνοιγμα των αγορών.

Είναι λοιπόν και θέμα σύγκρισης της συγκέντρωσης και φυσικά η συγκέντρωση του κεφαλαίου στην περιφέρεια όπως η Ελλάδα είναι εξαρτημένη (οικονομικά, τεχνολογικά κτλ.) με βάση τα όσα ανέφερα και εγώ και ο σύντροφος παραπάνω.

Μετά:

"Το ερώτημα δηλαδή δεν είναι κυρίως η "εθνικότητα" των μονοπωλίων αλλά το κατά πόσο έχουν μετασχηματίσει συνολικά την καπιταλιστική οικονομία της χώρας, η αν βρίσκονται σαν "νησίδα" μέσα σε έναν καπιταλιστικό περίγυρο με ανύπαρκτες η πολύ αδύναμες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής, όπως π.χ μια επιχείρηση στην υποσαχάρια αφρική η στο αφγανιστάν."

Το ίδιο όμως ακριβώς με την Ινδία γίνεται και σήμερα, σε διαφορετικούς ποσοτικούς βαθμούς. Νησίδες Καπιταλιστικής Ανάπτυξης υπάρχουν στην Ινδία, την Κίνα και φυσικά την Ελλάδα κλπ. Οι μόνες χώρες που έχουν πραγματική καπιταλιστική ανάπτυξη που διαχέεται σε όλους τους οικονομικούς τομείς τους και η αναπτυγμένη τεχνολογία και βιομηχανία τους στηρίζει μια αναπτυγμένη Γεωργία κτλλ., είναι βασικά οι χώρες της G7 (και μικρότερες χώρες του Βορρά που δεν ανήκουν στο G7 απλά λόγω του μικρού τους μεγέθους, π.χ. Ολλανδία, Βέλγιο, Σκανδιναβικές χώρες κ.λπ.

Καμία όμως χώρα του Νότου, στον οποίο ανήκει και η Ελλάδα -έστω και αν είναι στην ημι-περιφέρεια- δεν ικανοποιεί τη συνθήκη που οι ίδιοι βάζετε:

"Το ερώτημα δηλαδή δεν είναι κυρίως η "εθνικότητα" των μονοπωλίων αλλά το κατά πόσο έχουν μετασχηματίσει συνολικά την καπιταλιστική οικονομία της χώρας, η αν βρίσκονται σαν "νησίδα" μέσα σε έναν καπιταλιστικό περίγυρο με ανύπαρκτες η πολύ αδύναμες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής"

Στη συνέχεια:

"Είναι λοιπόν δεδομένο ότι καμία αποικία δεν θα μπορούσε να είναι ιμπεριαλιστική. Φυσικά μιλάμε για αποικία με την πραγματική έννοια του όρου και όχι π.χ με κριτήριο το πρόγραμμα του ΔΝΤ (αν ήταν έτσι και η Αγγλία το 1976 θα ήταν αποικία).
"

Φυσικά δεν θα ήταν το 1976 αποικία η Αγγλία, γιατί πολύ απλά η Αγγλία έλεγχε και ελέγχει πολιτικά σε μεγάλο βαθμό το ΔΝΤ σε αντίθεση με τους καρπαζοεισπράκτορες της ελληνικής ελίτ στο ΔΝΤ.... (Εδώ ερχόμαστε για ακόμη μια φορά και στη σημασία της Υπερεθνικής Καπιταλιστικής Τάξης του Λέσλι Σκλερ που είναι ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ έννοια και μια τέτοια προσέγγιση τη θεωρεί εκ των ων ουκ άνευ, αλλά υπάρχει μια περίεργη επιμονή να μην γίνεται η ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ θεωρητική της αξιολόγηση από τον ελληνικό μαρξιστικό χώρο)

Στο β, γράφετε:

"β) Τα σύγχρονα μονοπώλια είναι πολυεθνικά-πολυκλαδικά στα οποία συνυπάρχουν-ανισότιμα- κεφάλαια και αστικές τάξεις απο διαφορετικές χώρες. Μέσα σε αυτές υπάρχει και η Ελληνική, με το μερίδιο που της αναλογεί, με βάση την θέση στην ιμπεριαλιστική αλυσίδα. Πέρα απο τα Ελληνικά μονοπώλια βέβαια.
"

Υπάρχει πρόσφατη εμπειρική έρευνα του New Scientist που δημοσιεύτηκε σε δεκάδες μαρξιστικά περιοδικά, και δείχνει ότι οι 1200 περίπου πολυεθνικές επιχειρήσεις που ελέγχουν σχεδόν το 80% σημαντικών τομέων της παγκόσμιας οικονομίας σε όρους εσόδων, παραγωγής κτλ., καθώς και οι βασικές διασυνδέσεις τους, δεν περιλαμβάνουν ούτε μία ελληνική "πολυεθνική" (!) ή "μονοπωλιακή" επιχείρηση.; 22 Μαρτίου 2013 - 2:23 μ.μ.
ikonikos είπε...: Τέλος γράφετε:

"γ) Ούτε και το κλάμπ που γράφετε είναι τόσο στατικό. Οι ΗΠΑ π.χ δεν υπήρχαν σαν την δύναμη που είναι σήμερα ούτε τον 18ο ούτε τον 19ο αιώνα.

Είναι αλήθεια ότι στην κορυφή υπάρχουν διαχρονικά οι χώρες που έχουν ιστορικό πλεονέκτημα στην Καπιταλιστική ανάπτυξη αλλά οι συχετισμός μεταξύ τους και ο ρόλος τους έχει αλλάξει κατά περιόδους. "

Τον 18ο αιώνα μόλις ξεκίνησε να σχηματίζεται η οικονομία της Αγοράς που ουσιαστικά ταυτίζεται με την άνοδο της νεωτερικότητας. Μέχρι να γίνει οικονομία Ανάπτυξης η οικονομία αγοράς, χρειάζεται να περάσουν χρόνια και υλικέες προϋποθέσεις, ώστε να φτάσει σε ένα αντικειμενικό σημείο τεχνολογικής ανάπτυξης.

Οπότε οι ΗΠΑ μπήκαν πιο μετά πράγματι στο κλαμπ αυτό, αλλά σημασία έχει ότι μπήκαν ξεκινώντας από κλειστές και προστατευμένες, "εθνικές" αγορές, όπως όλες οι χώρες του κλαμπ, και μετά άνοιξαν τις αγορές τους και "κατάπιαν" τον υπόλοιπο κόσμο...

Αυτό τονίσαμε εμείς, όχι ότι έγιναν όλα αυτά ταυτόχρονα, κάτι το οποίο δεν το ισχυριστήκαμε πουθενά...

Το όλο κόνσεπτ του Ιμπεριαλισμού στηρίχτηκε σε αυτή την αποδοχή, δηλαδή ότι η οικονομία οργανώνεται πρωταρχικά μέσα από τα ΕΘΝΙΚΑ ΚΡΑΤΗ και όχι τη διεθνή, εξωτερική αγορά και τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις, όπως γίνεται με την Παγκοσμιοποίηση, και γι' αυτό είναι παράλογο να χρησιμοποιείται σήμερα η έννοια του Ιμπεριαλισμού κατά τη γνώμη μας, σε αντίθεση με τον Μαρξιστή Σκλερ κ.α. που έχουν υιοθετήσει τον όρο της Υπερεθνικής Καπιταλιστικής Τάξης κτλ.

Παρόλα αυτά, εμείς στο Μέτωπο που έχουμε προτείνει, δεν έχουμε βάλει φυσικά όρο να απαλείψουν οι άλλες οργανώσεις τις θεωρητικές τους αναφορές, ακόμα και αν τις θεωρούμε εντελώς λάθος, αλλά συγκεκριμένους Στόχους που θα έπρεπε να ενώνουν ακόμα και συμπεράσματα που προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες.

Όμως το να ΜΗΝ ασπάζονται οι προοδευτικές μαρξιστικές οργανώσεις το Μέτωπο, επικαλούμενες ως επιχείρημα μια "ισχυρή ελληνική αστική τάξη" και αγνοώντας ότι αυτή είναι πλήρως εξαρτημένη σε όλους τους παραγωγικούς, τεχνολογικούς και οργανωτικούς τομείς από τις Πολυεθνικές επιχειρήσεις, είναι πιθανότατα από τους λόγους που απορρίπτεται το μέτωπο που έχουμε προτείνει, ώστε να μην υποπέσει (;) δήθεν η μαρξιστική σκέψη και πρακτική στο "ζήτημα"-(ταμπού;) της...οικονομικής και άρα, εθνικής εξάρτησης! Εντελώς ανεξήγητο έως απαράδεκτο.; 22 Μαρτίου 2013 - 2:25 μ.μ.
Praxis red είπε...: "Καμία όμως χώρα του Νότου, στον οποίο ανήκει και η Ελλάδα -έστω και αν είναι στην ημι-περιφέρεια- δεν ικανοποιεί τη συνθήκη που οι ίδιοι βάζετε:

"Το ερώτημα δηλαδή δεν είναι κυρίως η "εθνικότητα" των μονοπωλίων αλλά το κατά πόσο έχουν μετασχηματίσει συνολικά την καπιταλιστική οικονομία της χώρας, η αν βρίσκονται σαν "νησίδα" μέσα σε έναν καπιταλιστικό περίγυρο με ανύπαρκτες η πολύ αδύναμες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής"

Εδώ βρίσκεται η διαφορά: εμείς δεν πιστέυουμε ότι στην Ελλάδα ο Καπιταλισμός είναι "νησίδα". Αλλά καλύπτει το σύνολο της παραγωγής. Υπάρχει κάποιος τομέας στην Ελλάδα η κάποιος κλάδος της παραγωγής που να μην κινείται με βάση τα καπιταλιστικά κριτήρια;

Μπορείς να φέρεις εδώ ένα παράδειγμα;

Εκτός να θεωρείτε τις υπηρεσίες "μη καπιταλιστικές" επειδή δεν "παράγουν" υλικά προιόντα. Εξηγήσαμε και πιο πάνω ότι στην Μαρξιστική θεωρία το θέμα δεν είναι το περιεχόμενο της συγκεκριμένης εργασίας αλλά η κοινωνικές σχέσεις εκμετάλλευσης, η υπαγωγής της εργασίας στο κεφάλαιο και ότι αυτό συνεπάγεται (αποχωρισμός απο τα μέσα παραγωγής, τρόποι οργάνωσης της εργασίας κλπ).

Το ιδιωτικό φροντιστήριο π.χ, το βιβλιοπωλείο κλπ είναι εξολοκλήρου καπιταλιστικές επιχειρήσεις.

Επίσης, εμείς θεωρούμε ότι το κριτήριο του ιμπεριαλισμού που σωστά περιγράφετε (τα εθνικά κράτη σαν βάση εκίνησης των καπιταλιστικών σχέσεων), εξακολουθεί να υπάρχει και σήμερα, παρά τις αλλαγές στην καπιταλιστική διεθνοποιήση.

Και δεν έχει αντιστραφεί αυτή η θεμελιώδης σχέση εθνικού-διεθνικού. Για αυτό χρησιμοποιούμε την έννοια. Και για αυτό, με βάση την δική σας οπτική δεν την χρησιμοποιείτε.

Εμείς δεν βάλαμε ποτέ κανέναν θεωρητικό όρο για οποιοδήποτε μέτωπο η κοινή δράση η συζήτηση. Απλά θεωρούμε ότι δεν είναι θεωρητικό ζήτημα αλλά ζήτημα προγράμματος και πολιτικών στόχων.

Ποιός θα βγάλει δηλαδή την χώρα απο την Ε.Ε;

Σε κάθε περίπτωση όμως θεωρούμε ότι όλες οι δυνάμεις που υποστηρίζουν ξεκάθαρα την έξοδο απο την Ε.Ε (όχι απο εθνικιστική σκοπια) θα έπρεπε να διαμορφώσουν έναν κοινό χώρο συζήτησης και κυρίως δράσης.

Αυτό δυστυχώς δεν έχει γίνει και τα αποτελέσματα τα βλέπουμε καθημερινά.; 23 Μαρτίου 2013 - 9:58 μ.μ.
Praxis red είπε...: Είναι εκκωφαντική αυτές τις μέρες η απουσία πολλών ρευμάτων του εργατικού κινήματος. Η μόνη κινητοποιήση που έγινε στην Ελλάδα ήταν ορισμένων οργανώσεων, που διοργανώθηκε τελευταία στιγμή (και για αυτο ανεξάρτητα απο διαφωνίες την προβάλαμε και απο εδώ). Μετά απο μία εβδομάδα που γινόταν χαμός.

Οι υπόλοιπες κινήσεις ήταν ανακοινώσεις και χαρτιά.

Μεγάλη απογοήτευση. Και με αυτόν τον τρόπο οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Κύπρου έχουν όλη την ελευθερία να περνάνε απο το ΟΧΙ στο ΝΑΙ κλπ. Και πίσω τους έχουν μαζευτεί , ξανά, οι περισσότεροι αριστεροί διανοούμενοι που πουλάνε τα παραμύθια της "Γερμανοκρατίας" και τους ξεπλένουν πολιτικά.

Και η Χρυσή Αυγή έκανε κινητοποιήση στη Γερμανική πρεσβεία (22/3):

"Συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από την γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα διοργανώνει στις 18.30 το απόγευμα η Χρυσή Αυγή με αφορμή τις εξελίξεις στην Κύπρο.

Η Χρυσή Αυγή σε σχετική ανακοίνωση κατηγορεί τη Γερμανία Γερμανία ότι «οργάνωσε και στήριξε «την τοκογλυφική επίθεση και τους στυγνούς εκβιασμούς κατά της Κύπρου και της Ελλάδας, τη διάλυση του κυπριακού τραπεζικού τομέα και τη μεταφορά των κεφαλαίων του σε τράπεζες δικών της συμφερόντων, τα αιματηρά μέτρα εις βάρος του ελληνικού λαού που οδήγησαν στην αυτοκτονία χιλιάδες συμπολίτες μας, καθώς και την οικονομική καταστροφή της χώρας μας, το χάος, τα εκατομμύρια ανέργων και τη διάλυση του κοινωνικού κράτους».

Όπως υποστηρίζει στη συνέχεια «η Γερμανία της Μέρκελ στοχεύει στην εκποίηση των ελληνικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων για την επιβίωση της βαριάς της βιομηχανίας, στην καταστροφή του αγροτικού τομέα της Ελλάδας προς όφελος των παραγωγών της βόρειας Ευρώπης, στην κινεζοποίηση των Ελλήνων που σε λίγα χρόνια θα γίνουν βορά στις ορέξεις των ξένων εταιριών και στην οριστική απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας και στη μετατροπή της χώρας μας σε προτεκτοράτο».

http://www.inews.gr/42/sygkentrosi-exo-apo-ti-germaniki-presveia-diorganonei-i-chrysi-avgi.htm

Και μετά σκεφτόμαστε γιατί ανεβαίνει ο φασισμός. Πώς να μηνν ανέβει όταν σχεδόν όλη η αριστερή διανοήση κάνει διαγωνισμό "εθνικοφροσύνης" με τα περί τσολάκογλου, κούισλιγκ, "μερκελισμού" (αυτή είναι η "ευρωπαική εκδοχή") την ώρα που όλοι οι γερμανοί, έλληνες και κύπριοι αστοί τσακίζουν τις εργατικές τάξεις και τις χώρες τους. Και τσακώνονται άγρια για την λεία.

Πέρα απο την Γερμανία, ο Σαμαράς έτρεξε να καταπιεί τις κυπριακές τράπεζες. Ο Αναστασιάδης την κοπάνησε στο πρώτο ΟΧΙ, ξαναγύρισε για το ΝΑΙ. Το ΑΚΕΛ (που κάλεσε την Τρόικα στην Κύπρο), "για να μην αποδυναμώσει τον πρόεδρο" δήλωσε ότι θα ..απέχει (ώστε να βγεί απόφαση απο την κυπριακή βουλή).

Και καραμπόλα να γίνει, με όλους αυτούς να κινούν τα νήματα τα πράγματα θα πάνε απο το κακό στο χειρότερο για τις εργατικές τάξεις σε Κύπρο και Ελλάδα.

Η Κύπρος ήταν "πρότυπο οικονομίας". Τώρα έγινε "πλυντήριο". Γιατί; την πρώτη φορά έπρεπε να πείσουμε για την ένταξη. Τώρα πρέπει να πέισουμε για το κούρεμα. Αυτό είναι το παραμύθι του παρασιτικού και παραγωγικού καπιταλισμού.

http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/03/blog-post_23.html

http://leninreloaded.blogspot.gr/2013/03/blog-post_1622.html

Για το έργο του Σκλέρ, δεν έχουμε εικόνα, οπότε δεν μπορούμε να γράψουμε κάτι εδώ.; 23 Μαρτίου 2013 - 10:04 μ.μ.
ikonikos είπε...: Γράφετε:

"Το ερώτημα δηλαδή δεν είναι κυρίως η "εθνικότητα" των μονοπωλίων αλλά το κατά πόσο έχουν μετασχηματίσει συνολικά την καπιταλιστική οικονομία της χώρας, η αν βρίσκονται σαν "νησίδα" μέσα σε έναν καπιταλιστικό περίγυρο με ανύπαρκτες η πολύ αδύναμες καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής"

Και μετά, ως απάντηση στο σχόλιο μου.

"Εδώ βρίσκεται η διαφορά: εμείς δεν πιστέυουμε ότι στην Ελλάδα ο Καπιταλισμός είναι "νησίδα". Αλλά καλύπτει το σύνολο της παραγωγής. Υπάρχει κάποιος τομέας στην Ελλάδα η κάποιος κλάδος της παραγωγής που να μην κινείται με βάση τα καπιταλιστικά κριτήρια;

Μπορείς να φέρεις εδώ ένα παράδειγμα;

Εκτός να θεωρείτε τις υπηρεσίες "μη καπιταλιστικές" επειδή δεν "παράγουν" υλικά προιόντα. Εξηγήσαμε και πιο πάνω ότι στην Μαρξιστική θεωρία το θέμα δεν είναι το περιεχόμενο της συγκεκριμένης εργασίας αλλά η κοινωνικές σχέσεις εκμετάλλευσης, η υπαγωγής της εργασίας στο κεφάλαιο και ότι αυτό συνεπάγεται (αποχωρισμός απο τα μέσα παραγωγής, τρόποι οργάνωσης της εργασίας κλπ).

Το ιδιωτικό φροντιστήριο π.χ, το βιβλιοπωλείο κλπ είναι εξολοκλήρου καπιταλιστικές επιχειρήσεις."

Καταρχάς, δεν είπα ότι δεν υπάρχει παντού "καπιταλισμός" γενικά και αόριστα (φυσικά όλα όσα "παράγουμε" και καταναλώνουμε είναι...καπιταλιστικά). Αυτό είναι δική σας συναγωγή. Είπα το εξής:

"Οι μόνες χώρες που έχουν πραγματική καπιταλιστική ανάπτυξη που διαχέεται σε όλους τους οικονομικούς τομείς τους και η αναπτυγμένη τεχνολογία και βιομηχανία τους στηρίζει μια αναπτυγμένη Γεωργία κτλ., είναι βασικά οι χώρες της G7 (και μικρότερες χώρες του Βορρά που δεν ανήκουν στο G7 απλά λόγω του μικρού τους μεγέθους, π.χ. Ολλανδία, Βέλγιο, Σκανδιναβικές χώρες κ.λπ. "

Έτσι πράγματι η Ελλάδα έχει νησίδες ανάπτυξης, και έναν ψευτο-αναπτυγμένο καπιταλισμό με Ανάπτυξη-μαϊμού. Φυσικά η Οικονομία Υπηρεσιών του ελληνικού τύπου υποδηλώνει αυτό που λέμε "ραντιέρικη" αναπτυξιακή νοοτροπία και αστική ανάπτυξη που είναι αποτέλεσμα μιας χρόνια εξαρτημένης εκβιομηχάνισης. Από το βιβλίο του Τάκη Φωτόπουλου, "Η Ελλάδα ως Προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ", το οποίο απ' όσο γνωρίζω έχετε αξιολογήσει θετικά, αντιγράφω:; 25 Μαρτίου 2013 - 1:27 π.μ.
ikonikos είπε...: http://inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbooks_gordios_EE_2010/contents.htm

Κεφάλαιο 2:

"Δεν είναι λοιπόν περίεργο ότι, ως συνέπεια της απουσίας ενός ισχυρού μεταποιητικού τομέα, ήδη από τη δεκαετία τoυ 1950 πάνω από τo μισό τoυ εθνικoύ εισoδήματoς παράγεται στoν τριτoγενή τoμέα, o oπoίoς σήμερα απασχoλεί 44% του ανδρικού και 59% τoυ γυναικείου ενεργoύ πληθυσμoύ.[8] Στην πραγματικότητα, ήδη από την δεκαετία του 1980 και μετά, o τoμέας των υπηρεσιών έγινε o κύριoς φoρέας της πoσoτικής ανάπτυξης στη χώρα μας. Γεγονός, που μας οδήγησε στη σημερινή «οικονομία των υπηρεσιών» η οποία, όπως θα δούμε στο επόμενο κεφάλαιο, είναι ένα από τα κύρια συμπτώματα της δομικής κρίσης. Η ανάπτυξη ενός εξογκωμένου και παρασιτικού τριτογενούς τομέα αποτελεί βέβαια κοινό χαρακτηριστικό της εξωστρεφούς οικονομικής ανάπτυξης. Στην Ελλάδα, όμως, η συνεισφoρά τoυ τoμέα αυτoύ στην αύξηση τoυ ΑΕΠ ήταν ο κύριος παράγοντας της «ανάπτυξης-μαϊμού» που είχε μεταπολεμικά η χώρα. Έτσι, η συνεισφορά του τομέα αυτού στην ανάπτυξη σχεδόν διπλασιάστηκε μεταξύ της δεκαετίας τoυ 1950 και σήμερα (από 47% σε 80%), συνιστώντας μια αύξηση πoλύ ταχύτερη της αντίστoιχης στον τριτoγενή τoμέα των άλλων χωρών της Ευρωζώνης. Χαρακτηριστικά, ο τομέας των υπηρεσιών την περίοδο 1990-2000 είχε μέση αύξηση 2,6% που σχεδόν διπλασιάστηκε στην παρούσα δεκαετία (4,8%),[9] ενώ οι αντίστοιχες αποκλίσεις σε σχέση με την Ευρωζώνη συνεχίζονται και σήμερα, όπως φανερώνει το γεγονός ότι οι ρυθμοί αύξησης του τομέα αυτού στην Ελλάδα και την Ευρωζώνη την περίoδo 2000-2008 ήταν 4,8% στην Ελλάδα έναντι 2% στις χώρες της Ευρωζώνης.[10] " [..]

Και από κεφάλαιο 3:

[..]
"1. Η Οικονομία των υπηρεσιών

Όπως είδαμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, η οικονομική «ανάπτυξη» στη μεταπολεμική περίοδο, ιδιαίτερα μετά την μεταπολίτευση, στηρίχθηκε πρωταρχικά, αν όχι αποκλειστικά, στον τομέα των υπηρεσιών. Ο εξογκωμένος τριτογενής τομέας δεν αποτελεί, βέβαια, Ελληνική πρωτοτυπία, αλλά κοινό χαρακτηριστικό όλων των περιφερειακών και ημιπεριφερειακών χωρών.[17]Ο τομέας, όμως, των υπηρεσιών στις περιφερειακές χώρες έχει πολύ μικρή ποιοτική σχέση με τον αντίστοιχο τομέα στο κέντρο. Η εξήγηση της διαφοράς αυτής ανάγεται στις ιστορικές συνθήκες επέκτασης του τομέα αυτού στην περιφέρεια σε σχέση με το κέντρο. Έτσι, στις μητροπολιτικές χώρες, η επέκταση του τριτογενούς τομέα εξηγείται στα πλαίσια μιας μεταβιομηχανικής εξέλιξης που συνεπάγεται την αποβιομηχάνιση των χωρών αυτών και την αντίστοιχη μερική μεταφορά της βιομηχανίας τους στην περιφέρεια (Κίνα, Ινδία κ.λπ.). Ενώ, δηλαδή, στα μητροπολιτικά κέντρα η επέκταση του τριτογενούς τομέα σηματοδοτεί τη μεταφορά του οικονομικού κέντρου σε κοινωνικές ομάδες που επεξεργάζονται πληροφορίες σε διάφορα στάδια (χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, υπάλληλοι στους διαφόρους τομείς υπηρεσιών από τον τραπεζικό και χρηματοπιστωτικό τομέα μέχρι τον ασφαλιστικό και επικοινωνιακό τομέα κ.λπ.), στις περιφερειακές χώρες, η επέκταση του τριτογενούς τομέα μπορεί να εξηγηθεί στα πλαίσια της διαδικασίας εξαρτημένης εκβιομηχάνισης. Μιας διαδικασίας, δηλαδή, που δεν οδήγησε στην εγγενή και ολοκληρωμένη επέκταση του μεταποιητικού τομέα, η οποία θα μπορούσε να απορροφήσει το εργατικό δυναμικό που απελευθέρωνε η αύξηση της αγροτικής παραγωγικότητας, όπως συνέβη στα μητροπολιτικά κέντρα.
..."

Υπάρχουν και πολλές άλλες αναφορές στα σχετικά κεφάλαια στο βιβλίο.; 25 Μαρτίου 2013 - 1:30 π.μ.
ikonikos είπε...: Όταν λοιπόν ανάγετε την Ελλάδα σε ιμπεριαλιστική χώρα με βάση τον ισοπεδωτικό ορισμό του αν υπάρχουν απλά σχέσεις παραγωγής, έστω και αν είναι βασικά κομπραδόρικου τύπου...στην πράξη ταυτίζοντας τις σχέσεις και τις ιεραρχίες που δημιουργεί στο σύστημα ένα ...βιβλιοπωλείο με μια πολυεθνική επιχείρηση που παράγει ό,τι έχει και δεν έχει το βιβλιοπωλείο, ενώ το βιβλιοπωλείο δεν μπορεί να κάνει τίποτα χωρίς την πολυεθνική, σε μια καθαρή παραγωγική και καταναλωτική εξάρτηση, τότε εμφανώς οδηγήστε σε συμπεράσματα τέτοιου τύπου, όπως το ερώτημα ποιος θα κάνει το μέτωπο...

Δηλαδή, φυσικά, αν αποκλείσετε και τους μικρο-επιχειρηματίες και τους μικρομεσαίους από το μέτωπο επειδή δεν έχουν τη...σωστή κομουνιστική ιδεολογία για να κάνουν την επανάσταση που θα μας βγάλει και από την ΕΕ (μέσα σε αυτή τη λαίλαπα) και ενώ θεωρητικολογείτε συνεχώς με ποστ επί ποστ για το τι είπε ο Λένιν πριν 100 χρόνια για τον Ιμπεριαλισμό, ή για τον τεράστιο "Φασιστικό κίνδυνο" από τον οποίο κινδυνεύουμε λόγω του κάθε...Κατίδη (ενώ προβάλλουμε τους ανόητους της Ορίτζιναλ που δεν βλέπουν θέμα με ΕΕ και παγκοσμιοποίηση αλλά απλά το σύμπτωμα του..."φασιστικού κινδύνου"), δεν είναι καθόλου περίεργο αυτό.

Κατά τη γνώμη μας την οποία έχουμε καταθέσει, βασικό ρόλο στη σημερινή λαϊκή αθλιότητα, που ανεβάζει και μορφώματα όπως της ΧΑ, έχει παίξει η αριστερά, και σε αυτό συμπεριλαμβάνουμε, σε μικρότερο βαθμό βέβαια, και την κομουνιστική αριστερά (χωρίς φυσικά να αποδίδουμε κακή πρόθεση, σε αντίθεση με την εκφυλισμένη), η οποία δεν έχει θέση καθόλου το ζήτημα οικονομικής και συνεπώς και εθνικής εξάρτησης. Με αποτέλεσμα φυσικά να βγαίνουν διάφοροι λαϊκιστές, από τον Καζάκη μέχρι άλλους και να εκμεταλλεύονται το θέμα, φέρνοντας το θέμα "ΕΕ" στα μέτρα τους (η κακιά Μέρκελ φταίει για όλα, η Ευρωζώνη κτλ.).

Εμείς από την άλλη, έχουμε προτείνει για το Μέτωπο ποιο θα μπορούσε να είναι το υποκείμενο του Μετώπου, και γι' αυτό λέγεται και Μέτωπο, γιατί σε αυτό θα συμπεριλαμβάνονταν όλα τα θύματα στον λαό της καπιταλιστικής Παγκοσμιοποίησης και της ΕΕ, ακόμα και αν είναι..."εθνικιστές" (πατριώτες βασικά), αρκεί βέβαια να μην είχαν ρατσιστικές απόψεις, όπως υπάρχουν πολλά δείγματα τέτοιων ανθρώπων που κάποιος άνθρωπος που κινείται μέσα στην κοινωνία γνωρίζει καθημερινά.; 25 Μαρτίου 2013 - 1:42 π.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: ikonikos,
Εγώ είμαι ένας χαμηλόμισθος, χωρίς περιουσιακά στοιχεία (πλην ενός μικρού Ι.Χ.). Αρνούμαι να αποδεχτώ ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν δικαίωμα να χρησιμοποιούν με ιδιοκτησιακή αποκλειστικότητα, αγαθά που δεν παρήχθησαν αποκλειστικά από τους ίδιους και μαζί με αυτά να χρησιμοποιούν και εμένα (και πολλούς άλλους) προκειμένου να παράγεται το οποιοδήποτε υλικό προιόν ή υπηρεσία και οι πρώτοι να καρπώνονται τη θετική διαφορά έσοδα-έξοδα.
Κάθε άνθρωπος που ανήκει στην πρώτη κατηγορία ονομάζεται από μένα, καπιταλιστής και θεωρεί πως είναι αναφαίρετο δικαίωμά του να οικειοποιείται με σκοπό το προσωπικό του κέρδος, από δρόμους και λιμάνια, μέχρι μηχανήματα και πηγές ενέργειας. Πράγματα δηλαδή, για τα οποία ο ίδιος δεν είναι ο αποκλειστικός δημιουργός τους (εγώ λέω, ούτε καν συνδημιουργός) και που σχεδόν πάντα, δεν ξέρει ούτε πως φτιάχνονται. Χρησιμοποιεί τα αποτελέσματα των επιστημονικών ερευνών, τον κόπο αμέτρητων ερευνητών, τεχνικών και την ικανότητα παραγωγής αγαθών των εργαζομένων σε αυτά, πάλι ιδιοποιούμενος το αποτέλεσμα της εργασίας τους. Θεωρεί δε, αυτή την ιδιοποίηση αναγκαία αλλά και χρήσιμη για όλους, απόρροια της ιδιοκτησίας που έχει στα μέσα παραγωγής και της σύμβασης εργασίας που έχει υπογράψει με εμένα και τον κάθε άλλον εργαζόμενο.
συνεχίζεται,; 25 Μαρτίου 2013 - 11:09 π.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Θέλω λοιπόν, ένα άλλο σύστημα που δεν θα υπάρχει αυτή η ιδιοποίηση που προανέφερα. Που δεν θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, Στην προσπάθειά μου αυτή, καλώ όλους τους συνανθρώπιυς μου που και αυτοί όπως εγώ, δεν έχουν άλλο τρόπο επιβίωσης από το βρουν έναν καπιταλιστή και να του νοικιάζουν με την ώρα ή με τον μήνα (ή όπως αλλιώς) την εργατική τους δύναμη και αυτός να είναι ο μάγκας που ιδιοποιείται όσα είπα στο προηγ. σχόλιο. Καλώ και όλους εκείνους τους μισθωτούς-εργαζόμενους που ίσως έχουν και άλλο τρόπο επιβίωσης αλλά βρίσκονται στην ίδια εκμεταλλευτική με μένα θέση στην παραγωγική αλυσίδα, να αγωνιστούν για τον ίδιο σκοπό. Καλώ και όσους δεν είναι εξαρτημένοι μισθωτοί παραγωγοί κοινωνικού πλούτου αλλά ούτε και εκμεταλλευτές άλλων, να αγωνιστούν για τον ίδιο σκοπό, γιατί κι αυτούς τους συμφέρει και προσπαθώ να τους δείξω το γιατί -είτε τελικά το αντιλαμβάνονται είτε όχι. Δεν μου κακοπέφτει να έρθουν μαζί μου και όσοι άλλοι το επιθυμούν... Αλλά για τον ίδιο σκοπό, κοινωνικοποίηση των μέσων παραγωγής, κεντρικός σχεδιασμός κλπ. Δεν είμαι διατεθειμένος να αγωνιστώ για να δουν "καλύτερες μέρες" οι μαγαζάτορες, οι θιασάρχες, οι ξενοδόχοι κ.α. με αντάλλαγμα να παραμείνει το σύστημα ιδιοποίησης και εκμετάλλευσης (το οποίο συνοπτικότατα παρουσίασα παρουσίασα στο προηγ. σχόλιό μου). Δεν επιθυμώ ένα τέτοιο μέτωπο μαζί τους γιατί δεν με συμφέρει ως εργάτη μα κυρίως, γιατί δεν με τιμά ως ανθρώπινο πλάσμα.

Πού διαφωνείς; πού κάνω λάθος;; 25 Μαρτίου 2013 - 11:40 π.μ.
ikonikos είπε...: Και εγώ θέλω Περιεκτική Δημοκρατία, όπερ σημαίνει, όχι κεντρικό σχεδιασμό, όχι κράτος, καμία ιεραρχική δομή και σχέση, και ούτε "επιστήμονες" σοσιαλιστές να μου λένε μέσω κεντρικού σχεδιασμού, δήθεν προς όφελος των "εργατών" τι πρέπει να κάνω εγώ και ο λαός.

Θέλω δομές άμεσης δημοκρατίας, οικονομικής, πολιτικής, κοινωνικής, βασισμένες στον Δημοκρατικό Ορθολογισμό και λέω όχι στον Διαλεκτικό Υλισμό, χωρίς οικονομία αγοράς και χωρίς κράτος όπως αυτό που έχει περιγράψει 15 χρόνια τώρα η ΠΔ.

Όμως δεν γίνομαι σεχταριστής και ελιτιστής "διανοούμενος", και βάζω κάτω τον..ποπό μου, χαλάω προσωπικές μου βολικές "σχεσούλες" κτλ., για να σκεφτώ και να πράξω ΠΩΣ θα οδηγηθούμε σε αυτή την κοινωνία, χωρίς να φτάσω στο σημείο εξαχρείωσης να περιμένω να εξοντωθούν κάτι...εκατομμύρια, μέχρι να αποκτήσει η πλειοψηφία του λαού την...ελευθεριακή και αντιεξουσιαστική παιδεία που ζητάει η ΠΔ. (όπως αντίστοιχα ζητούν οι κομουνιστές για να μη συμπράξουν με τους...μικροαστούς και αυτο-απασχολούμενους, δηλαδή τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας).

Αντιθέτως παλεύω να συμμαχήσω μαζί τους ΣΗΜΕΡΑ, σε αυτή την πρωτοφανή στην ιστορία και οριζόντια καταστροφή των λαών από την υπερεθνική και τις ντόπιες ελίτ, με ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα που έχουμε προτείνει εδώ και 1,5 χρόνο, προκειμένου να βγούμε από την καταστροφή.

Κάτι που είναι προϋπόθεση είτε να γίνει αυτό που "θέλεις" εσύ είτε αυτό που "θέλω" εγώ, τα οποία "θέλω" είναι βέβαια σε τελική ανάλυση διαφορετικά για την κοινωνία απελευθέρωσης που θέλουμε, και αυτά τα "θέλω" είναι και σημεία συζήτησης για έναν μεγάλο διάλογο με έναν λαό που θα στέκεται στα πόδια του και δεν θα τρέχει στα δίκτυα αλληλεγγύης του ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ-"αναρχίας" ή τις "λαϊκές επιτροπές" για ελεημοσύνη μέχρι να γίνει η λαϊκή εξουσία στη Δευτέρα Παρουσία.

Καταλαβαίνεις λοιπόν τι εννοώ; Εσύ μου προβάλλεις ετσι-θελικά τα "θέλω" σου και τα επιβάλλεις με τον τρόπο σου στο κοινωνικό σύνολο ενώ εγώ προσπαθώ να συνθέσω την εξαθλίωση του λαού και την ανάγκη να ΒΓΕΙ από την κρίση ώστε να σκεφτεί τι θέλει με τα θέλω μου ,καθώς αυτά είναι άρρηκτα συνδεδεμένα.

Αν λοιπόν δεν τα καταλαβαίνεις καλή συνέχεια προς την...εργατική εξουσία που ετοιμάζεται και θα λύσει όλες αυτές τις...λεπτομέρειες (ΕΕ, εξάρτηση, συστημική κρίση κτλ.). Και άσε τον κοσμάκη να... αυτο-συνειδητοποιηθεί μέσα από κηρύγματα και την εξαθλίωση. Αυτά (επιεικώς) και δεν έχω σκοπό να επανέλθω.; 26 Μαρτίου 2013 - 5:25 π.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: ...Έλα όμως, που επανέρχομαι εγώ! Ikonike μου, ο λόγος σου έχει όλα τα χαρακτηριστικά ενός ανθρώπου που πριν κάποιο καιρό περνούσε σχετικώς καλά. Ένα κατάστημα, από μίνι μάρκετ ή είδη ρούχων έως οδοντοτεχνικό εργαστήριο ή φροντιστήριο, μια καλή δημοσιουπαλληλική θέση, από αυτές που είχαν ένα τελικό εισόδημα κάπου στο διχίλιαρο το μήνα (για ένα άτομο). Ένα μικρομεσαίο στέλεχος ιδιωτικής επιχείρησης, των τριών χιλιάρικων το μήνα ή κάποιος που ονειρευόταν τα παραπάνω κι ακόμη περισσότερα. Νόμιζε πως κρατάει τη ζωή στα δυνατά του μπράτσα και με το μυαλό του, που κόβει σαν ξουράφι! γεμάτο γνώσεις και πτυχία, ίσως.
Ήρθαν όμως οι καταιγίδες και πάει το σαθρά χτισμένο όνειρό του... Και τώρα, γεμάτος οργή ξεσπάει τον θυμό του πάνω στον προλετάριο. Τον από τα γενοφάσκια του ακτήμονα, άκληρο και, όποτε έβρισκε δουλειά, χαμηλομισθότατο κι ας έχει ίσως, και περισσότερα πτυχία από δαύτον.
Με φανερό έναν ανεξήγητο για το ύφος αλλά και το περιεχόμενο του δικού μου σχολίου, στο οποίο και απάντησες, ο λόγος σου του πετάει κατάμουτρα το ανάθεμα: Εσύ φταις εργατάκο, υπαλληλίσκε, μεροκαματιάρη που γκρεμίζεται το όνειρό μου. Που χάνεται η ελπίδα να γίνω κι εγώ "φτασμένος". Με θες γονατιστό -όπως εσύ- να σε παρακαλέσω για έναν κοινό αγώνα κάτω απ τις δικές σου σημαίες. Χαίρεσαι που εξοντώνομαι και προσεύχεσαι κρυφά να φτάσω κι εγώ στην εξαχρείωση της δικής σου μοίρας. Ε όχι, εργατάκο, δεν θα σου κάνω το χατήρι. Θέτω το επιχειρηματικό μου δαιμόνιο στην υπηρεσία της πολιτικής, τι κεντρικός σχεδιασμός και αηδίες, εμείς οι ελεύθεροι και ανεξάρτητοι πολίτες γεμάτοι από τόνους "δημοκρατικού ορθολογισμού" θα κανονίζουμε το πώς και το τι, μέσα από τις αμεσοδημοκρατικές μας διαδικασίες (να, όπως γίνεται και στην αγορά ρε παιδί μου. Ο καθένας με τα προικιά του και την επιδίωξη του προσωπικού του οφέλους... που πάντα φέρνει και το κοινό καλό σαν αναπόφευκτο αποτέλεσμα). Είσαι σεχταριστής και ελιτιστής "διανοούμενος" προλεταριούλη μου. Προβάλλεις ετσι-θελικά τα "θέλω" σου και τα επιβάλλεις με τον τρόπο σου στο κοινωνικό σύνολο, αλλά εγω.. εγώ ο έμπλεος "δημοκρατικού ορθολογισμού", δεν υποτάσσομαι. Θέλω έναν λαό που θα στέκεται στα πόδια του. Θέλω να συμμαχήσω εδώ και τώρα, με τη μεγάλη πλειοψηφία της κοινωνίας. Θέλω την απαξίωση των δικτύων αλληλεγγύης και των λαϊκών επιτροπών. Θέλω θέλω θέλω...
Πόσα ακόμη δεν θα μπορούσα να γράψω, όχι για σένα -δεν σε ξέρω- αλλά για το άρωμα που αποπνέει ο λόγος σου. Όμως, θα βάλω μια τελεία για να σου καταστήσω σαφή μερικά πραγματάκια το βράδυ που θα γυρίσω απ τη δουλειά.; 28 Μαρτίου 2013 - 2:42 μ.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Πρώτα απ όλα, πώς είναι εύκολα αντιληπτό απ τον καθένα ότι το σχόλιό σου [26 Μαρτίου 2013 - 5:25 π.μ.] αποπνέει ψευτοεπαναστατική μικροαστίλα από μίλια μακρυά:
Μια από τις πιο χαρακτηριστικές φράσεις-θέσεις των σχολίων μου [25 Μαρτίου 2013 - 11:09 π.μ και 11:40 π.μ] στα οποία με τόσο Φιλισταισμό απάντησες ήταν ""Δεν είμαι διατεθειμένος να αγωνιστώ για να δουν "καλύτερες μέρες" οι μαγαζάτορες, οι θιασάρχες, οι ξενοδόχοι κ.α. με αντάλλαγμα να παραμείνει το σύστημα ιδιοποίησης και εκμετάλλευσης το οποίο συνοπτικότατα παρουσίασα παρουσίασα στο προηγ. σχόλιό μου. Δεν επιθυμώ ένα τέτοιο μέτωπο μαζί τους γιατί δεν με συμφέρει ως εργάτη μα κυρίως, γιατί δεν με τιμά ως ανθρώπινο πλάσμα.""

-Πού το δες ότι δεν επιθυμώ μέτωπο με αυτούς; Δεν επιθυμώ λέω, ένα τ έ τ ο ι ο μέτωπο. Τι δηλαδή; -Να αγωνιστώ για να δουν "καλύτερες μέρες" εκείνοι χωρίς ταυτόχρονα την ανατροπή του εκμεταλλευτικού συστήματος. Το λέω ξεκάθαρα ποιό είναι αυτό το "τέτοιο" μέτωπο, είναι αυτό που έχει ως αντάλλαγμα να παραμείνει στα πόδια του "το σύστημα ιδιοποίησης και εκμετάλλευσης".

Αλλά φυσικά, η ορθολογικότητά σου συγκράτησε απ όλη τη φράση, μόνο το de profundis ποθούμενο: δεν θέλει μέτωπο! το βλέπετε όλοι! δεν θέλει μέτωπο ο σεχταριστής. Μας θέλει όλους γονατιστούς στη "λαική συμμαχία" του, εξαχρειωμένους να παρακαλούμε το κόμμα του να δείχνει με το δάχτυλο τον δρόμο κι εμείς να ακολουθούμε σαν τα πρόβατα...
Και δος του λάσπη... κι άλλη λάσπη. Λάσπη " δημοκρατικά περιεκτική"...

Ένας ανόητος ΔονΚιχωτικός λόγος, ο λόγος του κυρίου ikonokou που δεν θέλει κράτος δεν θέλει ιεραρχία δεν θέλει εξουσία, δεν θέλει επιστήμονες σοσιαλιστές, δεν θέλει... δεν θέλει... δεν θέλει.

Και τί θέλει; τα έγραψα στο μεσημεριανό μου σχόλιο.

Ξεχνά όμως, ο φίλος αυτός πως πιο πάνω από έναν μικρό αστό, βρίσκεται πάντα ένας μεγάλος αστός.
Που τον ακούει να πλάθει ονειρικές και "περιεκτικές" συνθήκες (με αμεσοδημοκρατικές διαδικασίες, μη ξεχνιόμαστε) και αρχίζει να χαμογελά.
Που τον ακούει να διαλαλεί τι δεν θέλει και τι θέλει ...και σκάει στα γέλια βάζοντας το cdάκι με τον Σταρόβα να τραγουδά

..."δεν πα να θέλεις ό,τι θες, τα @ρχίδι@ μου θα πάρεις"!

-συνεχ.; 28 Μαρτίου 2013 - 9:27 μ.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Εμείς όμως κύριε ikonike μου επειδή δεν θέλουμε να πάρουμε τα @ρχίδι@ του κάθε μεγαλοαστού (συμμαχώντας χωρίς όρους με τους "θάνατο στους προδότες, τι καλά που ήμασταν 30 χρόνια πριν, όλοι το ίδιο είναι") ....προτιμούμε να του τα κόψουμε.
Γι αυτό και είμαστε αναγκασμένοι να πατάμε με τα πόδια στη γη και να επιδιώκουμε εξουσία (του εργαζόμενου λαού), κράτος (προλεταριακό και δικτατορικό για τους κεφαλαιοκράτες και τους υποστηρικτές τους), επιστήμονες στην υπηρεσία της επανάστασης, κεντρικό σχεδιασμό για την ικανοποίηση των κοινωνικών αναγκών και όχι το κερδοσκοπικό μπάχαλο της αγοράς
...και άλλα παρόμοια "ανορθολογικά".

Πάμε τώρα στο δεύτερο.
Γιατί σου διέφυγε το "έ ν α τ έ τ ο ι ο μ έ τ ω π ο";
Μα διότι, προφανώς, μιλά για την αναγκαιότητα της κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής!
Και χωρίς τέτοια δυνατότητα πώς θα χει τους έστω μόνο τρεις ή μόνο πέντε υπαλλήλους, ο καταστηματάρχης μας; (και νοικοκύρης φυσικά). Ο φροντιστηριάρχης μας; (και νοικοκύρης, μη ξεχνάμε). Ο "εδώ σας χτίζουμε το σώμα σας" ..και τόσοι άλλοι; (και πάντα νοικοκυραίοι βέβαια)

Τι ζήτησα ως αντάλλαγμα περιεκτικέ ikonike μου; τη σύμπραξή τους ώστε να πάψω να μαι ο παραγωγός του πλούτου εγώ και τόσα ακόμη εκατομμύρια συνανθρώπων μου και οι καρπούμενοι του πλούτου αυτού, οι κάποιες χιλιάδες των καπιταλιστών.
Μεγόλο ατόπημα... ύβρις θα έλεγα.
Σηκώνει κι ο κάθε εργατάκος κεφάλι
και χωρίς να πάρει την άδεια του ελεύθερου επαγγελματία, του πραγματικού αγωνιστή της οικονομικής δραστηριότητας, που ακούει στο όνομα μικροέμπορας, μικροιδιοκτήτης, μικρομεσαίος.

Αυτό είναι που δεν σου κατσε καλά στο λαιμό και χύθηκε ποταμός επαναστατικών εξαγγελιών από το σχόλιό σου.

συνεχ,; 28 Μαρτίου 2013 - 10:10 μ.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Τρίτο και τελευταίο.
Όχι φίλε μου. Ούτε στιγμή δεν χάρηκα για την καταστροφή τόσων νοικοκυριών. Ούτε για έναν από όλους αυτούς τους συνανθρώπους μου που μπορούσαν με τις κάπως πιο ανθρώπινες αμοιβές τους να πορεύονται σχετικά άνετα, δεν ζήλεψα. Ούτε ο αγώνας μου/μας, ήταν ποτέ ενάντια στον όποιον "υψηλά αμοιβόμενο δημόσιο υπάλληλο" αλλά αντίθετα. Ήταν στην κατεύθυνση να αμοίβονται όλοι το ίδιο "καλά". 'Οχι να χαμηλώσει "στα προνόμια" και στις αποδοχές του εκείνος αλλά να έχουν τέτοιες και οι άλλοι εργαζόμενοι.
Αν θες να μάθεις τι συναίσθημα έχω, ΘΛΙΨΗ έχω. Θλίψη που παθαίνουμε όσα παθαίνουμε και όμως δεν μαθαίνουμε. Νομίζουμε πως πρόκειται για ατύχημα, για λάθος πολιτικές, για έλλειψη δημοκρατίας, για προδοσία.
Δεν θέλουμε να μάθουμε, οι περισσότεροι, πώς λειτουργεί και πού βασίζεται αυτό το σύστημα. Δεν θέλουμε να αναγνωρίσουμε πως αυτό είναι το πραγματικό μέλλον στον καπιταλισμό: δύο τάξεις. Και τόσες στο τέλος θα μείνουν. Ούτε και να κατανοήσουμε τους λόγους που θα μείνουν μόνο δύο. Ο δρόμος της προλεταριοποίησης είναι οδοστρωτήρας, που θα χε επιτελέσει πολλά χρόνια πριν αυτό το έργο αν δεν είχαν μεσολαβήσει ΚΑΙ κάποια "κακά φαινόμενα" με όλα τους τα λάθη ακόμη και τα ασυγχώρητα, που ανάγκαζαν το σύστημα να δίνει. Να δίνει και να παραμυθιάζει, να μην εκτροχιαστούμε "σε κομμουνιστικές ατραπούς".
Και πολλοί από τους δυστυχείς συνανθρώπους μου, μάσησαν. Και τους μάσησε για τα καλά και το σύστημα με τη σειρά του. Και τώρα που δεν χρειάζεται τα προσχήματα, τους φτύνει. ΜΑΣ φτύνει.

Γι αυτό ας αφήσουμε στην άκρη τα ιδιαίτερα που μας χωρίζουν κι ας πιαστούμε από τα γενικά που μας ενώνουν.
Αλλά -πάντα θα επιμένω σ αυτό- στην κατεύθυνση της κατάργησης του συστήματος της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο.
Αυτά!; 28 Μαρτίου 2013 - 10:43 μ.μ.
Ανώνυμος είπε...: Προς Άρη

Κοίταξε Αρη, το γεγονός ότι θες να καταργηθεί το συστημα ιδιοποίησης και εκμετάλλευσης μας βρίσκει τους περισσότερους εδω μέσα, αν όχι όλους, συμφωνους. Το ζήτημα είναι πως φτάνουμε σε αυτό.

Πρώτον, η "απάντηση" που έδωσες στις 2:42 μμ είναι τελείως διαστρεβλωτική έως άθλια. Κατασκευάζεις στο μυαλό σου ένα προφίλ για την ταξική καταγωγή του ikonikou και με βάση αυτο το κατασκεύασμα καταλήγεις σε συμπεράσματα. Μπράβο! Διαλεκτική είναι αυτή η μεθοδος ; Δε μας λες και ένα επιχείρημα, έτσι κουβέντα να γίνεται ;
Δεύτερον, όσον αφορά το Μέτωπο θα αναφερθώ στο ΚΚΕ. Λοιπόν, θα θέσω ένα παράδειγμα για να γίνει αντιληπτός ο, κατά τη γνώμη μου, παραλογισμός, και στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία, τυχοδιωκτισμός, της θέσης του ΚΚΕ. Ολη η εξωκοινοβουλευτικη Αριστερα κραυγάζει τα τελευταία χρόνια για απεργία διαρκειας, ώς ο μόνος τρόπος να σταματήσουμε την επίθεση που δεχόμαστε. Κριτικάρει μάλιστα τη στάση του ΚΚΕ πάνω σε αυτό το θέμα λέγοντας ότι δεν μάχεται προς αυτή την κατεύθυνση και δεν θέτει το ζήτημα στο εργατικό κίνημα.Αγωνιστές απο το χώρο του ΚΚΕ απαντάνε, εν μέρει ορθώς, ότι η οργάνωση και η επιτυχία μιας τέτοιας απεργίας είναι πολύ δύσκολη, ειδικά με τις συνθήκες που επικρατουν στο εργατικό κίνημα και με τον κόσμο να μην είναι έτοιμος για κάτι τέτοιο, και όσοι υποστηρίζουν τώρα την απεργία διαρκείας δεν έχουν ιδέα από οργάνωση αγώνα στους χώρους δουλειας κλπ. Την ίδια στιγμη όμως έρχεται το ΚΚΕ και προτείνει στο εργατικό κίνημα,στους αυτοαπασχολούμενους, στη φτωχή αγροτιά κλπ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ! Δηλαδή, ενώ δεν έιμαστε έτοιμοι να κάνουμε απεργία διαρκείας για να αποκρούσουμε την ταξική επίθεση, ας κάνουμε παρόλα αυτά Μέτωπο-Λαϊκή Συμμαχία για το Σοσιαλισμό και μόνο. Ε, αυτός κι αν είναι παραλογισμός. Με τέτοιες προτάσεις ούτε κομμάτια του ΚΚΕ δεν συμφωνούν!
Αν σκεφτείς αυτα Αρη, ελα να συζητήσουμε για το δημοκρατικό ορθολογισμό που τόσο χλευάζεις.

Μιχάλης; 29 Μαρτίου 2013 - 1:00 μ.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Πρώτο, λέω επί λέξη: "Πόσα ακόμη δεν θα μπορούσα να γράψω, όχι για σένα -δεν σε ξέρω- αλλά για το άρωμα που αποπνέει ο λόγος σου."
Από αυτό εσύ βγάζεις το συμπέρασμα πως εγώ κατασκευασα στο μυαλό μου "ένα προφίλ για την ταξική καταγωγή του ikonikou";
Λάθος, εγώ δεν κατασκεύασα αλλά ανέσυρα στην επιφάνεια και τι ανέσυρα; όχι ένα προφίλ της ταξικής καταγωγής του προσώπου αλλά ένα προφίλ _αν το θες έτσι- του λόγου του και παρέθεσα τα επιχειρήματα μου στα σχόλια [28 Μαρτίου 2013 - 9:27 μ.μ] και [28 Μαρτίου 2013 - 10:10 μ.μ.]
Αν διαφωνείς πως δεν είναι τέτοιος ο λόγος του, υπερασπίσου το αντίθετο.

Δεύτερο και σπουδαιότερο για μένα, ως προς τη δική σου παρέμβαση:
Ο ikonokos απάντησε με σχόλιό του 25 Μαρτίου 2013 - 11:40 π.μ.σε ερώτημα -ύστερα από σαθή τοποθέτησή μου- που του έθεσα στο σχόλιό μου [25 Μαρτίου 2013 - 11:40 π.μ.]

Αφού λοιπόν σε άπιασε πρεμούρα υποστήριξης του ikonokou, γιατί δεν έκανες το ίδιο όταν στην απάντησή του (επαναλαμβάνω, στο σχόλιό μου [25 Μαρτίου 2013 - 11:40 π.μ.]) άρχισε να με κατηγορεί πως είμαι σεχταριστής και ελιτιστής διανοούμενος, ότι επιδιώκω προσωπικές ολικές σχεσούλες, ότι δεν επιθυμώ να σκεφτώ και να πράξω πως θα οδηγηθούμε σε μια μη εκμεταλλευτική κοινωνία, χωρίς να φτάσω στο σημείο εξαχρείωσης και ότι περιμένω να εξοντωθούν εκατομμύρια συνάνθρωποί μου, μέχρι να αποκτήσει η πλειοψηφία του λαού την "κατάλληλη" παιδεία απελευθέρωσης και τάλος, ότι δεν θέλω να συμπράξω με τους μικροαστούς και αυτο-απασχολούμενους.
Αυτά δεν είναι αθλιότητες ως προς το πρόσωπό μου; Δεν είναι διαστρέβλωση των τοποθετήσεων που έκανα και κατάληξα στο ερώτημα 'πού διαφωνείς, πού κάνω λάθος";

Πού ήσουν τότε ηθικέ μου Μιχάλη να με υπερασπιστείς από την αναίτια προσωπική επίθεση που δέχτηκα;
Εκτός κι αν έχεις επιχειρήματα που να αποδεικνύουν ότι εγώ στο σχόλιό μου [25 Μαρτίου 2013 - 11:40 π.μ] είπα ή εννόησα αυτά τα απαράδεκτα προς μου καταλόγησε ο ikinikos σου.

Απαιτώ να απαντήσεις επί των συγκεκριμένων ή να ζητήσεις συγνώμη.; 30 Μαρτίου 2013 - 1:28 π.μ.
Praxis red είπε...: Ανώνυμα σχόλια δεν δημοσιεύονται.

πολιτική ιστολογίου.

Χρειάζεται nickname, υπογραφή η αρχικά.; 30 Μαρτίου 2013 - 1:44 π.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Και επιπλέον τα εξής, Μιχάλη
Ζητάς επιχείρημα για το πως οδηγήθηκα στο ότι ο λόγος του ikonikou αποπνέει μικροαστισμό. Τό εξήγησα σε τρία απανωτά σχόλιά μου αλλά φυσικά, σημασία δεν έδοσες, όπως δεν έδοσες και όταν ο ikonikos με κατηγόρησε για σεχταριστή κλπ.
Εξηγώ λοιπόν το επιχείρημα: Εάν κάποιος αντιμετωπίζει την κατάσταση που περνάμε από τη σκοπιά του μικροαστού δηλαδή με τη συνείδηση ενός μικροαστού (είτε είναι ο ίδιος μικροαστός είτε όχι) διακρίνεται από 3 πράγματα.
1. Διάθεση συνεργασίας με κάθε μη μεγαλοαστικό κοινωνικό στρώμα χωρίς ξεκαθάρισμα τελικού στόχου και χωρίς προαπαίτηση κοινής συμφωνίας σε βασικά ζητούμενα.
2. Θεωρεί ότι η οικονομία περνά κρίση αναστρέψιμη εντός των πλαισίων ενός εκμεταλλευτικού συστήματος -όπως ο καπιταλισμός.
3. Υποτιμά -σε βαθμό απαξιωτικής ειρωνίας- προσπάθειες δημιουργίας κοινωνικών συλλογικοτήτων όπως π.χ. η λαική συμμαχία που προτείνει το ΚΚΕ
4. Διακατέχεται από ένα έντονο αίσθημα βιασύνης. Θέλει ΣΗΜΕΡΑ, θέλει εδώ και τώρα, νομίζει ότι χάνεται το έδαφος κάτω απ τα πόδια του, να ..σα να χάνει τη βολή του ρε αδελφέ.

Αν αυτά τα 4 δεν τα βρεις απλωμένα στο πιάτο, μέσα από τα λεγόμενα του στο [26 Μαρτίου 2013 - 5:25 π.μ.] θα κλείσουμε ραντεβού στην κόκκινη κολεκτίβα και κρατάω στο χέρι μια μεγάλη βελόνα

(για να μου τρυπήσεις τη μύτη); 30 Μαρτίου 2013 - 2:00 π.μ.
ΑΡΗΣ είπε...: Διόρθωση: αντί του "διακρίνεται από 3 πράγματα"
το σωστό είναι "διακρίνεται από τα εξής (τουλάχιστον)".; 30 Μαρτίου 2013 - 2:09 π.μ.
Mike είπε...: Αρχικά τα τελευταία σχόλιά σου που προκάλεσαν την απάντησή μου ήταν ποτισμένα με ειρωνία και χλευασμό για την περιεκτική δημοκρατία και το δημοκρατικό ορθολογισμό. Αυτο με ξένισε, να πω την αλήθεια. Και δυστυχώς απάντησα με τον ίδιο τρόπο.

Τώρα, είμαι και γω της άποψης πως θέσεις όπως οι δικές σου είναι ελιτιστικες. Και αυτό το στηρίζω με το προηγούμενο σχολιό μου, όπου φαίνεται κατά τη γνώμη μου ο παραλογισμός του ΚΚΕ. Είναι ελιτισμός να περιμένεις να κάνεις Λαϊκή Συμμαχία με προϋπόθεση το Σοσιαλισμό. Ετσι δεν μπορείς να συμμαχήσεις με ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας, εκμεταλλευόμενα κομματια εννοώ. Και αυτό λόγω συνείδησης των λαϊκών στρωμάτων. Με αυτή την έννοια, είναι σαν να περιμένει το ΚΚΕ να εξαθλιωθούν πλήρως τα λαϊκά στρώματα, ώστε να αποκτήσουν σοσιαλιστική συνείδηση.

Η πρόταση για Μέτωπο της ΠΔ είναι ξεκαθαρη. Συμμαχείς με ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας που έχουν συμφέρον να βγούν απο την ΕΕ, με σκόπο μεσα απο αυτή τη διαδικασία να αρχίσει η αμφισβήτηση του υπάρχοντος συστήματος για να γίνει συστημική αλλαγή.

Και κάτι άλλο. Αρη, δεν απάντησες στο επιχείρημά μου για την απεργία διαρκείας...

Μιχάλης; 30 Μαρτίου 2013 - 2:50 π.μ.
ikonikos είπε...: Πέρα από τις ευκολίες περί "προσωπικής επίθεσης" (ούτε προσωπικά ξέρω βέβαια τον Άρη και άλλη όρεξη φυσικά δεν είχα να κάνω από το να κάνω "προσωπική επίθεση" σε κάποιον μάλιστα ανώνυμο), επειδή διαβάζω εδώ πράγματα που φαίνεται ότι προέρχονται από άτομο που δεν έχει διαβάσει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ σε σχέση με το Μέτωπο που έχει προτείνει η ΠΔ (κάτι που ανέφερα και στο προηγούμενο μήνυμα, και ο Άρης προτίμησε και έκανε "γαργάρα"), απαντάω απλά στα 4 σημεία που θίγει.

Γράφει ο Άρης:

1. Διάθεση συνεργασίας με κάθε μη μεγαλοαστικό κοινωνικό στρώμα χωρίς ξεκαθάρισμα τελικού στόχου και χωρίς προαπαίτηση κοινής συμφωνίας σε βασικά ζητούμενα.

Το Μέτωπο ΜΕΚΕΑ έχει ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΕΝΟΥΣ στόχους σε αντίθεση με τις καιροσκοπικές αθλιότητες της "Αριστεράς" όπου όλοι/όλες μαζί κάνουμε "μέτωπο"...φυτών και λουλουδιών και τα "βρίσκουμε στον δρόμο". Οπότε αυτό που λες εδώ είναι καθαρή διαστρέβλωση.

http://www.periektikidimokratia.org/anakoinoseis/2012-02-29/metopo-koinonikis-ethnikis-apeleftherosis

Και γι' αυτό βέβαια και Μαρξιστές είχαν ταχθεί θετικά υπέρ του μετώπου, μέχρι που φαίνεται μετά την εντελώς σεχταριστική στροφή του ΚΚΕ προεκλογικά και μετεκλογικά, βρήκαν προφανώς ...το φως το αληθινό στη συμμαχία για "λαϊκή εξουσία" και τη σοσιαλιστική επανάσταση η οποία μάλλον θα έρθει με ρητορείες για εργατική αλληλεγγύη και νέες μεταφράσεις του ιμπεριαλισμού του Λένιν...

2. Θεωρεί ότι η οικονομία περνά κρίση αναστρέψιμη εντός των πλαισίων ενός εκμεταλλευτικού συστήματος -όπως ο καπιταλισμός.

Ναι η συγκεκριμένη κρίση που ξέσπασε από το 2009 περίπου στην Ελλάδα (δεν μιλάμε για τη γενική, συνολική, πολυδιάστατη κρίση που γεννήθηκε με την άνοδο του Συστήματος εδώ και 200 χρόνια, η οποία κρίση μόνο μέσα από την ανατροπή του ίδιου του Συστήματος ανατρέπεται), οφείλεται στο εξαρτημένο βασικά μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης στον Ευρωπαϊκό Νότο, που λόγω της ανισόμετρης ανάπτυξης και του ανοίγματος παραγωγής-κατανάλωσης, που δημιουργείται μέσα σε μια ένωση ανισόμερων οικονομικών μερών όπως η ΕΕ, όπου επιβάλλεται το άνοιγμα και απελευθέρωση όλων των αγορών, εκτόξευσε το χρέος κτλ..

Γι' αυτό έχει γραφτεί ολόκληρο βιβλίο (που έχει αξιολογηθεί θετικά και από μαρξιστές όπως οι Πράξις) και σειρά άρθρων από την Περιεκτική Δημοκρατία και τον Τάκη Φωτόπουλο.

π.χ. τελευταία:

http://periektikidimokratia.org/fotopoulos/grE/02_24/ora-rizikon-liseon

Και ολόκληρο το βιβλίο (δωρεάν σε PDF και html) "Η Ελλάδα ως Προτεκτοράτο της Υπερεθνικής Ελίτ":

http://www.inclusivedemocracy.org/fotopoulos/greek/grbooks_gordios_EE_2010/grbooks_gordios_EE_2010.htm

3. Υποτιμά -σε βαθμό απαξιωτικής ειρωνίας- προσπάθειες δημιουργίας κοινωνικών συλλογικοτήτων όπως π.χ. η λαική συμμαχία που προτείνει το ΚΚΕ

Σε αυτό σου απάντησε πολύ καλά ο Μιχάλης αλλά και απαντάει η καταστροφική και εντεινόμενα απογοητευτική εμπειρία των τελευταίων 3 ετών για το λαϊκό κίνημα.

4. Διακατέχεται από ένα έντονο αίσθημα βιασύνης. Θέλει ΣΗΜΕΡΑ, θέλει εδώ και τώρα, νομίζει ότι χάνεται το έδαφος κάτω απ τα πόδια του, να ..σα να χάνει τη βολή του ρε αδελφέ.

Σε αυτό απάντησα για ποιο λόγο είναι επιτακτικό σήμερα. Γιατί αν απλά ολοκληρωθεί η διαδικασία προτεκταροποίησης της Ελλάδας μέσα στην ΕΕ-παγκοσμιοποίηση και της καταστροφής των λαϊκών στρωμάτων, η δυνατότητα απεξάρτησης από την παγκοσμιοποίηση και συστημικής αλλαγής όπως έδειξαν τα πάλαι ποτέ μαχητικά κινήματα που εντάχθηκαν απόλυτα πλέον στην Παγκοσμιοποιημένη Οικονομία (π.χ. στον ευρωπαϊκό βορρά κτλ.), γίνεται αντικειμενικά πολύ δυσκολότερη.; 30 Μαρτίου 2013 - 3:14 μ.μ.