Έξοδος τώρα από την διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς, την αντιπροσωπευτική ψευτο"Δημοκρατία" και την ΕΕ που εκφράζουν το σύστημα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης! Χτίζουμε τώρα τις βάσεις μιας αυτοδύναμης οικονομίας και Πολιτείας, μια αποκεντρωμένη και αυτεξούσια κοινωνία με στόχο τη συνομόσπονδη Περιεκτική Δημοκρατία των λαών!

Δευτέρα, Μαΐου 28, 2012

Για την κρίση, τα νέα διλήμματα των εκλογών, τις αυταπάτες της σοσιαλδημοκρατίας, την "Αριστερή Κυβέρνηση", το ΚΚΕ. Και τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.



Γιατί η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση είναι συστημικό φαινόμενο και όχι μια "κακή πολιτική", ένα "σοκ και δέος" κάποιων μοχθηρών πολιτικών (Θάτσερ κλπ.) μαζί με κάποιους δολοπλόκους  οικονομολόγους της Σχολής του Σικάγο για τον "ψυχολογικό έλεγχο των πληθυσμών" όπως λένε οι ανοητολογίες τύπου Ναόμι Κλάιν και οι μπόλικοι "αντισυστημικοί" εν Ελλάδι φίλοι της (στο εξωτερικό την έχουν πάρει στο ψιλό προ πολλού σοβαροί αναλυτές από κάθε φάσμα της αντισυστημικής Αριστεράς, ενώ εδώ συναρπάζει από τον Μίκη, τον "επαναστάτη" Κοροβέση ,... ρεφόρμες "Μαρξιστές", μέχρι και τον...Τερζάκη); Γιατί η υπερεθνική ελίτ είναι ένας αποκεντρωμένος μηχανισμός εξουσίας με ταξικό και κοινωνικό χαρακτήρα που αναδύθηκε μαζί με τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και όχι μια συνωμοσία όπως γράφουν κάποιοι, ή ...συνωμοσιολογία όπως τσουβαλιάζουν βολικότατα μαζί με πραγματικές συνωμοσιολογίες, κάποιες εξυπνακίστικες πένες...καταστασιακών και καστοριαδικών "ελευθεριακών" που μάλιστα είναι τόσο ελευθεριακοί που χρησιμοποιούν...παλαιομαρξιστικές και σοσιαλδημοκρατικές αναλύσεις προ 100 ετών όπως η ανάλυση της αλληλεξάρτησης του κεφαλαίου (βλ. και Μηλιός - ΣΥΡΙΖΑ) -οπότε σου λένε, ας κάνουμε μια επανάσταση φαντασιακών, "όλοι και όλες μαζί", προνομιούχα φιλελεύθερα στρώματα που εκστασιάζονται από το φετίχ της "παράλληλης δράσης", αγκαλιά με της γης τους κολασμένους, εν μέσω τσιτάτων για "κατάλυση τώρα κάθε κυριαρχίας/ιεραρχίας" και ενταγμένη "αμεσοδημοκρατία", προοριζόμενη στους έχοντες και τις έχουσες χρόνο να ασχοληθούν με lifestyle αυτοδιαχείριση της υποτέλειας μας- για να αναλύσουν το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης και της διεθνοποίησης της οικονομίας της αγοράς;

Μια πιο θεωρητική απάντηση θα βρείτε ίσως σε αυτό το ("προφητικό" θα έλεγα σε σχέση με την καταστροφή των λαών ειδικά στην περιφέρεια) βίντεο από το 2004, και ειδικά από το 2:05 και μετά :


Κυριακή, Μαΐου 27, 2012

Tsipralex: Για τη βαριά λαϊκή ήττα την επόμενη των εκλογών.

Έγραψε πάλι η ΑΚ:

"Ο μεγάλος κερδισμένος είναι ο Σύριζα ο οποίος είχε ενσωματώσει ό,τι ριζοσπαστικό είχε αναδυθεί τα τελευταία χρόνια [μάλλον εννοεί το αναρχο-συριζαίικο γλείψιμο των  φιλο-συστημικών εξεγερμένων τύπου Λιβύης, το καπέλωμα της "αμεσοδημοκρατίας" στις πλατείες, την πάλη για ατομικά δικαιώματα μαζί με τις ΜΚΟ και τις "ίσες αποστάσεις", τα σχετικά μετεφηβικά παρτάκια για να έχουμε το κοινό μας, τα "αντιεξουσιαστικά" παράλληλα δίκτυα φιλάνθρωπης διαχείρισης της φτώχειας μέσα στο σύστημα] αλλά προτίμησε να αναδείξει την εύκολη και ψευδεπίγραφη πόλωση. (μνημόνιο-αντιμνημόνιο)" [αχ, θα σας μαλώσω, παρεκκλίνατε την τελευταία στιγμή ρε παιδιά...]


Παρασκευή, Μαΐου 18, 2012

ΓΙΑ ΤΗΝ "ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ" ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΪΚΙΣΜΟ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ. ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ


Η ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΒΑΡΙΑ ΛΑΪΚΗ ΗΤΤΑ ΠΟΥ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΕΒΕΙ ΣΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΜΕ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ, ΤΟ ΕΥΡΩ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΚΥΡΩΣΗ ΤΗΣ ΔΑΝΕΙΑΚΗΣ ΣΥΝΘΗΚΗΣ


ΠΡΟΤΑΣΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Τα λαϊκά στρώματα που προχώρησαν με τις εκλογές σε μια πρωτοφανή καταδίκη των κομμάτων εξουσίας, η οποία συνέτριψε τη λογική του Μνημονιακού μονόδρομου, κινδυνεύουν  στις επόμενες εκλογές να πέσουν στη παγίδα που έστησαν οι ντόπιες και ξένες ελίτ, δηλαδή το δίλημμα «Ευρώ η καταστροφή», που όχι μόνο θα ανατρέψει την προηγούμενη κατάκτηση αλλά και θα τα οδηγήσει στη πιο βαριά ήττα μετά τον εμφύλιο. Αυτο θα συμβεί αναπόφευκτα αν ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβει με το σημερινό αντιφατικό αλλά και επικίνδυνο πρόγραμμα, είτε οι νέοι ψηφοφόροι του επιστρέψουν στα κόμματα εξουσίας από όπου βασικά προήλθαν και νομιμοποιήσουν τα εγκληματικά Μνημόνια, τη δανειακή συνθήκη και τους εφαρμοστικούς Νόμους, είτε αυξηθούν περισσότερο και δώσουν τη νίκη σε αυτό το κόμμα. Και αυτό, γιατί στις προηγούμενες εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ κατέβηκε με μια λαϊκίστικη και αντιφατική, δήθεν αντιμνημονιακή, πρόταση που όσο εύκολα υπερψηφίστηκε για τους λόγους που θα εξηγήσουμε παρακάτω άλλο τόσο εύκολα μπορεί να καταψηφιστεί στις επόμενες. Ακόμα μάλιστα και αν δεν γίνει αυτό το σενάριο, που είναι το πιθανότερο, και ψηφιστεί πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ,  αν δεν κατέβει στις εκλογές με συγκροτημένο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση μέσα από την έξοδο από την ΕΕ, το ευρώ και την ακύρωση της δανειακής συνθήκης, η προοπτική θα είναι το ίδιο σκοτεινή και επικίνδυνη για τα λαϊκά στρώματα.

ΣΕΝΑΡΙΟ ΠΡΩΤΟ: ΝΙΚΗ ΤΟΥ ΚΑΘΑΡΑ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΥ, «ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΥ» ΜΕΤΩΠΟΥ

Όσον αφορά το πρώτο σενάριο, είναι φανερό ότι οι επιπλέον ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές δεν αποτελούν συνειδητοποιημένους ψηφοφόρους, οι οποίοι ξαφνικά ανακάλυψαν το «φως το αληθινό»! Είναι γνωστό και όλες οι αναλύσεις των αποτελεσμάτων δείχνουν, ότι πρόκειται βασικά για στρώματα που πριν την κρίση κυρίως ψήφιζαν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (δηλαδή πρόκειται για τα κρατικοδίαιτα πρώην μεσαία στρώματα που έχουν πληγεί πιο συντριπτικά από το Μνημόνιο, το οποίο θεσμοποιεί τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση στη χώρα μας). Επομένως, πρόκειται για βασικά συντηρητικά στρώματα που ακόμα δεν έχουν συνειδητοποιήσει την καταστροφή από την ένταξη μας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη, την οποία ένταξη δεν αμφισβητούν, αλλά απλά είναι αγανακτισμένα με τα Μνημόνια και τις συνέπειες τους, χωρίς να συνδέουν την ένταξη μας στην ΕΕ με αυτά. Ο ΣΥΡΙΖΑ τους πρόσφερε, εντελώς λαϊκίστικα, την ιδανική γι’ αυτά λύση: τη λύση της παραμονής μας στην ΕΕ και το Ευρώ με παράλληλη κατάργηση του Μνημονίου! Δηλαδή τη λύση που άφηνε και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο.

Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο: τα στρώματα αυτά μετακινήθηκαν μαζικά προς τους «μάγους» του ΣΥΡΙΖΑ, αντί να μετακινηθούν προς τις δυνάμεις που με συνέπεια υποστήριζαν ότι χωρίς την έξοδο από την Ευρωζώνη αλλά και την ΕΕ καμία διέξοδος από την κρίση δεν ήταν δυνατή —ένας επίπονος και μακρύς αλλά αναγκαίος δρόμος για την πραγματική και μόνιμη έξοδο από την κρίση. Και έτσι καταλήξαμε σε ένα τραγελαφικό εκλογικό αποτέλεσμα που υγιώς μεν καταδικάζει τα κόμματα εξουσίας, αλλά αντιφατικότατα προτείνει «λύση» τετραγωνισμού του κύκλου, όπως αυτή που προτείνει ο ΣΥΡΙΖΑ και σύμπασα η αντιμνημονιακή Αριστερά, στην οποία περιλαμβάνουμε και όλες εκείνες τις δυνάμεις που παριστάνουν την αντισυστημική Αριστερά, αλλά δεν τολμούν να θέσουν σαφώς σαν βασική προϋπόθεση διεξόδου από την κρίση την έξοδο από την ΕΕ, ή τη συναρτούν με την καπιταλιστική κατάρρευση σε όλη την Ευρώπη και παρόμοιες Μεσσιανικές ανοησίες που ουσιαστικά την παραπέμπουν στις καλένδες (πχ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΕΛΕ κ.λπ.) Έτσι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ μιλούν για καταγγελία του Μνημονίου και συνέχιση της παραμονής μας στην Ευρωζώνη, ενώ ξέρουν και τα ίδια ότι θα ήταν αδύνατη, (για καθαρά οικονομικούς λόγους που έχουν να κάνουν με την οργανική σύνδεση οργάνων της ΕΕ, όπως η ΕΚΤ, με την ελληνική οικονομία), η συνέχιση της παραμονής μας στο Ευρώ —που σημαίνει εξαφάνιση κάθε οικονομικής (και όχι μόνο!) κυριαρχίας της χώρας— έχοντας καταγγείλει τη δανειακή σύμβαση και τα μνημόνια. Δεν είναι άλλωστε τυχαία η κωλοτούμπα που έδειξε η επιστολή Τσίπρα προς τα κεντρικά όργανα της ΕΕ, όπου δεν μιλούσε πια για καταγγελία του Μνημονίου και ακύρωση της δανειακής σύμβασης, αλλά για απλή επανεξέταση (δηλαδή επαναδιαπραγμάτευση) των όρων του Μνημονίου—κάτι για το οποίο ούτε οι ξένες ούτε οι ντόπιες ελίτ θα είχαν αντίρρηση (άλλο βέβαια τι νόημα δίνει ο καθένας στην επαναδιαπραγμάτευση). Ούτε φυσικά είναι τυχαίες οι σχετικές δηλώσεις Δραγασάκη.

Είναι λοιπόν φανερό, αν αληθεύουν οι δημοσκοπήσεις που φέρνουν τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού υπέρ της ΕΕ και του Ευρώ —γεγονός για το όποιο φέρνει βαρύτατη ευθύνη η ρεφορμιστική Αριστερά που ποτέ δεν προσπάθησε να δείξει στα λαϊκά στρώματα τη πραγματική σημασία της ΕΕ και της ευρωζώνης— τότε το δίλημμα που ήδη βάζουν επιτυχημένα οι ξένες και ντόπιες ελίτ (Ευρώ η καταστροφή) θα πείσει τους ίδιους ψηφοφόρους, οι οποίοι μετακόμισαν στον ΣΥΡΙΖΑ για να καταδικάσουν τα κόμματα εξουσίας, να ξαναγυρίσουν τώρα στο μαντρί τους για να μην πάθουν μεγαλύτερη καταστροφή. Τα «επιχειρήματα» που χρησιμοποιεί ο ΣΥΡΙΖΑ για να απαντήσει στο δίλημμα αυτό όχι μόνο δεν πρόκειται να πείσουν κανένα αλλά αντίθετα θα τους κάνει να συγχωρήσουν και τα εγκλήματα των κόμματων εξουσίας σε βάρος τους!

ΤΑ ΕΩΛΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΥΡΙΖΑ

Έτσι, πρώτον, το επιχείρημα ότι οι εταίροι μας «μπλοφάρουν» και δεν θα τολμήσουν να μας σπρώξουν στη χρεοκοπία και την «εκούσια» αποχώρηση μας από την Ευρωζώνη, φοβούμενοι τον κίνδυνο «μεταδοτικότητας» των συνεπειών της ανεξέλεγκτης χρεοκοπίας ιδιαίτερα στην περιφέρεια της Ευρωζώνης, μόνο εν μέρει στέκει γιατί στα δυο χρόνια που μεσολάβησαν, οι οικονομίες στο Ευρωπαϊκό κέντρο έχουν θωρακιστεί σημαντικά, ακριβώς για ένα τέτοιο ενδεχόμενο, και η Ελλάδα εκπροσωπεί μόνο 2% του Ευρωπαϊκού ΑΕΠ, κάτι που κάνει πιο εύκολη μια τέτοιου είδους θωράκιση. Ο μόνος λόγος που οι ευρωπαϊκές ελίτ θα είχαν δίκιο να φοβούνται να μας σπρώξουν στη χρεοκοπία και την αποχώρηση από το Ευρώ θα ήταν αν αυτή η εξέλιξη δημιουργούσε δυναμική και για έξοδο από την ΕΕ, καθώς και για άλλες θεσμικές αλλαγές σαν αυτές που περιγράφουμε στο κείμενο για το Μέτωπο (Έκκληση για ένα Λαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης). Και αυτό γιατί τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να οδηγήσει μεσο-μακροπρόθεσμα όχι σε οικονομική καταστροφή αλλά, αντίθετα, σε πραγματική έξοδο από τη κρίση, και η Ελλάδα θα γινόταν παράδειγμα όχι προς αποφυγή αλλά προς μίμηση, κατ’ αρχήν στις άλλες περιφερειακές χώρες της Ευρώπης. Γι’ αυτό θα προτιμούσαν να μας κρατήσουν μέσα στην ΕΕ και την Ευρωζώνη για να μας ελέγχουν απόλυτα στον οικονομικό τομέα και κατ’ επέκταση και στον πολιτικό, αρκεί να σταματούσαμε κάθε κουβέντα για συνολική καταγγελία των Μνημονίων και της δανειακής σύμβασης και να καταλήγαμε σε διαπραγμάτευση για τους (μη ουσιαστικούς για τις ελίτ) όρους των Μνημονίων. Αρκεί δηλαδή να εκλέγαμε στις προσεχείς εκλογές είτε τα καθαρά μνημονιακά κόμματα, είτε την αντιμνημονιακή Αριστερά, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεύτερον, το επιχείρημα ότι δεν θα τολμήσουν οι οικονομικές ελίτ μέσα στην ΕΕ να μας σπρώξουν σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία και έξοδο από την Ευρωζώνη γιατί θα τους σταματήσουν οι νέες ανερχόμενες «προοδευτικές» δυνάμεις, όπως ο Ολλάντ στην Γαλλία, μάλλον σαν ανέκδοτο πρέπει να το πάρουμε τη  στιγμή που η «προοδευτικότητα» του είναι γνωστό ότι απλά αποτελεί αναπτυξιακό σοσιαλφιλελευθερισμό (σαν αυτόν περίπου που θέλει να εφαρμόσει και η ΝΔ) και ότι βέβαια ποτέ δεν θα διακινδύνευε τα συμφέροντα των Γαλλικών Τραπεζών που είναι ανάμεσα στους δανειστές μας, για χάρη της «σοσιαλιστικής αλληλεγγύης». Αποτελεί άλλωστε άλλη μια εξαπάτηση ότι δήθεν φταίνε οι «κακοί» Μέρκελ κ.λπ. και αρκεί να βγουν οι «σοσιαλιστές» του Ολλάντ και του σοσιαλδημοκρατικού και Πράσινου κόμματος στη Γερμανία για να αλλάξουν αυτές οι πολιτικές. Και είναι εξαπάτηση γιατί βέβαια ο …Μιτεράν ήταν πολύ πιο ριζοσπάστης σοσιαλιστής από τον νερόβραστο σοσιαλφιλελεύθερο Ολλάντ, και όμως μετά από έναν χρόνο απόπειρας ανατροπής της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης «μπήκε και αυτός στο μαντρί». Και το ίδιο συνέβη και με το δικό μας ΠΑΣΟΚ και φυσικά με τους σοσιαλδημοκράτες στην Βρετανία και τη Γερμανία. Γιατί άραγε; Ήταν όλοι αυτοί προδότες και θα μας σώσουν οι γνήσιοι σοσιαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑΣ ή μήπως γιατί στο πλαίσιο των ανοικτών και απελευθερωμένων αγορών που καθιερώνει η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση κάθε άλλη πολιτική είναι αδύνατη; Είναι δηλαδή η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση που έκανε αδύνατη κάθε μορφή σοσιαλδημοκρατίας σήμερα —κάτι που δεν κατάλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ που φέρεται σαν να θέλει να κατακτήσει την σοσιαλδημοκρατική θέση του ΠΑΣΟΚ, όταν η σοσιαλδημοκρατία είναι παγκόσμια νεκρή, ακριβώς λόγω των ανοικτών και απελευθερωμένων αγορών που επιβάλλει η παγκοσμιοποίηση!

ΣΕΝΑΡΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ: Η «ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΗ» ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΕΡΔΙΖΕΙ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Αλλά ας έλθουμε στο δεύτερο σενάριο και ας υποθέσουμε ότι, με το σημερινό αντιφατικό και λαϊκίστικο πρόγραμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ έρχεται πρώτο κόμμα και διεκδικεί την εξουσία. Αυτό σημαίνει ότι αν καταφέρει και σχηματίσει κυβέρνηση, το κύριο σώμα των Μνημονίων και οι βασικές διατάξεις των συνακόλουθων νόμων θα εφαρμοστούν με κάποιες (ανώδυνες για τις ελίτ) τροποποιήσεις κατόπιν διαπραγματεύσεων. Τις τροποποιήσεις άλλωστε αυτές θα τις έκαναν περίπου και τα μνημονιακά κόμματα,  με τη συμφωνία της Ευρωπαϊκής ελίτ, που  προτιμά, όπως θα δούμε, τη συνέχιση της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη και το Ευρώ. Και δεν πρόκειται ο ΣΥΡΙΖΑ να καταγγείλει τη δανειακή συμφωνία και τα Μνημόνια γιατί ξέρει πολύ καλά ότι η καταγγελία αυτή, εάν δεν συνοδευτεί από μονομερή έξοδο από την ΕΕ και το Ευρώ, θα οδηγήσει σε ανεξέλεγκτη χρεοκοπία (δηλαδή χρεοκοπία που θα ελέγχουν οι αγορές) και εξαναγκασμό μας να φύγουμε από το Ευρώ (όχι όμως και την ΕΕ όπως σύσσωμη η ευρωπαϊκή ελίτ επιβεβαίωσε στο Eurogroup), πράγμα που μπορεί να έχει και χειρότερα αποτελέσματα  από τα σημερινά.

Έτσι, αν πάρει την εξουσία ο ΣΥΡΙΖΑ, για να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα, δεν πρόκειται να επαναφέρει τους απολυθέντες δημόσιους υπαλλήλους, και αντίθετα θα υποχρεωθεί να απολύσει και άλλους. Δεν πρόκειται να καταργήσει τους νόμους για την ελαστικοποίηση της εργασίας. Δεν πρόκειται να επιβάλλει αυστηρούς κοινωνικούς ελέγχους στις αγορές, και τη κίνηση κεφαλαίου (παρά μόνο προσωρινά). Δεν πρόκειται να κοινωνικοποιήσει τις ιδιωτικοποιημένες δημόσιες επιχειρήσεις. Ούτε πρόκειται να σταματήσει το σημερινό ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου και την έρπουσα ιδιωτικοποίηση της Υγείας και της Παιδείας. Και αυτό γιατί όλα τα παραπάνω δεν επιβάλλονται μόνο από τα Μνημόνια και τους εφαρμοστικούς νόμους τους, αλλά από την ίδια τη συνθήκη του Μάαστριχτ και τις άλλες συμβάσεις της ΕΕ (Λισαβόνας κ.λπ.) που την ακολούθησαν και επιβάλλουν την αρχή της ανταγωνιστικότητας, χωρίς την οποία δεν μπορεί να επιβιώσει καμία οικονομία που έχει ανοικτές και απελευθερωμένες αγορές! Και ούτε το Ευρώ, ούτε πολύ περισσότερο την ΕΕ, αμφισβήτησε ποτέ ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ο ΑΠΟΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΙΤΙΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Είναι λοιπόν φανερό ότι είναι αδύνατη η πραγματική έξοδος από την κρίση αν δεν φύγουμε τόσο από την Ευρωζώνη όσο και την  ΕΕ, γιατί, όπως έχουμε τονίσει επανειλημμένα, η καταστροφή της γεωργίας μας, η καταστροφή της εγχώριας βιομηχανίας, η ελαστικοποίηση της εργασίας, το πετσόκομμα του δημόσιου τομέα και του κοινωνικού κράτους κ.λπ. —όλα αυτά είναι συνέπεια των συνθηκών Μάαστριχτ και των συνθηκών της ΕΕ που ακολούθησαν, πολύ πριν να φτάσουμε στα Μνημόνια. Και αυτές οι συνθήκες που μας επέβαλαν τις ανοιχτές και απελευθερωμένες αγορές (τις «4 ελευθερίες») είναι που μας οδήγησαν στη σημερινή καταστροφική κρίση, και όχι η γενικότερη παγκόσμια καπιταλιστική κρίση που ξεκίνησε από τον χρηματοπιστωτικό τομέα, όπως εσκεμμένα ή από ασχετοσύνη υποστηρίζουν οι «οικονομολόγοι» του ΣΥΡΙΖΑ, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κ.λπ.. Δεν είχαμε κρίση στον τραπεζικό τομέα που οδήγησε σε χρηματοπιστωτικές φούσκες, όπως π.χ. στην Ιρλανδία, ή φούσκες στον κατασκευαστικό τομέα που οδήγησαν σε εκτόξευση του ιδιωτικού χρέους, όπως στην Ισπανία. Η κρίση μας είναι μακροχρόνια και δομική και προέκυψε από τα ελλείμματα στον δημοσιονομικό τομέα και στον τομέα του εξωτερικού εμπορίου και τα συνακόλουθα ελλείμματα που οδήγησαν στην ανάγκη του αυξανόμενου δανεισμού (δηλαδή του Χρέους), ο οποίος, μέσα στην Ευρωζώνη του ευκολότερου δανεισμού (λόγω ισχυρού νομίσματος), εκτοξεύτηκε. Με την παγκόσμια κρίση έγινε όμως αδύνατος ο φτηνός αναδανεισμός, με τον οποίο καλύπταμε τα ολοένα αυξανόμενα χρέη. Το Χρέος είναι επομένως η ΣΥΝΕΠΕΙΑ της μακροχρόνιας δομικής κρίσης και όχι η αιτία της κρίσης, όπως παραπλανητικά υποστηρίζει όλη η αντιμνημονιακή Αριστερά.

Ο ΜΠΑΜΠΟΥΛΑΣ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΖΟΥΓΚΛΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

Σε αυτό το έργο των δύο πόλων εξουσίας που διαμορφώνονται επικίνδυνα σήμερα με στόχο τον εγκλωβισμό του λαού, τον ρόλο «μπαμπούλα» που θα δικαιολογεί θεσμικά τον ρόλο τους στα ανώτερα και μεσαία στρώματα που κατά κανόνα ψηφίζουν τους δύο αυτούς πόλους (η λεγόμενη «ικανοποιημένη εκλογική πλειοψηφία» στις αντιπροσωπευτικές «δημοκρατίες»), θα αναλάβουν οι ανανήψαντες φασίστες και η ισλαμοφαγική ακροδεξιά, η οποία ισχυροποιείται σε όλη την Ευρώπη. Τα μορφώματα αυτά ψήφισε σημαντικό τμήμα του λαού επειδή απέδωσε την ευθύνη για τη μαζική ανεργία, την καταρράκωση των συστημάτων κοινωνικής πρόνοιας, την κατάρρευση των αστικών κέντρων κ.λπ. στη μετανάστευση, και όχι στην παγκοσμιοποίηση, που μέσω της ΕΕ μας επιβάλλει τις σχετικές πολιτικές. Άλλωστε η ίδια η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δημιουργεί και τη μαζική μετανάστευση, με το ξερίζωμα εκατομμυρίων ανθρώπων λόγω των πολέμων της υπερεθνικής ελίτ στην Ανατολή και της καταστροφής της οικονομικής αυτοδυναμίας των λαών του Νότου. Την ακροδεξιά και τον φασισμό εξέθρεψε το ίδιο το σύστημα και η εκφυλισμένη «Αριστερά» με τον αποπροσανατολισμό για την κρίση και τις διαχειριστικές της «λύσεις» εντός της παγκοσμιοποίησης, με τις θέσεις ίσων αποστάσεων στα εγκλήματα της υπερεθνικής ελίτ κατά των λαών της Μ. Ανατολής και του Νότου, όπως και με τον φιλο-σιωνισμό της. Και φυσικά, οι φασίστες δεν θα αποτελούν κίνδυνο βασικά στο κοινοβούλιο, όπως το παρουσιάζουν τα κομματικά στελέχη της λαϊκίστικης «Αριστεράς», ούτε είναι πιθανό να επιστρέψουμε στον …Φασισμό, όπως κινδυνολογούν αγωνιστές/στριες ακόμα και της αντισυστημικής Αριστεράς, βασιζόμενοι/ες σε αναλύσεις προ 80 ετών. Και αυτό γιατί στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που σήμερα έχει φτάσει σε πρωτοφανή ολοκλήρωση, μέσω της συγκέντρωσης εξουσίας στην υπερεθνική ελίτ, ένας (φυσικά) ψευτο-διεθνισμός, υπάρχει ντε φάκτο, σε αντίθεση με την περίοδο του κρατισμού όπου το κράτος-έθνος ήταν πανίσχυρο και μπορούσε να πάρει μεγάλες διαστάσεις ο εθνικισμός και ο φασισμός για ιστορικούς λόγους που σήμερα δεν έχουν σχέση με την πραγματικότητα και έχουν εξεταστεί από την Περιεκτική Δημοκρατία. Όμως θα είναι ο λαός και οι μετανάστες που θα αντιμετωπίζουν τους —βασικά θερμόαιμους και όχι «ιδεολόγους»— θιασώτες του φασισμού, τον τραμπουκισμό και τον ρατσισμό, την εγκληματικότητα κτλ., καθημερινά στις γειτονιές, και όχι οι λίγοι βολεμένοι, σε μεγάλο βαθμό, μελλοντικοί ψηφοφόροι των «Αριστερών Κυβερνήσεων».
Δηλαδή η ζουγκλοποίηση της κοινωνίας δεν θα απειλεί τόσο τα προνομιούχα στρώματα που αποτελούν κατά κανόνα την, «ικανοποιημένη εκλογική πλειοψηφία», (που στην πραγματικότητα είναι και θα γίνει ακόμα περισσότερο μια ελάχιστη μειοψηφία στον γενικό πληθυσμό), η οποία, μαζί με τα φθίνοντα, σήμερα, κρατικοδίαιτα στρώματα στην Ελλάδα, είναι αυτή που καθορίζει κάθε φορά την εκάστοτε εκδοχή της διαχείρισης του συστήματος. Τα προνομιούχα στρώματα θα δημιουργούν τα γκέτο πολυτελείας τους με ιδιωτική αστυνομία, περίθαλψη κτλ., όπως γίνεται εκτεταμένα στη Λατινική Αμερική, ενώ ο υπόλοιπος πληθυσμός θα βρίσκεται στο έλεος της κοινωνικής κρίσης.

Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΜΑΣ ΓΙΑ ΟΡΙΣΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Να γιατί θεωρούμε ότι ο μόνος τρόπος εξόδου από την κρίση είναι η απεξάρτησή μας από τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση μέσα από τη δημιουργία των προϋποθέσεων οικονομικής αυτοδυναμίας, σαν αυτή που προτείνουμε στην έκκληση για το Μέτωπο. Αναγκαία προϋπόθεση για να αρχίσουμε τη διαδικασία αυτή είναι η έξοδος από την ΕΕ που είναι ο κύριος εκφραστής της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στη χώρα μας. Μόνο έτσι ο ελληνικός λαός και άλλοι λαοί στην καπιταλιστική περιφέρεια θα αποφύγουν, μέσα σε μια νέα ένωση των λαών που θα στηρίζεται στις αρχές της αλληλεγγύης, την καταστροφή που μας επιβάλλουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ. Αυτό απαιτεί βέβαια ο ελληνικός λαός να πάρει στο πρώτο βήμα στα χέρια του την οικονομία από τις ντόπιες και ξένες ελίτ και να εφαρμόσει δραστικά μέτρα σαν αυτά που προτείνουμε στην Έκκληση για το Μέτωπο, για να την προστατεύσουμε από τις αγορές, και σε ένα δεύτερο βήμα να αποφασίσει μέσα από πραγματικά δημοκρατικές διαδικασίες, τι είδους κοινωνία επιθυμεί (Περιεκτική Δημοκρατία, κρατικοσοσιαλιστική, αναρχοσυνδικαλιστική κτλ.).

Εάν ο ΣΥΡΙΖΑ, έστω την τελευταία αυτή στιγμή, και σαν απάντηση στο δίλημμα που βάζουν οι ελίτ «ευρώ η καταστροφή» κατέβαινε με συγκροτημένο πρόγραμμα εξόδου από την κρίση, μέσα από την έξοδο από την ΕΕ, το ευρώ και την ακύρωση της δανειακής συνθήκης, και με σύνθημα «ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΕ ΚΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ, ΝΑΙ ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ», τότε θα είχε μαζί του συμμάχους και όλη την πραγματική αντισυστημική Αριστερά, αλλά και λαϊκά στρώματα πέρα από την Αριστερά, σε ένα ντε φάκτο λαϊκό Μέτωπο που θα έσωζε τον λαό από την καταστροφή και θα έβαζε και τις βάσεις για μια νέα κοινωνία και οικονομία, που θα έλεγχε πραγματικά ο λαός και όχι οι ντόπιες και ξένες ελίτ.

Εάν αντίθετα αγνοήσει την πρόταση αυτή και κατέβει στις εκλογές με το σημερινό λαϊκίστικο και αποπροσανατολιστικό «πρόγραμμα» τότε, όπως δείξαμε παραπάνω, θα είναι απόλυτα υπεύθυνος για την καταστροφή που θα επακολουθήσει. Τότε, ο μόνος δρόμος που θα απομένει στις λαϊκές δυνάμεις για την πραγματική έξοδο από την καταστροφική κρίση θα είναι ο παραμερισμός και περιθωριοποίηση της αντιμνημονιακής Αριστεράς και η σύμπηξη ενός Λαϊκού Μετώπου Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης για την έξοδο από την ΕΕ και το ΕΥΡΩ και τα συνακόλουθα θεσμικά μέτρα. Ο καθένας και η καθεμιά ας αναλάβουν τις ιστορικές ευθύνες τους.-

17 ΜΑΗ 2012


Ελληνικό Δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας: www.periektikidimokratia.org • Διεθνές δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας: www.inclusivedemocracy.org • Επικοινωνία: peridimok@gmail.com

~

Σάββατο, Μαΐου 12, 2012

Η "διεθνής" των "εναλλακτικών μέσων" της εκφυλισμένης Αριστεράς σε ευθυγράμμιση με το εμπόριο ελπίδας του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο τον πλήρη εγκλωβισμό του λαού

Εδώ και μέρες η απατεωνίστικη προωθούμενη "Αριστερή Κυβέρνηση" του ΣΥΡΙΖΑ κάνει ξετσίπωτο εμπόριο ελπίδας στο τμήμα του λαού που αγανακτισμένο τον ψήφισε, καταστρέφοντας στη συλλογική του συνείδηση κάθε σύνδεση πλέον των εννοιών της συνέπειας και της τσίπας με τον όρο "Αριστερά". Μέσα σε μια άθλια διγλωσσία και απάτη δεν κράτησε καν τα απατηλά "αντιμνημονιακά" προσχήματα (παρότι δεν είναι ούτε καν κυβέρνηση ακόμα!) με τα οποία εξελέγη, όπως φάνηκε με την αποκαλυπτική επιστολή νομιμοφροσύνης σε βασικά όργανα και  εκπροσώπους της υπερεθνικής/ευρωπαϊκής ελίτ, στην οποία δεν μιλάει πλέον για "καταγγελία του Μνημονίου" αλλά ξεκάθαρα για "επανεξέταση" του, ενώ την ίδια στιγμή στην Ελλάδα τα στελέχη του πουλάνε καθημερινά "επαναστατική" αντιμνημονιακή ρητορεία για να αρπάξουν τα ψηφαλάκια για τις επόμενες εκλογές.

Την ίδια στιγμή, και καθόλου άσχετα με το παραπάνω, στον χώρο των κυρίαρχων παράλληλων "εναλλακτικών μέσων" της (απόλυτα συγγενούς με τον ΣΥΡΙΖΑ) "εκφυλισμένης" Αριστεράς, εξυφαίνεται μια διεθνής συμμαχία των μέσων αυτών σε ένα είδος "διεθνούς μιντιακού δικτύου".

Η συμμαχία αυτή συνδέει τα ντόπια, επιδοτούμενα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, Debtocracy, ΕΛΕ κτλ., τον "Ιό" της επιλεκτικότατης προώθησης αιτημάτων της "Αριστεράς" των δικαιωμάτων, και τη μεταλλαγμένη, ψευτο-διαχειριζόμενη "Ελευθεροτυπία των Εργαζομένων", (σε καλό καπέλωμα από ΣΥΡΙΖΑ) που έδειξε, με τα δύο φύλλα της, καθαρά δείγματα γραφής, με την προώθηση του πυρήνα της ιδεολογίας του συστήματος (συστημικά "δικαιώματα" σε βάρος κάθε λαϊκής αυτοδυναμίας και δυνατότητας ατομικής και συλλογικής αυτονομίας στο μέλλον, φιλικά προσκείμενη στις νατοϊκές αραβικές "εξεγέρσεις", Χρεολογία κ.ο.κ.), μαζί με το κανάλι των εμίρηδων του "προοδευτικού" Κατάρ και της εξίσου "προοδευτικής" Σαουδικής Αραβίας, που προφανώς κάνει τους "Αριστερούς" των συστημικών δικαιωμάτων να εκστασιάζονται από ηδονή για τα δικαιώματα που προσφέρουν στους λαούς τους τα κράτη αυτά, Al Jazeera.

Να θυμίσουμε ότι το Al Jazeera πρωτοστάτησε (όπως και άλλωστε και στρατιωτικά και οργανωτικά οι εμίρηδες του Κατάρ) όσο κανένα άλλο δυτικό μέσο στο μακέλεμα του λαού της Λιβύης (και το διαφαινόμενο του λαού της Συρίας, που προετοιμάζεται με πανομοιότυπο οργανωτικά τρόπο) από τους νατοϊκούς "επαναστάτες", με την απίστευτη συστηματική παραπληροφόρηση που έκανε από την αρχή της (αποδεδειγμένα πλέον υποκινούμενης από τη δύση και ένοπλης από την πρώτη μέρα) "εξέγερσης", η οποία μετά το κάλεσμα του ΝΑΤΟ να παρέμβει (και όχι λόγω του "χασάπη" Καντάφι), οδήγησε σε βίαιο ξεκλήρισμα του λαού με δεκάδες χιλιάδες θύματα και στον σημερινό κανιβαλισμό στη χώρα, με τις φυλές να σφάζονται μεταξύ τους, ενώ είναι χαρακτηριστικό πως οδήγησε και ανταποκριτές του Al Jazeera στο να παραιτηθούν από το κανάλι για τον ρόλο του.

Το βίντεο που ακολουθεί δείχνει με τον πιο περίλαμπρο και ξεκάθαρο ίσως τρόπο, τη συμμαχία αυτή, που σε συνδυασμό με την πορεία της απατεωνίστικης "Αριστερής λύσης" στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, είναι ικανή, αν δεν απομονωθεί με ένα μαζικό αντισυστημικό αντι-ΕΕ κίνημα, να οδηγήσει σε πλήρη εγκλωβισμό των λαϊκών στρωμάτων μεταξύ της Χάρυβδης του "κανονικού" συστήματος από τη μία όπως εκφράζεται σχηματικά από τα "κανονικά" συστημικά μέσα (ΣΚΑΙ, Καθημερινή, Βήμα, BBC, CNN κτλ. - οι βασικοί ανταγωνιστές της "Αριστεράς" αυτής για τον ρόλο τους μέσα στο σύστημα), και της Σκύλλας των "εναλλακτικών" μέσων της εκφυλισμένης Αριστεράς (τύπου Debtocracy, Catastroika, Press Project, Democracy Now! και βέβαια...Al Jazeera), που μάλιστα θα υποδύονται την ...αντικαπιταλιστική, αντι-ιεραρχική, αριστερή φωνή, καταστρέφοντας την αυτόνομη συνείδηση και την ελπίδα των λαών, πιθανόν για γενιές.


Τετάρτη, Μαΐου 02, 2012

Πρωτομαγιά 2012 - Όχι στην Αντιμνημονιακή Απάτη!




Τα μηνύματα των ιστορικών γεγονότων της 1η Μαίου είναι επίκαιρα όσο ποτέ, σήμερα που τα λαϊκά στρώματα της χώρας, εν μέσω της μετατροπής της χώρας ακόμη και σε τυπικό προτεκτοράτο,  και με νόμο του κράτους, καλούνται μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ και έναν ορημαγδό παραπληροφόρησης από τα «εναλλακτικά», να «νομιμοποιήσουν» και στην κάλπη το πετσόκομμα κοινωνικών δικαιωμάτων ενός αιώνα και το ξεπούλημα του κοινωνικού πλούτου. Δηλαδή να νομιμοποιήσουν «δημοκρατικά» το έγκλημα κατά του λαού, αλλά και τους πολιτικούς συνδυασμούς εκείνους που το υποστήριξαν, καθώς και εκείνους που ανήκουν στην Αριστερά και αποπροσανατολίζουν συστηματικά και εσκεμμένα το λαό ώστε να μην ασχοληθεί με τα αίτια της κρίσης και τη συστημική αλλαγή που συνεπάγεται η αντιμετώπισή της, αλλά με τα απλά συμπτώματα της (Χρέος, Ιδιωτικοποιήσεις κτλ.).

Παρόλο όμως που ο αποπροσανατολισμός των λαϊκών στρωμάτων από τα κόμματα εξουσίας και τα καθεστωτικά ΜΜΕ που ελέγχουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ, οι οποίες είναι αυτές που καθορίζουν την ανάδειξη των «σωστών» επαγγελματιών πολιτικών, δεν αποτελεί έκπληξη για κανέναν, αφού αυτό αποτελεί ακριβώς την επαγγελματική τους ενασχόληση,  το ερώτημα είναι πώς εξηγείται ο  συστηματικός αποπροσανατολισμός που προέρχεται από την ίδια την Αριστερά και τα «εναλλακτικά» της μέσα,

Για το ίδιο το σύστημα, η άλωση της Αριστεράς από τα μέσα, προωθώντας τις τάσεις της που δεν έχουν καμία διάθεση να δώσουν πραγματικές λύσεις στη σταδιακή εξαθλίωση του λαού, αποτελεί το χρησιμότερο εργαλείο για τη μονιμοποίηση της υποτέλειας του και της καθολίκευσης της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης. Με την προώθηση της «Αριστεράς των Συμπτωμάτων» της κρίσης, η «Αριστερά» αυτή παίζει τον ρόλο του προοδευτικού υποστυλώματος του συστήματος, μέσα στους πολιτικούς χώρους εκείνους που παραδοσιακά αποτελούσαν την πρωτοπορία των αγώνων για τα λαϊκά στρώματα, ευνουχίζοντας τα πιο αποφασισμένα κομμάτια της κοινωνίας για σύγκρουση με το σύστημα, και αποπροσανατολίζοντάς τα από το να διαμορφώσουν μια ελάχιστη προαπαιτούμενη βάση πολιτικής συγκρότησης για την έξοδο από την ίδια την κρίση.

Για την εκφυλισμένη αυτή «Αριστερά», η αφομοίωση των ιστορικών μαθημάτων πάνω από 150 χρόνων διαρκούς κοινωνικής πάλης και κορυφαίων στιγμών αυτής όπως ο αγώνας των εργατών του Σικάγο, αποτελεί, όχι συστατικό στοιχείο για τη διαμόρφωση πραγματικής διεξόδου από την κρίση μέσα από την αντιμετώπιση των αιτίων της και όχι απλά των συνεπειών της, αλλά φύλλο συκής για την εξυπηρέτηση των ταξικών συμφερόντων των χορηγών και υποστηρικτών  της στις ντόπιες και ξένες ελίτ. Έτσι, με τη βοήθεια των παχυλών μέσων που έχει στη διάθεση της, και την άμεση ή έμμεση προβολή της από τα καθεστωτικά μίντια αλλά και την μαζική προβολή της από τα «εναλλακτικά» (που πολλά έχει δημιουργήσει η ίδια), έχει καταφέρει εδώ και καιρό να μονοπωλεί τη δημόσια συζήτηση, με έναν ανώδυνο και φλύαρα τεχνοκρατικό λόγο που ασχολείται αποκλειστικά με τις συνέπειες της κρίσης τις οποίες όμως προβάλλει ουσιαστικά ως αιτίες που δημιούργησαν και το Χρέος αλλά και τα Μνημόνια.
Η Αριστερά αυτή και πολλοί πρόθυμοι «συνδαιτυμόνες» της στον «ελευθεριακό» (κατ’ όνομα) χώρο, συμβάλλουν με μιντιακούς όρους πλέον στην παραπληροφόρηση αυτή, παράγοντας και προωθώντας ακόμα και καλογυρισμένα φιλμ που απευθύνονται στη διεθνή αγορά όπως το τελευταίο Catastroika, και σύντομα θα προβάλλονται και από διεθνή καθεστωτικά μέσα της εκφυλισμένης «Αριστεράς» όπως η Γκάρντιαν («όπως συνέβη και με το προηγούμενο φιλμ το Debtocracy) αποπροσανατολίζοντας συστηματικά τα λαϊκά στρώματα ότι ο νεοφιλελευθερισμός είναι μια απλή ιδεολογία, αν όχι μια συνωμοσία, που επομένως ανατρέπεται αρκεί να εκλέξουμε τους «καλούς» ρεφορμιστές Αριστερούς πολιτικάντηδες  στην εξουσία, μαζί με λίγη σάλτσα διαχειριστικής «άμεσης δημοκρατίας» στις (καπελωμένες από την Αριστερά αυτή) πλατείες!

Κατ’ αυτό τον τρόπο, η εκφυλισμένη Αριστερά συγκαλύπτει με συστηματικό τρόπο τα αίτια της κρίσης που ανάγονται στην εξάρτηση της χώρας από το σύστημα της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής αγοράς, εφόσον συνεχίζει, όντας μέλος  της ΕΕ , να δεσμεύεται από τις  «4 ελευθερίες» του Μάαστριχτ για  την άρση των κοινωνικών ελέγχων στις αγορές μέσα στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, με αποτέλεσμα την καθολική αποδιάρθρωση της παραγωγικής βάσης και την αναγκαστική στήριξη της οικονομίας από τον δανεισμό, την ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και την ανεξέλεγκτη ροή κεφαλαίων κ.α..

Η άνοδος της ακροδεξιάς, για την οποία κλαίει και οδύρεται η Αριστερά, στην πραγματικότητα, οφείλεται στον ξεπεσμό της εκφυλισμένης "Αριστεράς". Όταν στη Γαλλία για παράδειγμα μόνο η ακροδεξιά μιλά για έξοδο από την ΕΕ και το Ευρώ, που αλλού μπορούν να καταφύγουν τα θύματα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης από την ακροδεξιά;

Εν όψει εκλογών, το πραγματικό δίλημμα που καλούνται να απαντήσουν τα λαϊκά στρώματα που συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία, είναι:

—ή μέσα στην ΕΕ, το οποίο εκ των πραγμάτων σημαίνει παραμονή της χώρας στις ανοιχτές αγορές, νομιμοποίηση των μνημονίων και αποδόμηση κάθε ίχνους οικονομικής και εθνικής κυριαρχίας, οποιαδήποτε κυβέρνηση και αν έλθει στην εξουσία, ακόμη και της «Αριστεράς»
—ή άμεση μονομερής έξοδος από την ΕΕ για τη δημιουργία αυτοδύναμης οικονομίας και την ανατροπή όλων των συμβάσεων με την Τρόικα.

Επειδή ακριβώς οι εκλογές αυτές στήθηκαν μόνο για να νομιμοποιήσουν τη φίλο-ΕΕ γραμμή και την προώθηση της «Αριστεράς» που εσκεμμένα αποπροσανατολίζει τα λαϊκά στρώματα και τώρα επιδιώκει να παίξει και ρόλο αξιωματικής αντιπολίτευσης στα Τροϊκανά κόμματα εξουσίας,  θεωρούμε χρέος μας να κατονομάσουμε την απάτη αυτή.

Ο κύριος εκφραστής στον Ελληνικό χώρο της ρεφορμιστικής/εκφυλισμένης «αριστεράς», το κόμμα του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, που παραδοσιακά και μέχρι πριν κάποια χρόνια έπαιζε αποκλειστικά το ρόλο του «αριστερού» δεκανικιού για την πλήρη ένταξή μας στις ανοιχτές αγορές, υπογράφοντας μάλιστα την αντίστοιχη συνθήκη του Μάαστριχτ, ενώ υποστήριξε έμμεσα όλες τις Νατοϊκές εισβολές, δικαίως προωθείται σήμερα ως η Αριστερή αντιπολίτευση στα κόμματα εξουσίας, καθότι είναι όχι μόνο παντελώς ακίνδυνο, αλλά και χρήσιμο εργαλείο για τα σχέδια της υπερεθνικής και ντόπιας ελίτ, για τη μετατροπή  της χώρας σε δεξαμενή φθηνού δυναμικού και τουριστικό παράδεισο, καθώς και το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας σε τιμή ευκαιρίας.

Εδώ και ενάμιση χρόνο περίπου που ξεκίνησε η θεσμοθέτηση της καταστροφής των κοινωνικών κατακτήσεων και της μετατροπής της χώρας σε προτεκτοράτο, εμφανίστηκε ταυτόχρονα και ο μηχανισμός διαχείρισης της αντίδρασης των λαϊκών στρωμάτων, που επέκτεινε και συμπλήρωνε τον ρόλο του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ σε πιο «ακαδημαϊκούς» και «ελευθεριακούς» κύκλους. Η εμφάνιση της «Πρωτοβουλίας των Αριστερών Οικονομολόγων», μετατράπηκε στην «Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου», στελεχωμένη από «ειδήμονες» του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ αλλά και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που πρωτοστάτησε στις πρωτοβουλίες αυτές, που ασχολούνταν αυτάρεσκα με τις συνέπειες της κρίσης και τη Χρεολογία αφήνοντας βολικότατα την εγκληματική ένταξή μας στην ΕΕ των ανοιχτών αγορών στο απυρόβλητο ή στη…Δευτέρα παρουσία. Ακόμη και πανάκριβα διεθνή συνέδρια στήθηκαν από τις  «Πρωτοβουλίες» αυτές για να προωθήσουν τις αποπροσανατολιστικές αυτές λύσεις, που χρηματοδοτήθηκαν και προωθήθηκαν έμμεσα ή άμεσα και από την ίδια την ΕΕ, όπως έχουμε καταγγείλει.

Όμως είναι καθαρή εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων ότι θα ήταν δυνατή η έξοδος από την καταστροφική κρίση, στην οποία μας οδήγησαν οι ντόπιες και ξένες ελίτ, μέσα στην Ευρωζώνη (όπως υποστηρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ) η ακόμη και μέσα στην ΕΕ αλλά έξω από την Ευρωζώνη (όπως υποστηρίζει η ΑΝΤΑΡΣΥΑ), καθώς και οι ανάλογες θέσεις της Πατριωτικής Αριστεράς/Δεξιάς (ΕΠΑΜ, Ανεξάρτητοι Έλληνες κ.λπ..)—και φυσικά δεν μιλάμε για τα καθαρά δεκανίκια του συστήματος (ΔΗΜΑΡ, Οικολόγοι Πράσινοι και Δημοκρατική Συμμαχία). Το Χρέος είναι μόνο η συνέπεια της κρίσης. Η αιτία της κρίσης είναι η ίδια η ενσωμάτωση μας στην παγκοσμιοποιημένη καπιταλιστική Οικονομία της Αγοράς, μέσα από την ένταξη μας στην ΕΕ, και μόνο η μονομερής μας έξοδος από αυτή θα άνοιγε πραγματικά τον δρόμο για έξοδο από την κρίση, μέσα από το χτίσιμο λαϊκών δομών αυτοδύναμης οικονομίας. Μια διαδικασία που θα μπορούσε να αρχίσει στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής περιφέρειας που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα, όπως προτείνουμε στην Έκκληση για ένα Λαϊκό Μέτωπο Κοινωνικής και Εθνικής Απελευθέρωσης.

Τέλος, καλούμε αυτούς που για λόγους αρχής δεν συμμετέχουν στις εθνικές εκλογές, να καθιερώσουν μόνιμες συνελεύσεις  στις γειτονιές και στους χώρους δουλειάς, αποτρέποντας τη σαλαμοποίηση των αγώνων των κοινωνικών ομάδων και ενώνοντάς τους σε ένα πραγματικά αυτο-οργανωμένο κίνημα (εργαζομένων, ανέργων, φοιτητών, αγροτών ή απλά πολιτών), Οι  συνελεύσεις αυτές θα μπορούσαν να αναλάβουν οργανωμένα την άμεση επαφή παραγωγών-καταναλωτών και τη διανομή των προϊόντων, αποτρέποντας πρωτοβουλίες διανομής βασικών αγαθών που ήδη χειραγωγούνται από το ίδιο το σύστημα και τους «αριστερούς» στυλοβάτες του —όπως ο ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ— και λειτουργούν ως διαχειριστές της φτωχοποίησης. Με την προϋπόθεση βέβαια ότι οι σκιώδης αυτοί δημοτικοί θεσμοί θα αποτελούσαν οργανικό μέρος προτάγματος για κατάληψη της τοπικής εξουσίας και δημιουργίας πραγματικών και μόνιμων αμεσοδημοκρατικών θεσμών άσκησης της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας από τους ίδιους τους πολίτες, έξω από την ΕΕ, το Κράτος και τη διεθνοποιημένη οικονομία της Αγοράς.

Αλλά για αυτούς που θα συμμετάσχουν στις εθνικές εκλογές το ξεκάθαρο μήνυμα δεν μπορεί να είναι άλλο από το εξής:

ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ (ΠΑΣΟΚ –ΝΔ) ΑΛΛΑ ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΚΑΙ ΤΑ «ΑΝΤΙΜΝΗΜΟΝΙΑΚΑ» ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ ΤΑ ΛΑΪΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΟΤΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΑ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ ΟΙ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ, ΨΗΦΙΖΟΝΤΑΣ ΜΟΝΟ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΥ ΒΑΖΟΥΝ ΘΕΜΑ ΜΟΝΟΜΕΡΟΥΣ ΕΞΟΔΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ (ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ) ΣΑΝ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ

—Η ΜΟΝΗ ΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ: ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΝΑ ΠΡΟΧΩΡΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΤΙΣΙΜΟ ΕΝΟΣ ΜΕΤΩΠΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ!
  
1 ΜΑΗ 2012


Ελληνικό Δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας: www.periektikidimokratia.org • Διεθνές δίκτυο Περιεκτικής Δημοκρατίας: www.inclusivedemocracy.org • Επικοινωνία: peridimok@gmail.com

~