Έξοδος τώρα από την διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς, την αντιπροσωπευτική ψευτο"Δημοκρατία" και την ΕΕ που εκφράζουν το σύστημα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης! Χτίζουμε τώρα τις βάσεις μιας αυτοδύναμης οικονομίας και Πολιτείας, μια αποκεντρωμένη και αυτεξούσια κοινωνία με στόχο τη συνομόσπονδη Περιεκτική Δημοκρατία των λαών!

Σάββατο, Νοεμβρίου 06, 2010

Σε αυτές τις δημοτικές «μαυρίζουμε» τους υποστηρικτές της κοινοβουλευτικής Χούντας/ΕΕ και τα δεκανίκια τους

Σπάμε την «κανονικότητα» αυτών των δημοτικών εκλογών στην πιο κρίσιμη περίοδο για ολόκληρη τη μεταπολίτευση!


ΣΤΕΛΝΟΥΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΜΗΝΥΜΑ

Όχι στην αποχή - Ναι στην ψήφο με πολιτικό νόημα!
 
«Μαυρίζουμε» τους υποστηρικτές της κοινοβουλευτικής Χούντας/ΕΕ και τα δεκανίκια τους

- Οι δημοτικές εκλογές να γίνουν λαϊκή κατακραυγή ενάντια στο Μνημόνιο και όλα τα αντιλαϊκά μέτρα-καταδίκη του λαού που επιβάλλει η κοινοβουλευτική ΧΟΥΝΤΑ μαζί με την υπερεθνική ελίτ (ΕΕ/ΔΝΤ)
- Συμμετέχουμε στον αγώνα για άμεση έξοδο από την ΕΕ και την ΟΝΕ, ώστε να αποτραπεί η μετατροπή των πολιτών σε υποτελείς υπηκόους του υπερεθνικού συστήματος της διεθνοποιημένης καπιταλιστικής οικονομίας της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής ψευτο-«δημοκρατίας» και των ντόπιων υπηρετών τους. Και για ν' ανοίξει ο δρόμος για μια Περιεκτική Δημοκρατία.

Γιατί είναι «κοινοβουλευτική Χούντα» η κυβέρνηση και οι υποστηρικτές δορυφόροι της;

- Γιατί τα μέτρα που πέρασε η «Χούντα» του ΠΑΣΟΚ δεν είχαν καμία –ούτε καν την τυπική, όπως γίνεται συνήθως στον περιοδεύοντα «δημοκρατικό» θίασο των εκλογών- λαϊκή νομιμοποίηση, αλλά ήταν τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που προανήγγειλε προεκλογικά και ενώ έχει πλέον δειχτεί αναμφισβήτητα – από τα πλέον επίσημα χείλη- ότι ο «Γιωργάκης» και οι αδίστακτοι κυβερνητικοί παράγοντες και συμβουλάτορες του, ήξεραν πλήρως από πριν την έκταση της δομικής ελληνικής κρίσης.

- Γιατί έστω και εκ των υστέρων και παρά τα αιτήματα μεγάλου μέρους της Αριστεράς, δεν προχώρησε σε δημοψήφισμα (όπου θα προβαλλόταν ισότιμα και η πραγματικά εναλλακτική λύση – βλ. παρακάτω) για να νομιμοποιηθούν ή να απορριφθούν τα εγκληματικά μέτρα της «Χούντας»
- Γιατί στις διαδηλώσεις και στη λαϊκή πάλη ενάντια στα ληστρικά μέτρα, και όσο γίνεται ορατό ότι η πλύση εγκεφάλου των εγκάθετων της «Χούντας» δεν περνάει στην πλειοψηφία του λαού, οι εκπρόσωποι της Τρόικας και το… Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη (!!) απαντούν με γκλομπ, χημικά και πάνοπλους μοτοσικλετιστές που επιτίθενται τυφλά σε διαδηλωτές, σε ένα όργιο καταστολής, ενώ η «Χούντα» προχωράει και σε επιστρατεύσεις απεργών, κάτι που ούτε η στρατιωτική Χούντα δεν έκανε!

- Γιατί αποσύρει, εν κρυπτώ, στο θερινό τμήμα της Βουλής, και τις τελευταίες ασφαλιστικές δικλείδες από τον κατάπτυστο «Τρομονόμο», δήθεν για την προστασία (των ελίτ πάνω απ’ όλα, φυσικά) από τους «τρομοκράτες», όπου ως τρομοκράτες πλέον ορίζονται όσοι συμμετέχουν σε μαχητικές διαμαρτυρίες ενάντια στο φασίζον καθεστώς των δοσίλογων της «Χούντας», ενώ ήδη ετοιμάζει νέα πρωτοφανή κατασταλτικά/αστυνομικά μέτρα που περιλαμβάνουν τη συλλογή βιολογικού υλικού (dna) και την καταχώρηση του σε βάσεις δεδομένων και ψηφιακές ταυτότητες – ταμπέλες όπου μπορούν να αποθηκεύονται τα πάντα για εμάς! Γιατί σε εφαρμογή των μεθοδεύσεων αυτών σύρει στις φυλακές ανθρώπους βάσει ανυπόστατων κατηγοριών με σκευωρίες που ούτε το αστικό δίκαιο δεν μπορεί να στηρίξει.

- Γιατί κατεδαφίζει κοινωνικές κατακτήσεις δεκαετιών όσον αφορά τις συντάξεις, τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας , τις απολύσεις και άλλα εργατικά δικαιώματα.

- Γιατί ξεπουλά τον κοινωνικό πλούτο στο ξένο κεφάλαιο, ακόμη και για βασικές ανάγκες όπως το ηλεκτρικό, το νερό, τα τρένα κ.λπ.

- Γιατί καταργεί ουσιαστικά την Τοπική Αυτοδιοίκηση με την υπερσυγκέντρωση εξουσίας του Καλλικράτη

- Γιατί συνεχίζει τα πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες, σε συνεργασία με «αγανακτισμένους πολίτες», δηλαδή ενάντια στα πιο εξαθλιωμένα θύματα της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και των «ευέλικτα» άγριων μεταναστευτικών πολιτικών που υιοθετούν οι κυβερνήσεις της ΕΕ, ανάλογα με τα συμφέροντα των ελίτ που εξυπηρετούν και των προνομιούχων στρωμάτων. Γιατί η μόνη πολιτική που εφαρμόζει απέναντι σε εξαθλιωμένα θύματα του συστήματος (τοξικοεξαρτημένοι, θύματα σωματεμπορίας, άστεγοι  κ.λπ.) είναι η γκετοποίηση τους και η υποβάθμιση των γειτονιών του κέντρου.

- Γιατί ουσιαστικά καταλύει ανεπίσημα το άρθρο 16 του Συντάγματος για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια, βάζοντας μάνατζερ της αγοράς στα Πανεπιστήμια και συνδέοντας την Παιδεία και την Έρευνα με τα συμφέροντα των ελίτ των πολυεθνικών, που θα έχουν πλέον καθοριστικό λόγο στο πρόγραμμα σπουδών – και ό,τι αυτό συνεπάγεται για το κοινωνικό συμφέρον.

Το παραμύθι του «Μονόδρομου» - Υπάρχει εναλλακτική λύση και τη γνωρίζουν πολύ καλά!

Η Χούντα του ΠΑΣΟΚ, τα στελέχη τους που δεν θέλουν να χάσουν το βουλευτιλίκι και το υπουργιλίκι τους, και τα καλοθρεμμένα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ, τα οποία ελέγχουν οι οικονομικές ελίτ που πλούτισαν όλα αυτά τα χρόνια από τον υπέρογκο και συνεχή δανεισμό της χώρας – σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων-, έχουν εμπεδώσει καλά τον ρόλο τους, ως υποτελών εκτελεστών του συστήματος. Έχουν επιδοθεί έτσι, σε μια πρωτοφανή στο εύρος και στην ένταση της προπαγάνδα ώστε να πείσουν τα συνήθη θύματα (εργάτες/εργαζόμενους, υπαλλήλους, χαμηλοσυνταξιούχους, ανέργους, φοιτητές) για τον «μονόδρομο» των μέτρων που παίρνουν και για την «καταστροφή» που θα επέλθει «στην Πατρίδα» αν δεν παρθούν τα εγκληματικά μέτρα αυτά, τα οποία αναστέλλουν επ’ αόριστον βασικά εργασιακά και ατομικά δικαιώματα πολλών δεκαετιών!

Όμως, παρά την άθλια ψευδολογία αυτή που επιχειρεί να περάσει η κοινοβουλευτική Χούντα του ΠΑΣΟΚ και της Τρόικας με μαζική πλύση εγκεφάλου, οι νεο-χουντικοί που κυβερνούν και οι τεχνοκράτες γύρω τους γνωρίζουν πολύ καλά ότι έχουν διατυπωθεί συγκεκριμένες εναλλακτικές λύσεις, εκ των οποίων κάποιες ακόμα και από αναλυτές του κατεστημένου. Επίσης, γνωρίζουν καλά την τεκμηριωμένη λύση που έχει δημοσιοποιήσει εδώ και καιρό ο Τάκης Φωτόπουλος και η Περιεκτική Δημοκρατία και η οποία δεν έχει αντικρουστεί από κάποιον οικονομολόγο ή θεωρητικό της Αριστεράς (σε αντίθεση με τις «λύσεις» που προτείνουν κάποιοι από αυτούς όπως η «παύση πληρωμών» ή απλά η έξοδος από την ΟΝΕ, χωρίς να θέτουν θέμα εξόδου από την ΕΕ, κάτι που μόνο άγνοια ή δογματισμό άλλου αιώνα μπορεί να προδίδει). Αλλά, φυσικά, όπως κάθε «Χούντα» επαγγελματιών αδίστακτων πολιτικών, αυτή πρέπει να πέσει για να παρθούν τα εναλλακτικά μέτρα και είναι μάλλον μάταιο να περιμένουμε κάτι τέτοιο από αυτήν! 

Επιγραμματικά, το πακέτο μέτρων που έχουμε δημοσιοποιήσει και τα οποία όχι μόνο δεν θα γονατίσουν τον λαό, όπως κάνουν τα μέτρα της «Χούντας» για τις επόμενες δεκαετίες, αλλά δημιουργούν τις προϋποθέσεις για μια αυτο-δύναμη οικονομία και ανάπτυξη, που έχουν σήμερα εκμηδενιστεί, και, μακροπρόθεσμα, για μια εντελώς διαφορετική, πραγματικά δημοκρατική οργάνωση της κοινωνίας, στο πλαίσιο μιας νέας παγκόσμιας δημοκρατικής τάξης που θα θεμελιώνεται στη συλλογική και ατομική αυτονομία:

1) αυτο-οργάνωση «από τα κάτω» σε κάθε τόπο δουλειάς και εκπαίδευσης με στόχο τις κλαδικές απεργίες που θα κορυφωθούν σε μια γενική απεργία διαρκείας που θα επιβάλλει στις ελίτ άμεσο δημοψήφισμα για την απόσυρση όλων των μέτρων και συναφών νόμων/νομοσχεδίων (το Μνημόνιο αλλά και το ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ, ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ, ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ», ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ κ.λπ.)

2) σε περίπτωση έγκρισης του δημοψηφίσματος να σχηματιστεί άμεσα κυβέρνηση λαϊκής ενότητας (που θα αποκλείει βεβαία τη σημερινή κυβέρνηση)  στην οποία θα συμμετέχουν μόνο όσοι συμφωνούν με όλους τους παρακάτω  στόχους:
α) την άμεση έξοδο από ΟΝΕ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΕ
β) την επανεισαγωγή αυστηρών ελέγχων στις αγορές εμπορευμάτων, κεφαλαίου και εργασίας για την προστασία της κοινωνίας από τις αγορές
γ) υποτίμηση της «νέας δραχμής» που θα συνοδευόταν με επιχορηγήσεις των εισαγομένων ειδών πρώτης ανάγκης χρηματοδοτούμενες από ένα βαρύ φόρο στα είδη πολυτέλειας, 
δ) δραχμοποίηση του χρέους για να μην κερδίσουν οι πιστωτές από την υποτίμηση και να ελέγχουμε το χρέος,
ε) εθνικοποίηση των Τραπεζών (για να αποφευχθεί η κερδοσκοπία σε βάρος των ελληνικών καταθέσεων κ.λπ.) με απώτερο στόχο την κοινωνικοποίηση τους μέσω του αγώνα για "δημοτικοποίηση" των παραγωγικών μονάδων
στ) δημιουργία των προϋποθέσεων οικονομικής αυτοδυναμίας μέσω της απο-ιδιωτικοποίησης κλάδων που συνδέονται με την κάλυψη βασικών αναγκών και δημιουργία νέων «δημοτικών» επιχειρήσεων που θα ελέγχονται απο τις συνελεύσεις των δημοτών και αυτές των εργαζομένων στις επιχειρήσεις αυτές

3) Αφού έχει θωρακιστεί η Οικονομία με αυτά τα άμεσα μέτρα, τότε, από θέση ισχύος, να επαναδιαπραγματευθούμε το χρέος με στόχους:
α) τη δραστική μείωση του (για να πληρώσουν οι ξένες και ντόπιες ελίτ) και
β) τη σταδιακή αποπληρωμή του με έσοδα που θα προέλθουν αποκλειστικά από ένα άκρως προοδευτικό έκτακτο φόρο ακίνητης και κινητής περιουσίας μετά από καταγραφή/εγγραφή, (και όχι απλή αύξηση φορολογίας κεφαλαίου!) για να πληρώσουν και οι ντόπιες ελίτ και τα προνομιούχα στρώματα. 

Εάν η κυβέρνηση δεν υποχωρεί ούτε με τη γενική απεργία διαρκείας, τότε να μπλοκαριστούν όλοι οι κύριοι δρόμοι από ανέργους, εργαζόμενους, φοιτητές, φορτηγά, κ.λπ. (όπως είχε γίνει στην Αργεντινή το 2000)  ώστε να  παραλύσει η χώρα, και να τα «μαζέψουν» ΔΝΤ, ΕΕ και η «Χούντα», για να παραδώσουν την εξουσία σε μια κυβέρνηση λαϊκής ενότητας που θα προχωρήσει στο δημοψήφισμα με τα παραπάνω αιτήματα. 

Γιατί επιμένουμε τόσο στην άμεση έξοδο από την ΕΕ;

Σήμερα, οι πολίτες βρίσκονται σε καθεστώς πλήρους οικονομικής υποτέλειας, με τη χώρα να έχει μετατραπεί σε καθαρό οικονομικό (και εν πολλοίς πολιτικό) προτεκτοράτο του υπερεθνικού συστήματος εξουσίας, δηλαδή της οικονομίας της αγοράς και της αντιπροσωπευτικής «δημοκρατίας». Οι θεσμοί αυτοί δεν ήταν βέβαια πάντα εδώ, αλλά επιβλήθηκαν πριν από 200 χρόνια από τα τότε έθνη-κράτη και τις φιλελεύθερες ελίτ. Είναι δηλαδή, δημιούργημα συγκεκριμένων τάξεων, συγκεκριμένων συμφερόντων, όπως ανθρώπινο δημιούργημα είναι και ο Θεός! Ούτε οι πολιτικές που ζούμε σήμερα έπεσαν από τον ουρανό απλά από κάποιους «κακούς πολιτικούς», αλλά είναι μέρος του φαινομένου που ονομάζεται «νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση». Η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση δεν είναι μια «κακή» πολιτική, όπως διατείνεται μεγάλο μέρος της Αριστεράς, αλλά μια δομική αλλαγή στο σύστημα αυτό, που οδήγησε και οδηγεί την ανθρωπότητα στις πιο μαζικές και απάνθρωπες κρίσεις στην ιστορία της, με την τεράστια ανισότητα σε όλα τα επίπεδα (οικονομική, πολιτική, κοινωνική) να αποτελεί την πηγή όλων των δεινών που ζούμε, από τη διάλυση της κοινότητας, κάθε έννοιας αλληλεγγύης, την οικονομική ανασφάλεια, την ανέχεια, μέχρι τον ρατσισμό και την καταπίεση κάθε είδους, από το σχολείο, τη δουλειά, μέχρι το σπίτι.

 Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι το κύριο όργανο στον Ευρωπαϊκό χώρο που ενσωματώνει τη χώρα στη διεθνοποιημένη οικονομία της αγοράς και τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Ειδικά, μάλιστα, για τη χώρα μας, η ένταξη της στην ΕΕ ολοκλήρωσε τη διαδικασία ένταξης στο σύστημα αυτό, με καταστροφικές συνέπειες στην παραγωγική της δομή, οι οποίες ξεκινούν ήδη από τη δεκαετία του ’80 και γίνονται ορατές με την καταστροφή της αγροτικής οικονομίας μας και του στοιχειώδους μεταποιητικού τομέα που είχε επιβιώσει χάρη στη δασμολογική προστασία, δημιουργώντας μια παρασιτική «οικονομία υπηρεσιών». Η αποδιάρθρωση αυτή συνεχιζόταν αδιάκοπα και εντεινόταν, ειδικά και μετά την ένταξη μας στο Μάαστριχτ και την ΟΝΕ, αλλά συγκαλυπτόταν από τις επιδοτήσεις (που, παρά τη μυθολογία των αστών, προορίζονταν κυρίως για προνομιούχους αγρότες κ.λπ.). Την ίδια στιγμή, ο εύκολος δανεισμός που δημιούργησε η ένταξη δημιούργησε μια καταναλωτική κοινωνία χωρίς καμία ουσιαστική παραγωγική βάση, που βασιζόταν στις εισαγωγές και σε υποβαθμισμένες ή παρασιτικές υπηρεσίες για την επιβίωση της. Έτσι, ήταν αναμενόμενο ότι η «φούσκα» αυτή κάποια στιγμή θα έσκαγε. Φυσικά, οι δανειστές μας (κυρίως τράπεζες, ξένες αλλά και ελληνικές) και οι ελίτ που είχαν δημιουργήσει τη φούσκα και κέρδιζαν από την κατανάλωση αυτή, κατέφευγαν στην εύκολη γι’ αυτούς φοροδιαφυγή και εισφοροδιαφυγή, ενώ τα κέρδη τους εκτοξεύτηκαν τα τελευταία 30 χρόνια, τη στιγμή που η περίφημη «σύγκλιση» έμεινε βέβαια στα χαρτιά, μιας και εξ αρχής η ΕΕ έγινε για να ωφελήσει τις χώρες του κέντρου (Γερμανία, Γαλλία κ.λπ.) και όχι του Νότου, όπως η Ελλάδα!
Αν, λοιπόν, δεν βγούμε από την ΕΕ, οι βασικοί πυλώνες που επιβάλλουν τα ληστρικά μέτρα της κοινοβουλευτικής Χούντας και της Τρόικας θα παραμείνουν ουσιαστικά άθικτοι, καθώς οι λεγόμενες «4 ελευθερίες» της ΕΕ (διακίνησης εμπορευμάτων, κεφαλαίου, εργασίας και υπηρεσιών) είναι θεμελιώδης νόμος της και δεν αλλάζει «α λα καρτ», όπως παραπλανητικά διατείνονται αναλυτές της Αριστεράς, απλά με την έξοδο μας από την ΟΝΕ.

Ο Καλλικράτης και η «δημοκρατία» των «από πάνω» και των «από κάτω», ή μια πραγματική Δημοκρατία- πολίτευμα ίσων πολιτών;

Άλλος ένας λόγος καταδίκης των υποψηφίων και των συνδυασμών που στηρίζουν άμεσα ή έμμεσα το σύστημα είναι το έκτρωμα του Καποδίστρια 2 ή Καλλικράτη, ο οποίος βασικά δημιουργήθηκε για να περικοπούν τα κονδύλια που πηγαίνουν από το κεντρικό Κράτος στους δήμους και τις κοινότητες, για χάρη του Μνημονίου. Με τον Καλλικράτη δημιουργούνται υπερδήμοι και περιφερειακές ελίτ με αυξημένες αρμοδιότητες έναντι των «τοπικών αρχόντων», οι οποίες παίζουν τον ρόλο, ουσιαστικά,  αποτελεσματικότερου συντονισμού των κεντρικών αποφάσεων.

Με αυτόν τον τρόπο, προχωράει ακόμα περισσότερο η αποκοπή των πολιτών από τη φυσική τους κοινότητα, όπου είναι το μόνο μέρος στο οποίο μπορούν να ξεκινήσουν να αυτό-οργανώνονται δημοκρατικά ως πραγματικοί πολίτες – και όχι να ζουν ως παθητικοί καταναλωτές ή υπήκοοι, όπως γίνεται τώρα –, μια διαδικασία που είχε ξεκινήσει ήδη με τον «περίφημο» Καποδίστρια 1. Την ίδια στιγμή, το κόψιμο των κονδυλίων στο τοπικό επίπεδο, θα δημιουργήσει ανάγκες για ανάθεση τοπικών έργων και υπηρεσιών στην αγορά, με τα… «υγιή» αποτελέσματα που έχουμε δει ακόμα και σε «χώρες-πρότυπα» της οικονομίας της αγοράς, όπως η Αγγλία (κάτι που δεν θα μας το πει, βέβαια, το δελτίο των 8!). 

Σε αντίθεση με τη φαύλη «αποκέντρωση» του Καλλικράτη, που γίνεται «από τα πάνω» για τον καλύτερο έλεγχο της κεντρικής εξουσίας της ψευτο-«δημοκρατίας» των ελίτ και του Κράτους επάνω στις ζωές μας, εμείς στην Περιεκτική Δημοκρατία προτάσσουμε τον αμεσοδημοκρατικό  έλεγχο των ζωών μας και των δήμων μας. Με ένα ολοκληρωμένο και μελετημένο πρόταγμα για μια εντελώς διαφορετική κοινωνική οργάνωση, που προέρχεται από τη σύνθεση της κλασικής δημοκρατίας, του σοσιαλισμού και των νέων κοινωνικών κινημάτων. Για εμάς, οι δημοτικές εκλογές θα μπορούσαν να αποτελέσουν σημαντικό εφαλτήριο για να αποκτήσει μαζικότητα το αμεσοδημοκρατικό κίνημα, με ένα αντισυστημικό πρόγραμμα Περιεκτικής Δημοκρατίας, όπου ο λαός, θα έπαιρνε σταδιακά την εξουσία «από τα κάτω», με θεσμούς ίσης κατανομής της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής εξουσίας και την αντίστοιχη Παιδεία. Για περισσότερα σχετικά με τη στρατηγική που προτείνουμε μπες στο  www.inclusivedemocracy.org/pd
 
Το πολιτικό μήνυμα των εκλογών αυτών. Γιατί «μαυρίζουμε» τους συνοδοιπόρους του καθεστώτος κυβέρνησης-Τρόικας.

Από τα παραπάνω γίνεται ορατό ότι σε αυτήν την πιο κρίσιμη περίοδο μεταπολιτευτικά, και ίσως μεταπολεμικά ακόμα για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού, η αποχή δεν αρκεί, και όχι μόνο δεν αρκεί αλλά μπορεί να ερμηνευτεί πολύ βολικά από την κοινοβουλευτική Χούντα και τα παπαγαλάκια της ως συνηθισμένη και «λογική» ένδειξη απάθειας κτλ., κάτι που θα επέτρεπε στις ελίτ την επόμενη μέρα να δηλώσουν ότι τα εγκληματικά της μέτρα «νομιμοποιήθηκαν» από την ψήφο του λαού, με καταστροφικά αποτελέσματα για τους πολίτες. Όταν, λοιπόν, έχεις να τα βάλεις με μια από τις πιο βρώμικες περιπτώσεις κυβερνήσεων μεταπολεμικά και με ένα καθεστώς προτεκτοράτου του διεθνούς συστήματος που μπορεί να γονατίσει τον λαό για δεκαετίες, η «καθαρή» θέση απέναντι στο καθεστώς και η συλλογική αντισυστημική δράση είναι μονόδρομος. Αυτή τη στιγμή είτε θα κερδίσει ο λαός είτε οι ελίτ και οι προνομιούχοι, μέσος δρόμος δεν υπάρχει.  

Σε αυτό το πλαίσιο, είναι επιτακτική ανάγκη οι ερχόμενες δημοτικές εκλογές να σημάνουν την πολιτική και ηθική απομόνωση κάθε υποψηφίου και συνδυασμού, που άμεσα η έμμεσα στηρίζουν το Μνημόνιο και την ΕΕ από πίσω τους, είτε ανήκουν στη Χούντα του ΠΑΣΟΚ, είτε στη ΝΔ, καθώς και τα δεκανίκια αυτών και της ΕΕ (ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι-Πράσινοι και όσους από τον ΣΥΡΙΖΑ υποστηρίζουν την ΕΕ και την ΟΝΕ). Αυτή η ανάγκη μπορεί να εκφραστεί από κάποιους/ες με ψήφο σε υποψηφίους που έχουν πάρει σαφή θέση κατά του Μνημονίου και άμεσα ή έμμεσα της ΕΕ και της ΟΝΕ. Αλλιώς, για όσους/ες δεν θέλουν να ψηφίσουν συνδυασμούς και υποψηφίους, και επειδή η αποχή σε αυτές τις εκλογές ισοδυναμεί με πολιτική «αυτοκτονία» αφού θα επιτρέψει στην κοινοβουλευτική Χούντα και τους εγκάθετους της να την ερμηνεύσουν υπέρ τους, προτείνουμε το άκυρο με μηνύματα όπως!:

-        ΚΑΤΩ Η ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΧΟΥΝΤΑ, Η ΕΕ ΚΑΙ ΤΟ ΔΝΤ

-        ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ ΤΩΡΑ

[ΔΙΚΤΥΟ ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ]

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Κάτι είναι λάθος με τον Προϋπολογισμό.

Η ελληνική οικονομία έχει ήδη μπει σε τόσο βαθιά ύφεση που ακόμα και στο επίπεδο των προβλέψεων οι βελτιώσεις των δημοσιονομικών μεγεθών είναι εντελώς οριακές, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να γίνει εφικτή η αναστροφή της βασικής τάσης του χρέους.

Τα έσοδα αναμένεται ν’ αυξηθούν κατά 10% (8,7% στον τακτικό προϋπολογισμό) με αυξήσεις των εμμέσων φόρων κοντά στο 12% και μείωση των άμεσων φόρων κατά 0,1% περίπου.

Οι δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού αναμένεται να μειωθούν 7,8%: 12,2% μειώσεις των μισθών, 4% των συντάξεων, 11% στις δαπάνες υγείας και περίθαλψης. Απ’ την άλλη η εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους (τόκοι και χρεολύσια) αναμένεται ν’ αυξήσει 2% τις δαπάνες του τακτικού προϋπολογισμού.

Τα δημοσιονομικά μέτρα του 2011 εντοπίζονται κατά κύριο λόγο στα έσοδα παρά στις δαπάνες. Η εξοικονόμηση των δαπανών δεν είναι καν 0,6% του ΑΕΠ (κατανάλωση γενικής κυβέρνησης 0,2%, “Καλλικράτης” 0,2% κλπ). Από τα έσοδα αναμένεται το 2,3% εν πολλοίς με αμφιλεγόμενα μέτρα (πρόστιμα αυθαιρέτων 0,2%, άδειες τυχερών παιγνιδιών 0,2%, αντικειμενικές αξίες 0,1%, νέος ΦΠΑ 0,4% κ.ά) με το 1,1% να αντιπροσωπεύει την απόδοση των μέτρων του 2010 (“carry over”). Επομένως, καμιά νέα εξοικονόμηση δεν έχει πραγματοποιηθεί στην ουσία.

Τα έσοδα του 2011 αναμένονται να προέλθουν κυρίως από 9,4% στους έμμεσους φόρους ενώ στους άμεσους φόρους θα υπάρχει μείωση λόγω της ύφεσης. Μέσα στο 2011 η αύξηση των τόκων του χρέους αναμένεται να είναι 20%.

Το έλλειμμα του 2011 σε σχέση με το 2009 αναμένεται να μειωθεί μόνο κατά 2 δις ευρώ. Παράλληλα είναι φανερό ότι υπάρχει μια δυναμική του χρέους που έχει εκτοξεύσει τα χρεολύσια ενώ οι αντικειμενικές δυνατότητες της φορολογίας έχουν εξαντληθεί. Τα δημοσιονομικά μέτρα τρέχουν πίσω από τα χρεολύσια και απλώς δεν επαρκούν.

Το ερώτημα είναι πως είναι δυνατόν μέτρα της τάξης των 14 δις να αποδίδουν μόνο 2 δις στο έλλειμμα χωρίς να πάρουμε υπόψη το “carry over” και τις αλχημείες με τους λογαριασμούς. Για παράδειγμα, η μείωση των διάφορων αμφιλεγόμενων ειδικών λογαριασμών δεν έχει αποδώσει ούτε 1 δις ευρώ, ενώ ο πολυδιαφημισμένος “Καλλικράτης” αποδίδει όσο αποδίδουν τα πρόστιμα απ’ τα αυθαίρετα, αν κι’ εφόσον εισπραχθούν. Οι άμεσοι φόροι ήδη αναμένεται να μειωθούν κι’ αυτό δηλώνεται ρητά και κατηγορηματικά στον προϋπολογισμό. Ο μέσος όρος της συμμετοχής της φορολογίας εισοδήματος στα συνολικά φορολογικά έσοδα είναι περίπου 42%.

Το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) του 2010 υπολογίζεται σε 8,5 δις. Αν η “οριακή ροπή” για κατανάλωση, επένδυση κλπ είναι 0.9 αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποδώσουν (θεωρητικά) 7,6 δις μέσα στο 2011 και συνολικά 23 δις για την περίοδο 2010-2012. Που είναι αυτά τα 23 δις που πρέπει να αποδώσει το ΠΔΕ αν χρησιμοποιείται σωστά; Αντίθετα, ο Προϋπολογισμός αναφέρεται σε καθαρά έσοδα 35 εκ ευρώ (εκτιμώμενα) από το ΠΔΕ (Εισήγηση, σελ. 70).

Επιπλέον το εθνικό σκέλος του ΠΔΕ μειώθηκε κατά 500 εκ ευρώ κατ’ απαίτηση του Μνημονίου (Ν. 3845/6-5-2010) –που σημαίνει μακροχρόνια απώλεια 5 δις για την ελληνική οικονομία.

Αποδοχές, παροχές και συντάξεις έχουν μειωθεί σωρευτικά κατά 30% στην περίοδο 2009-2011 (πίνακας, σελ. 70 Εισήγησης).

Ο Προϋπολογισμός μιλά για τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) αλλά δεν μας δίνει κανένα ποσοτικό στοιχείο.

Ενώ τα χρεολύσια του μεσομακροπρόθεσμου χρέους ανέρχονται σε 28,1 δις, και του βραχυπρόθεσμου σε 18,5 δις, το δημόσιο έχει εξασφαλίσει από ομόλογα μόνο 420 εκ ευρώ! Το τρέχον έλλειμμα θα είναι πάνω από 21 δις. Μ’ αυτά τα δεδομένα η εξάρτηση από το Μνημόνιο είναι σαφής όπως είναι σαφές ότι το Μνημόνιο ήρθε για να μείνει τουλάχιστον για την επόμενη δεκαετία. Με βάση τον υπάρχοντα προσανατολισμό του ΠΔΕ, για ανάπτυξη δεν μπορεί να γίνει ούτε λόγος.

____________________________________________________________________
ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ & ΠΡΑΞΗ
www.theorystudies.blogpspot.com