Έξοδος τώρα από την διεθνοποιημένη Οικονομία της Αγοράς, την αντιπροσωπευτική ψευτο"Δημοκρατία" και την ΕΕ που εκφράζουν το σύστημα της Νεοφιλελεύθερης Παγκοσμιοποίησης! Χτίζουμε τώρα τις βάσεις μιας αυτοδύναμης οικονομίας και Πολιτείας, μια αποκεντρωμένη και αυτεξούσια κοινωνία με στόχο τη συνομόσπονδη Περιεκτική Δημοκρατία των λαών!

Τρίτη, Μαΐου 27, 2008

Ο επικίνδυνος λαϊκισμός του Λαζόπουλου

Το παρόν ποστ ίσως είναι μια ένδειξη του πόσο μπορεί να αλλάξει την οπτική και την εν γένει αισθητική ενός ανθρώπου απέναντι σε διάφορα δημόσια "σύμβολα" των καιρών μας η σταδιακή ανάπτυξη μιας έντονα (υπερβολικά;) κριτικής διάθεσης για πολλές πτυχές της δημόσιας ζωής. Το "σύμβολο-είδωλο" της τηλεόρασης, για πολλούς, Λάκης Λαζόπουλος τον οποίον λίγο-πολύ όλοι μας συμπαθήσαμε σε κάποιες εκπομπές του για το (γραφικό αλλά λαϊκό) χιούμορ του και τη σάτιρα εναντίον μερικών (εύκολων, τηλεοπτικών) στόχων, αλλά ιδίως για τη θετική αντιμετώπιση του απέναντι στο φοιτητικό κίνημα και τη νεολαία που αντιστέκεται στις πολιτικές ελίτ και στις εγκληματικές τους αποφάσεις, έχει μεταλλαχθεί στα μάτια μου, ειδικά στις τελευταίες εκπομπές του που είχα την ευκαιρία να δω μετά από κάποιο διάστημα, σε φορέα άκριτης, λαϊκίστικης και ακραία συντηρητικής προπαγάνδας.

Αποθέωση του αναμασήματος και της δικαιολόγησης σε ευρεία κλίμακα όλων των λαϊκίστικων κοινωνικών κλισέ και προκαταλήψεων ήταν η σημερινή του εκπομπή όπου εμμέσως πλην σαφώς υπερασπίστηκε το δημόσιο λιντσάρισμα των παιδόφιλων (μάλιστα με την... επιστημονικότατη τεκμηρίωση της θέσης ενός "ψυχίατρου"-ρατσιστικού απολιθώματος της δεκαετίας του '50- ότι οι παιδόφιλοι "γεννιούνται έτσι") και στην οποία έβαλε στο ίδιο καζάνι ομοφυλόφιλους με νεκρόφιλους και παιδόφιλους(πάλι με την ασχολίαστη προβολή της θέσης του "ψυχιάτρου").

Επίσης, υπερασπίστηκε με σθένος τη δημοσίευση των ονομάτων των φερόμενων ως παιδόφιλων, όπως έγινε από όλα τα κανάλια, χωρίς να υπάρχει τελική καταδίκη τους, καταργώντας ακόμα και το στοιχειώδες "τεκμήριο της αθωότητας" που προστατεύει τους πολίτες από αλλοιώσεις, στρεψοδικίες, την κρατική αυθαιρεσία και την αυτοδικία. Αντιθέτως, για να μην κακοπιάσει το κοινό του που φαίνεται ότι συμφωνεί και "διψάει για αίμα", αντί να επιζητήσει πραγματικό κοινωνικό σωφρονισμό, την επανένταξη των κοινωνικά άρρωστων, προβληματικών αυτών ανθρώπων στην κοινωνία και την αναζήτηση των αιτιών που δημιουργούν αυτές τις απαράδεκτες και εξουσιαστικής φύσης παρεκκλίσεις, απλά εξέφρασε την αμφιβολία του για το αν πρέπει να δημοσιεύονται ονόματα φερόμενων ως παιδόφιλων οι οποίοι έχουν παιδιά, καθώς ανησύχησε για το "πώς θα προστατευτεί η παιδική ψυχή τους" κτλ. Δηλαδή μοναδικό μέλημα η προστασία της "Αγίας Οικογένειας" για το Λαζόπουλο και όλοι οι άλλοι να πάνε στο διάολο.

Εκτός αυτών, ο Λαζόπουλος, έχοντας την παρωχημένη και άκρως υποκριτική εντύπωση ότι οι μοναδικές ομάδες της κοινωνίας που αντιμετωπίζουν κοινωνικά προβλήματα και την εξουσιαστική καταπάτηση των δικαιωμάτων τους είναι οι νέες χαμηλές οικονομικές τάξεις (εργαζόμενοι, συνταξιούχοι, φοιτητές), επιμένει να θεωρεί τους ομοφυλόφιλους ως μιάσματα ή τουλάχιστον, ως ανύπαρκτους, αν κρίνουμε τουλάχιστον από τις δύο τελευταίες του εκπομπές, όπου παρουσιάζει τους γκέι ως περιθωριακούς, στερημένους camp γελοίους που μιλούν καλιαρντά όλη την ώρα στην καλύτερη των περιπτώσεων (και για το "αστείο" του πράγματος) ή, στη χειρότερη, προβληματικούς όπως οι παιδόφιλοι και οι νεκρόφιλοι.Στη δε προηγούμενη του εκπομπή, αναρωτήθηκε μάλιστα τάχατες αν ο γνωστός "ποινικολόγος" που δήλωσε "γυναικόφιλος" θα μπορούσε να μην είναι "γυναικόφιλος" λέγοντας "Μα γιατί δηλώνει ότι είναι γυναικόφιλος, θα μπορούσε να μην είναι; Άνδρας με γυναίκα πάει, υπάρχει κάτι άλλο;!"!!! Αν αυτό δεν είναι υποκρισία και κραυγαλέα μονομέρεια η οποία αποκλείει σαν οντότητες τους ομοφυλόφιλους (τους ελάχιστους γραφικούς εκ των οποίων χρησιμοποιεί τα μάλα προς άγραν τηλεθέασης) από τις πολύπλοκες ερωτικές σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, από κάποιον που μάλιστα θέλει να λέγεται "αριστερός", αναρωτιέμαι τι μπορεί να είναι.

Τελικά, αυτό που αναδεικνύεται από την όλη του εκπομπή, αν συνυπολογίσουμε την έμμεση στήριξη του στην Εκκλησία (παρά τους "κακούς παπάδες") και την εν γένει προβολή της "εθνικής ταυτότητας" ως στοιχεία που "ενώνουν" τους Έλληνες απέναντι στη Νέα Τάξη και το γενικότερο λαϊκισμό του (ο "λαός" έχει δίκιο και "αισθητήριο" κτλ.), είναι η καθολική άποψη του Λαζόπουλου ότι μια νέου τύπου "Πατρίς-Θρησκεία-Οικογένεια" μπορεί να είναι η αντίσταση στη λαίλαπα του νεοφιλελευθερισμού.

Αυτό που δε μας λέει ο Λαζόπουλος είναι ποιους βολεύει πραγματικά η επίκληση της "κοινής και υπερτρισχιλιετούς" εθνικής ταυτότητας όλων των Ελλήνων (ανάμεσα στους οποίους προφανώς δεν υπάρχουν τάξεις ή μειονότητες), η συμβολή του ανορθολογισμού της Εκκλησίας και η εντεινόμενη απομόνωση των ανθρώπων γύρω από τις "ασφαλείς" μονάδες της Οικογένειας, πέρα από τις ίδιες τις ντόπιες πολιτικές ελίτ που επικαλούνται το "κοινό εθνικό συμφέρον" ή ακόμα και το ίδιο το υπερεθνικό κεφάλαιο που φυσικά ουδόλως κινδυνεύει από τον υποτιθέμενο πολιτισμικό υπερπατριωτισμό ή τις φολκλορικές -όπως τις κατάντησαν- παραδοσιακές εκδηλώσεις.

Δευτέρα, Μαΐου 19, 2008

Εκδήλωση για την Περιεκτική Δημοκρατία

Στα πλαίσια μιας γενικής αναθεώρησης των πολιτικών σκέψεων μου και συνειδητοποίησης, η οποία έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό και είναι ακόμα σε εξέλιξη (κα είναι από τους λόγους που έχω παρατήσει το μπλογκινγκ), πιστεύω ότι το πρόταγμα της Περιεκτικής Δημοκρατίας αποτελεί μια ριζοσπαστική και ελπιδοφόρα πολιτική πρόταση που πρέπει να διαδοθεί όσο το δυνατόν περισσότερο σε σκεφτόμενους και προβληματισμένους από τα τραγικά αδιέξοδα του συστήματος συνανθρώπους μας.


Έτσι, μια εκδήλωση για την παρουσίαση δύο νέων βιβλίων σχετικά με την ΠΔ δεν μπορεί παρά να είναι μια πολύ ευχάριστη είδηση-πρόσκληση την οποία και αναδημοσιεύουμε από το site:


ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

ΣΕ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ

ΠΕΡΙΕΚΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

Προσκαλούμε όλους τους αναγνώστες και φίλους να παρευρεθούν στην εκδήλωση που οργανώνουν ο Ιανός και οι εκδόσεις Κουκίδα και Ελεύθερος Τύπος για την παρουσίαση δυο νέων σημαντικών βιβλίων για την Περιεκτική Δημοκρατία:

Παγκοσμιοποιημενός Καπιταλισμός, Έκλειψη της Αριστεράς και Περιεκτική Δημοκρατία, επιμ. Steve Best, (εκδ. Κουκίδα, Μάης 2008).

Περιεκτική Δημοκρατία: 10 χρόνια μετά του Τάκη Φωτόπουλου, (εκδ. Ελεύθερος Τύπος, Μάης 2008).

Τα βιβλία θα παρουσιάσουν οι:

Steve Best, Αμερικάνος καθηγητής και πρόεδρος του τμήματος Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Ελ Πάσο, ακτιβιστής και επιμελητής του βιβλίου «Παγκοσμιοποιημένος Καπιταλισμός»; John Sargis, Αμερικάνος καθηγητής Βιολογίας, ακτιβιστής και μέλος της Συντακτικής Επιτροπής του International Journal of Inclusive Democracy; Τάκης Φωτόπουλος, Παναγιώτης Κουμεντάκης και Τάκης Νικολόπουλος (από τους συγγραφείς του βιβλίου «Παγκοσμιοποιημένος Καπιταλισμός”); Γιάννης Ελαφρός και Νίκος Μολυβιάτης (δημοσιογράφοι).

Παρασκευή, 23 Μαίου, ώρα 19:00

Ιανός, Σταδίου 24, Αθήνα

ΕΙΣΟΔΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΗ